του
Τάσου Παπαδόπουλου*
Και ενώ στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων η ρήξη βρίσκεται
προ των πυλών, στο εσωτερικό, οι αρμόδιοι υπουργοί σπεύδουν με νομοθετικές πρωτοβουλίες
να ικανοποιήσουν τους τρομοκράτες και ταυτόχρονα με μια αστραπιαία κίνηση να διαλύσουν
το νομοθετικό πλαίσιο που δημιουργήθηκε γύρω από την ανώτατη και τη μέση εκπαίδευσή.
Με νομοθετικές παρεμβάσεις, αφαιρούν το δικαίωμα των
δικαστών να αποφασίζουν για την υπό όρους αποφυλάκιση και προχωρούν, αφού έκαναν
απευθείας επαφές με τις ηγεσίες των φυλακισμένων τρομοκρατών, στην ψήφιση νόμων
φωτογραφικών κατά την υπουργική ομολογία, με σκοπό την «απελευθέρωση» κατά την δική
τους ορολογία (γραμματέας ΣΥΡΙΖΑ) των καταδικασθέντων για σειρά δολοφονιών.Παράλληλα σε μια χώρα που υπάρχουν σχεδόν χίλιοι ισοβίτες,
προχωρούν στην κατάργηση των φυλακών τύπου Γ', με το αιτιολογικό ότι δεν χρειάζονται,
αφήνοντας όλα αυτά τα μπουμπούκια να συναγελάζονται με μικρούς παραβάτες του νόμου,
προκειμένου να εκπαιδευτούν κατάλληλα και να γίνουν οι τελευταίοι ξεφτέρια μόλις
αποφυλακιστούν.
Καταργούν το ιδιώνυμο της δράσης με μολότοφ
εναντίον πολιτών, καταστημάτων και λοιπών τρίτων και όταν επιτέλους δέησε μετά από
19 ημέρες να επέμβει η αστυνομία και να συλλάβει τους καταληψίες του Πανεπιστημίου,
η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε για την ενέργεια αυτή των δυνάμεων της καταστολής
όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της.
Οι κύριοι αυτοί, που ταυτίζονται με τους δήθεν «αγωνιστές»,
που έχουν για λάβαρό τους τη βία, ουδόλως ενδιαφέρονται για το γεγονός ότι ανάμεσα
στους καλούς αυτούς κυρίους και κυρίες κυκλοφορούσε έμπορος ναρκωτικών και έτερος
κύριος που ήταν συνεργάτης του Παλαιοκώστα και είχε κατηγορηθεί για την απαγωγή
του επιχειρηματία Γ. Μυλωνά.
Υπέρ όλων αυτών των «ευυπόληπτων» πολιτών, εμφανίστηκε
συνήγορος, η Πρόεδρος της Βουλής, που κατέβηκε από την έδρα της και σε ρόλο συνηγόρου,
αφού μας ανέπτυξε μια θολή άποψη περί τρομοκρατίας, μας πληροφόρησε ότι οι μνημονιακές
κυβερνήσεις που προηγήθηκαν ήταν εξόχως τρομοκρατικές !Κανείς που δεν ανήκει στην κατηγορία των κομματόσκυλων,
δεν θα υποστηρίξει ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις, από τον Κ. Σημίτη και τους μετέπειτα
που ακολούθησαν, ήταν τα καλύτερα παιδιά. Αυτές οι κυβερνήσεις βαρύνονται με τη
σημερινή μας αθλιότητα και τον υπερδανεισμό της χώρας. Αυτοί έπαιζαν με το κομματικό
κράτος, που θεωρούσαν ιδιοκτησία τους κι αυτοί άφησαν ελεύθερα τα κάθε λογής λαμόγια
να λυμαίνονται ατιμώρητοι τη χώρα.
Όμως, οι σημερινοί, οι νέοι, που μας υποσχέθηκαν ότι
«έρχεται η ελπίδα» κατεδαφίζουν και κάποια λίγα, είναι η αλήθεια, σωστά που
έκαναν οι προηγούμενοι. Αρχίζοντας από τους «αγωνιστές» τρομοκράτες και φτάνοντας
στην κατάργηση του νόμου 4099/2011που υπερψηφίστηκε στη Βουλή από διακόσιους και
πλέον βουλευτές.
Έτσι επαναφέρουν το άσυλο, που σημαίνει καταλήψεις
για ψήλου πήδημα και υποβάθμιση του διδακτικού έργου, σε Μέση και Ανώτατη εκπαίδευση,
καταργούν τα συμβούλια διοίκησης και επαναφέρουν την εκλογή των πρυτανικών αρχών
με ψήφους των φοιτητών.Αλήθεια κανείς δεν τους είπε για την συναλλαγή, που
υπήρχε μεταξύ σπουδαστών και κάποιων καθηγητών, που έβλεπαν την πρυτανεία ως λεία;
Οι σύγχρονοι φωστήρες - ξερόλες επαναφέρουν τους αιώνιους
φοιτητές στα πανεπιστήμια, προφανώς για να στελεχώσουν κάποιοι από αυτούς τις τάξεις
των κουκουλοφόρων, που θα δρουν πλέον ανενόχλητοι να τα σπάνε και να κλέβουν περιουσιακά
στοιχεία των πανεπιστημίων, μια και όλα αυτά κατά την πρόεδρο της Βουλής είναι απλές
κοινωνικές διαμαρτυρίες.
Παράλληλα καταργούν την διαδικασία επιλογής στα πρότυπα
και πειραματικά σχολεία και επιβάλλουν την διαδικασία της κλήρωσης με το σκεπτικό
ότι η αριστεία στην χρεοκοπημένη χώρα μας είναι. αμάρτημα.
Ο λεγόμενος νόμος Διαμαντοπούλου δεν έγινε στο πόδι,
όπως οι αποφάσεις των σημερινών επικεφαλείς του υπουργείου Παιδείας. Ήταν αποτέλεσμα
μελέτης όλων σχεδόν των εκπαιδευτικών συστημάτων Ευρώπης , ΗΠΑ και Ασίας και υπήρξε
προϊόν πολύμηνης επεξεργασίας από επιτροπές όλων των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου.
Για αξιολόγηση στα σχολεία ούτε λόγος, αλλά και η
τράπεζα θεμάτων ανεξάρτητα από την κακή εφαρμογή του θεσμού καταργείται, για να
μην ελέγχεται ούτε μέσω αυτής, η ύλη που δίδαξε ο κάθε καθηγητής. Αυτοί που κατά
τα άλλα προασπίζονται την δημόσια παιδεία, με όλα αυτά τα καμώματα, στέλνουν τα
παιδιά κατ ευθείαν στα φροντιστήρια.
Όλα αυτά δεν αποτελούν πρόοδο, συνιστούν οπισθοδρόμηση.
Και για να επικαλεστούμε τον Γ. Πανούση ικανοποιούν
το 4% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και κάνουν να δυσανασχετεί έντονα το 32%, μέσω
του οποίου ο σημερινός πρωθυπουργός, κέρδισε την εξουσία.
