ΕΡ: Κύριε Ζαϊρη, ως γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης Ελλάδας θα θέλαμε να μας πείτε τι περιμένουν οι αλυσίδες εμπορίου από τη νέα κυβέρνηση και αναφέρομαι στο οικονομικό περιβάλλον όπου αυτές δραστηριοποιούνται ?
ΑΠ: Το εμπόριο, ο τουρισμός και η ναυτιλία είναι οι τρεις βασικοί πυλώνες που συμμετέχουν στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Συγκεκριμένα το εμπόριο σήμερα αντιπροσωπεύει το 40% του συνόλου των επιχειρήσεων, συμμετέχει στο ΑΕΠ σε ποσοστό γύρω στο 14% και απασχολεί το περίπου το 16%των εργαζομένων της χώρας.
Η συνεχής έλευση ξένων εμπορικών αλυσίδων, παρά τη βαθιά κρίση, αναδεικνύει το έντονο ενδιαφέρον που υπάρχει για την ελληνική αγορά, κάτι που υπαγορεύει ταυτόχρονα και τις μελλοντικές εξελίξεις.
Η αγορά λιανεμπορίου θα μετεξελιχθεί σημαντικά και η δομή του θα υποστεί σημαντικές μεταβολές προς όφελος του καταναλωτή.
Έλληνες και Ξένοι επιχειρηματίες είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν υπό προϋποθέσεις. Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ξεκαθαρίσει αν πρώτα απ όλα στοχεύει στην ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας μέσω του εμπορίου.
Αν η στόχευση είναι αυτή τότε το επόμενο που χρειάζεται είναι η αναθέρμανση του εμπορικού ενδιαφέροντος τόσο για τις υπάρχουσες επιχειρήσεις όσο και για νέες επενδυτικές πρωτοβουλίες.
Ο εμπορικός κόσμος και αλυσίδες λιανικής περιμένουν από τη νέα κυβέρνηση τα εξής απλά πράγματα:
- Ευνοϊκό και κυρίως σταθερό φορολογικό περιβάλλον με διαχρονική τήρηση και εφαρμογή των νόμων.
- Η φοροδιαφυγή των 20δις και η εισφοροδιαφυγή των 12δις ευρώ δημιουργούν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων.
- Αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας που συνεχίζει να αντιπροσωπεύει ποσοστό 6,8% του ΑΕΠ ( αν αυτό πήγαινε στο 4,5% θα σήμαινε κέρδος 5 δις για το δημόσιο).
- Πάταξη της μίζας και της διαφθοράς που ξεπερνά τα 8 δις ετησίωςΕυνοϊκό τραπεζικό και πιστωτικό σύστημα Επιβράβευση της καινοτομίας ,της επιχειρηματικότητας και της φαντασίας
ΕΡ.: Πόσο αυτό το κλίμα της αβεβαιότητας και ιδίως η προεκλογική περίοδος που ουσιαστικά ξεκίνησε από το Φθινόπωρο επηρέασε τη λειτουργία των επιχειρήσεων αλλά και την καταναλωτική συμπεριφορά;
ΑΠ : Το κλίμα πολιτικής αβεβαιότητας με την πρώιμη προεκλογική περίοδο που, όπως αναφέρετε, ουσιαστικά ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2014 επηρέασε αρνητικά τη λειτουργία των εμπορικών επιχειρήσεων με αποτέλεσμα να «παγώσουν» πολλές επενδύσεις και να καθυστερήσει η εφαρμογή πολλών επιχειρηματικών σχεδίων.
Η διστακτικότητα ,από την άλλη, των καταναλωτών ενισχύθηκε εγκλωβισμένη στο γενικότερο κλίμα ανασφάλειας και φόβου για την πορεία των πολιτικών εξελίξεων.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας όχι μόνο αποδείχτηκε ανίκανο να κάνει εδώ και χρόνια μία δυναμική αναθεώρηση του Συντάγματος που θα διασφαλίζει τη δημοκρατική λειτουργία και θα αναθεωρούσε αναχρονιστικές και προνομιακές διατάξεις υπέρ συγκεκριμένων κατηγοριών συμπεριλαμβανομένων και των βουλευτών, που συνεχίζουν να διατηρούν προκλητικά το αφορολόγητο σε μεγάλο ποσοστό των εισοδημάτων τους, αλλά στάθηκε αδύναμο ακόμα και να περιφρουρήσει συνταγματικά την τετραετή λειτουργία μιας νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης, ώστε να επιτρέψει στους ξένους και εγχώριους επενδυτές και στις επιχείρησης να κάνουν τον προγραμματισμό τους.
