Να ξαναφέρουμε την Κοινωνία στο προσκήνιο

Μπορεί η προεδρική εκλογή να προμηνύει αστάθεια, όμως ας μην αγνοούμε την πιθανότητα να προκύψει τελικά η ομαλότητα και η νηφάλια σκέψη για συναίνεση και συνεννόηση. 

Η εποχή επιβάλλει στις κομματικές ηγεσίες να καταλάβουν ότι πέρα και πάνω από τις τεχνικές παρατάσεις των μνημονικών προγραμμάτων, ήλθε η ώρα για αληθινή μεταρρυθμιστική δράση, η ώρα της παραγωγής σύγχρονης πολιτικής, η ώρα του σχεδιασμού κοινωνικών και οικονομικών πλάνων που μπορούν να συγκροτήσουν μια αξιόπιστη δομική παρέμβαση στην νεοελληνική πραγματικότητα.

Οφείλουμε όλοι να συνδράμομε ενεργά, με ρόλο και άποψη, σε ότι μας αφορά, σε ότι μας μεταβάλει για δράση. Ο τόπος έχει ανάγκη από την ενεργοποίηση ανένταχτων ατόμων με υψηλή αντίληψη οικονομικής, κοινωνιολογικής και διοικητικής οργάνωσης της χώρας. 

Ο τόπος έχει ανάγκη μιας προχωρημένης ρεφορμιστικής σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων. Σήμανε η ώρα της πρακτικής παρέμβασης στην κοινωνία, της αποϊδεολογικοποίηση των λύσεων και των δράσεων.

Οφείλουμε να εντάξουμε στους χώρους της πολιτικής δράσης μια καινούργια γενιά ανθρώπων ώστε να σχεδιάσουν τα αναχώματα και τις προτάσεις αποφυγής των συντηρητικών μονόδρομων του αύριο. 

Οφείλουμε να ανιχνεύσουμε στην κοινωνία όλους εκείνους που δεν γνώρισαν τις διαφορές δεξιάς/ αριστεράς αλλά γνώρισαν τις διαφορές δράσης/αδράνειας, έργων/ λόγων. 

Εκείνους που θέλουν να ενταχθούν αλλά δεν μπορούν να ρισκάρουν. Εκείνους που ξέρουν πώς να οργανώσουν μια σύγχρονη, δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία, για τις επόμενες γενιές.

Ήλθε η στιγμή της εφαρμογής μιας Ορθολογικής Πολιτικής και της ανάγκης για μετάβαση σε μια εποχή Νέας Συλλογικότητας. 

Η ελληνική κοινωνία, των ανέργων, των χαμηλόμισθων εργαζομένων υπερχρεωμένη ελληνική κοινωνία των πτυχιούχων επιστημόνων, απαιτεί απεγκλωβισμό από το αδιέξοδο, απαιτεί εναλλακτικές και ανατρεπτικές λύσεις στα μείζονα προβλήματα της χώρας. 

Χρειάζεται να δίνουμε όνομα στα καθημερινά κοινωνικά προβλήματα και να γίνει ποσοτικοποίηση στα σχέδια επίλυσης τους, με έμφαση στην δημιουργική ποιοτική διαχείριση των δημοσιονομικών αδιεξόδων που γέννησε η παπυρολογία και τα ελλείμματα τόσων ετών.

Επιβάλλεται να συνθέσουμε την Πολιτική με την Οικονομική επιστήμη, ώστε να ανταποκριθούμε στην αναγκαία για την εποχή τεχνογνωσία αναδιανομής πλούτου και βιώσιμης ανάπτυξης. 

Καιρός να ψάξουμε, να σαρώσουμε την Ελληνική επιστημονική κοινότητα και να βρούμε τεχνοκράτες με κοινωνική ευαισθησία, ανθρώπινο δυναμικό που θα αντιμετωπίσει τις δομικές ανισορροπίες του ελληνικού πολιτικού συστήματος και τις στρεβλώσεις του.

Οι αγορές και το γεωπολιτικό παίγνιο έχουν κατακτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στα σχέδια των κυβερνήσεων. Πρέπει να επαναφέρουμε την Κοινωνία στο επίκεντρο της Πολιτικής, χωρίς να στήσουμε ξανά τα παλιά ιδεολογικά οδοφράγματα που διχάζουν τους πολίτες.