Αντίθετα οι πολιτικοί μας κινήθηκαν συντεχνιακά, μικρόψυχα, αντιπατριωτικά, εξυπηρετώντας τα πελατειακά συμφέροντα του κομματικού κράτους που εδώ και χρόνια «υπηρετούν».
ΕΡ.: Το πρόβλημα της ρευστότητας, στην οικονομία υπάρχει ακόμη. Μπορεί να επιλυθεί και με ποιο τρόπο;
ΑΠ :Η δίνη της παγίδας ρευστότητας ,που μαζί με τον αποπληθωρισμό αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα στην άσκηση νομισματικής πολιτικής ,υπάρχει και θα συνεχιστεί για καιρό ακόμα αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα.
Στο θέμα της ρευστότητας εκτιμώ ότι θα πρέπει να βρεθεί πολιτική λύση σε δύο βασικές κατευθύνσεις:
- Αφενός, επιτοκιακής κινητροδοτησης για επαναπατρισμό κεφαλαίων περίπου 65 δις που βρίσκονται εκτός Ελλάδος
- Αφετέρου, απελευθέρωση πιστώσεων από τις τράπεζες σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά για αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας.
Προϋπόθεση της δεύτερης κατεύθυνσης είναι η έξοδος της χώρας στις διεθνείς αγορές για την άντληση κεφαλαίων, προϋπόθεση της οποίας βεβαίως είναι η τακτοποίηση των δημοσιονομικών μας και η άρση της καχυποψίας με ταυτόχρονη ενίσχυση της εμπιστοσύνης για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Σημειωτέον επίσης ότι όπως δήλωσε πρόσφατα ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρεγκλινγκ, η Ελλάδα με τον φθηνό δανεισμό του EFSF γλιτώνει ετησίως 8,5 δις ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για την εξυπηρέτηση του χρέους, δηλαδή γύρω στις 4,7 μονάδες του ΑΕΠ.
ΕΡ.: Όλοι κρίνουν αναγκαία την ανάπτυξη για την πορεία της οικονομίας της χώρας. Κατά το προηγούμενο διάστημα παρουσιάστηκαν τα πρώτα θετικά σημάδια της. Κατά πόσο αυτά είναι πραγματικά;
ΑΠ : Το μικρό θετικό πρόσημο ανάπτυξης (0,9% περίπου) που έκλεισε για το 2014 η ελληνική οικονομία δεν οφείλεται σε πραγματική ανάπτυξη αλλά σε αύξηση της κατανάλωσης κατά 90% περίπου, δίχως αυτό να είναι κατ ανάγκη κακό, λόγω των θετικών προσδοκιών που καλλιέργησε η συγκυβέρνηση και έπεισε τον ελληνικό λαό περί άμεσης εξόδου στις αγορές ή περί εγκατάλειψης του μνημονίου.
Ωστόσο η πραγματική ανάπτυξη συνδέεται με τον πρωτογενή ή δευτερογενή τομέα με την ενδυνάμωση του παραγωγικού ιστού της χώρας και με τη στροφή της οικονομίας στην παραγωγή διεθνώς εμπορευσίμων προϊόντων, ικανών να αντέξουν την πίεση του διεθνούς διαγωνισμού.
Η παραγωγική μας βάση παραμένει εξαιρετικά ισχνή και θα συνεχίσει να είναι αναδυναμωμένη αφού δεν εντάσσεται σε ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό Σχέδιο ανάπτυξης και σε αυτό φέρουν τεράστια ευθύνη όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης μηδεμιάς εξαιρουμένης.
Ένα άλλο στοιχείο που είναι ιδιαζόντως αποκαλυπτικό είναι ότι η μετακίνηση στην περιφέρεια σε αγροτικές εργασίες από το κέντρο, ήταν περίπου στα 6500 με 7000 άτομα.
Και αυτό αποτελεί αποστομωτική απάντηση στους πολιτικούς που « ονειρεύονται » το μέλλον αυτής της χώρας αλλά στην ουσία δεν ξέρουν κυριολεκτικά τι τους γίνεται!!!
ΕΡ.: Το λιανικό εμπόριο και οι μεγάλες αλυσίδες μπορούν να συνεισφέρουν στην υπόθεση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και πως;
ΕΡ.: Το λιανικό εμπόριο και οι μεγάλες αλυσίδες μπορούν να συνεισφέρουν στην υπόθεση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και πως;
ΑΠ:.Το μέλλον του κλάδου λιανικής και των μεγάλων λιανεμπορικών αλυσίδων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξελίξεις σε μακροοικονομικό επίπεδο και από τη βούληση της συντεταγμένης πολιτείας και των συναρμόδιων Υπουργείων να βοηθήσουν το ελληνικό retail.
Από την πλευρά των επιχειρήσεων το μεγάλο μυστικό είναι από τη μία, η διαρκής βελτίωση της ποιότητας και από την άλλη η εξαγωγή κουλτούρας μάρκετινγκ για κάλυψη εξειδικευμένων αναγκών, διαφοροποίηση, διακριτική εικόνα, ταυτότητα και μεθοδικό προγραμματισμό.
Η συγκολλητική ουσία όμως που συνδέει όλα αυτά είναι το όραμα, η πρακτική σκέψη, η υπομονή και η επιμονή, και είναι αλήθεια ότι τις περισσότερες φορές η πολιτική δεν τα διαθέτει.
Το έμψυχο δυναμικό και η επιλογή κατάλληλων ανθρώπων με δεξιότητες και εμπειρία, παιδεία και μεθοδολογία εφαρμογής θα συνδράμει στην υλοποίηση της Νέας αναπτυξιακής πολιτικής.
ΕΡ.: Οι μεταρρυθμίσεις και η απελευθέρωση των αγορών προβάλλονται από τους εταίρους της χώρας μας ως οι λύσεις για την προσέλκυση των επενδύσεων.
Υλοποιήθηκαν τελικά οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές και οι πολιτικές εκείνες που απεγκλωβίζουν δυνάμεις ανάκαμψης της οικονομίας;Οι μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο έγιναν τελικά; Εξυγιάνθηκε ο κρατικός τομέας;
ΑΠ : Η χώρα μας έχει μία έμφυτη απέχθεια προς τις μεταρρυθμίσεις , στις οποίες συνήθως συμφωνούμε όταν αφορούν άλλους επαγγελματικούς κλάδους ή κοινωνικές κατηγορίες και όχι τον εαυτό μας.
Αποδείχθηκε ότι δεν εχουμε ικανούς Ηγέτες - Πολιτικούς να κάνουν μεταρρυθμίσεις, αντίθετα έχουμε πολιτικούς μικρόνοες νάνους που δεν αντέχουν στην πίεση των συντεχνιών και των πελατειακών ομάδων που όλα αυτά τα χρόνια εξέθρεψαν για την προσωπική τους επιβίωση και την αναπαραγωγή του κομματικού φαινομένου.
Διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις θεώρησαν τις οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων και των ανήμπορων γερόντων.
Δείτε τι έγινε με την ΕΡΤ που έγινε ΝΕΡΙΤ, μηδέν συν μηδέν ίσον μηδέν . Διοικητικό χάος , διοικητική αναδιοργάνωση ανύπαρκτη, χαμηλά ποσοστά τηλεθέασης, ατελής μεταρρύθμιση.
Οι μεγάλες αλλαγές στο κράτος, στη δημόσια διοίκηση, στην υγεία και στην παιδεία μετατίθενται κάθε φορά στο μέλλον.
Οι υγιείς δυνάμεις της επιχειρηματικότητας παραμένουν εγκλωβισμένες εξαιτίας μικρόψυχων κομματικών πολιτικών.
Ας απευθυνθεί η κυβέρνηση στην Ολλανδική Πρεσβεία στην Ελλάδα να πάρει μαθήματα τι σημαίνει θερμοκοιτίδα επιχειρηματικότητας για νέους επιχειρηματίες.
Η διεύθυνση είναι Αγίου Κωνσταντίνου 5 απέναντι από το Καλλιμάρμαρο.
ΕΡ.: Οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν μέσα στα χρόνια της οικονομικής ύφεσης έφεραν την εσωτερική υποτίμηση και τον αποπληθωρισμό. Ποια είναι τα οφέλη και ποια τα αρνητικά που μπορεί να φέρει ο αρνητικός πληθωρισμός;
ΑΠ.: Ο δείκτης τιμών καταναλωτή τον περασμένο Νοέμβριο σημείωσε πτώση 1,7% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους, πράγμα που σημαίνει ότι η χώρα το τελευταίο δεκαοκτάμηνο υποφέρει από αποπληθωριστικές τάσεις με σημαντικές υποχωρήσεις των τιμών.
Η απάντηση ,στο αν αυτό είναι θετικό ,είναι ναι υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει σχετική αναθέρμανση στην πραγματική οικονομία με αναζωογόνηση του αγοραστικού ενδιαφέροντος που σημαίνει ότι οι καταναλωτές θα επωφελούνται της μείωσης των τιμών, θα προβαίνουν σε εμπορικές συναλλαγές και δεν θα παραμένουν άπραγοι αναμένοντας και νέα μείωση των τιμών.
Ο αποπληθωρισμός επιβαρύνει αφενός, την εξυπηρέτηση του χρέους καθώς οδηγεί σε παραγωγικό κενό και μειωμένα έσοδα στο κράτος με αποτέλεσμα να δυσκολεύει τη ροή αποπληρωμής του αφετέρου, επιβαρύνει τα επιτόκια δανεισμού εφόσον αν για παράδειγμα το ονομαστικό επιτόκιο αποπληρωμής είναι στο 3%και ο πληθωρισμός στο -1,5% τότε το πραγματικό επιτόκιο αποπληρωμής ανέρχεται στο 4,5% και είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικό.
ΕΡ.: Η προηγούμενη κυβέρνηση προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις που να αφορούν το λιανικό εμπόριο;
ΕΡ.: Η προηγούμενη κυβέρνηση προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις που να αφορούν το λιανικό εμπόριο;
Η θέσπιση της λειτουργίας των καταστημάτων για οκτώ Κυριακές το χρόνο τελικά βοήθησε στην προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης;
Ο ΣΕΛΠΕ συνεχίζει να είναι υπέρμαχος της πλήρους απελευθέρωσης της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων;
ΑΠ.: Είναι αλήθεια ότι όσον αφορά το λιανικό εμπόριο πάρθηκαν σημαντικές αποφάσεις την κατεύθυνση περαιτέρω απελευθέρωσης της αγοράς λιανικού Εμπορίου και της αγοράς εργασίας.
Η θεσμοθέτηση της λειτουργίας των καταστημάτων οκτώ Κυριακές το χρόνο, η απελευθέρωση των προσφορών και η συνέχιση των εκπτωτικών περιόδων αναζωογόνησε το αγοραστικό ενδιαφέρον, αναθέρμανε την αγορά και δημιούργησε νέες θέσεις απασχόλησης.
Οι Κασσάνδρες της οπισθοδρόμησης και της συντήρησης πήραν ένα ηχηρό μάθημα καθώς οι καταναλωτές αγκάλιασαν τα νέα αυτά μέτρα και ανταποκρίθηκαν προβαίνοντας σε εμπορικές συναλλαγές.
Όλοι αυτοί που αντιδρούν δεν έχουν προφανώς κατανοήσει ότι οι αγορές υπάρχουν όχι για να εξυπηρετούν τα συντεχνιακά τους συμφέροντα αλλά για να εξυπηρετούν τους καταναλωτές.
ΕΡ.: Κύριε Ζαϊρη θητεύσατε στο υπουργείο Εξωτερικών ως γενικός διευθυντής αλλά και ως αναπληρωτής εθνικός εκπρόσωπος στον ΟΗΕ για θέματα βιώσιμης ανάπτυξης.
Ποια η εμπειρία σας και τελικά η βιώσιμη ανάπτυξη μπορεί να είναι ένας εφικτός στόχος της ελληνικής οικονομίας;
ΑΠ: Η διεθνής αναπτυξιακή συνεργασία και οι πολιτικές βιώσιμης ανάπτυξης βρίσκονται σε ένα σταυροδρόμι ταχύτατων και σπουδαίων αλλαγών.
Στα διεθνή Φόρουμ κατά τη θητεία μου στο Υπουργείο Εξωτερικών η άποψη που εξέφρασα είναι ότι η χώρα μας είναι αποφασισμένη να διαδραματίσει ενεργό ρόλο σε διεθνές επίπεδο, στην πορεία επίτευξης των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας στην μετά το 2015 εποχή.
Η συνεισφορά της χώρας μας στην παγκόσμια προσπάθεια εξάλειψης της φτώχειας και της πείνας υπήρξε αξιοσημείωτη και αφορούσε αναπτυξιακά προγράμματα στους τομείς εκπαίδευσης, υγείας παροχής νερού και ερευνητικών αποστολών.
Ως αναπληρωματικό μέλος της Διακυβερνητικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τη στρατηγική χρηματοδότησης της βιώσιμης ανάπτυξης στο πλαίσιο του προτάξαμε τη σπουδαιότητα της βιωσιμότητας της ανάπτυξης που αληθινά μπορεί να γίνει εφικτός στόχος και για την Ελληνική οικονομία υπό σοβαρές όμως προυποθέσεις και κυρίως με σοβαρούς ανθρώπους που θα καταλάβουν την αλλαγή παραδείγματος που συμβαίνει ανά τον κόσμο.
Μετά τη διετή μου θητεία στο ΥΠΕΞ αντιλήφθηκα τη σημαντικότητα της αναπτυξιακής συνεργασίας ως βασικού εργαλείου άσκησης της Οικονομικής διπλωματίας.
