Edition: International | Greek
MENU

Αρχική » Γνώμη

Πρωτογενή Δημοκρατικά Ελλείμματα

Ο νικητής του δημοψηφίσματος δεν πέτυχε μόνο την εν λευκώ εξουσιοδότηση για διαπραγμάτευση. Πέτυχε την εκ την προτέρων αποδοχή από τον Λαό και της συμφωνίας που «υπέγραψε». Κράτησε την πλήρη ηγεμονία και του χώρου του «ναι» και του χώρου του «όχι».

Από: EBR - Δημοσίευση: Τρίτη, 28 Ιουλίου 2015

Η σύγκρουση που προκάλεσαν οι αριστεριστές με τον νικητή του δημοψηφίσματος και νικητή μέχρι τώρα της αναμέτρησης αποβαίνει υπέρ του δημοκρατικού πολιτεύματος, αποδυναμώνει όμως ταυτόχρονα τον Σύριζα ως κόμμα και την παρούσα κυβέρνηση. Βαθαίνει έτσι και τα πολιτικά δημοκρατικά ελλείμματα.
Η σύγκρουση που προκάλεσαν οι αριστεριστές με τον νικητή του δημοψηφίσματος και νικητή μέχρι τώρα της αναμέτρησης αποβαίνει υπέρ του δημοκρατικού πολιτεύματος, αποδυναμώνει όμως ταυτόχρονα τον Σύριζα ως κόμμα και την παρούσα κυβέρνηση. Βαθαίνει έτσι και τα πολιτικά δημοκρατικά ελλείμματα.

του Λεωνίδα Φοίβ. Κόσκου*

Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, ο Σύριζα έλαβε μεν 36,34% των ψήφων από το ποσοστό όμως αυτό το 3% υπεραντιπροσωπεύεται στη Βουλή. Το υπόλοιπο 33% υποαντιπροσωπεύεται, αν αντιπροσωπεύεται εν τέλει. Το σύντομο διάστημα μεταξύ των ευρωεκλογών του 2014 και των εκλογών του 2015 δεν επέτρεψε στον Σύριζα να αφομοιώσει οργανικά την κρίσιμη εκλογική μάζα που τον ανέδειξε. 

Αν υπάρχει κάποιο μήνυμα από την εντολή του Ιανουαρίου 2015 είναι η απόρριψη του «παλιού» πολιτικού προσωπικού στο σύνολό του και η ελπίδα ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα φέρει την «αλλαγή». Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ως προσωπικότητα ο κ. Τσίπρας διεμβολίζει σταθερά όλους τους πολιτικούς χώρους ενώ υπερτερεί συντριπτικά οποιουδήποτε συντρόφου του. 

Το σύνολο των στοιχείων που περιγράφηκαν συνιστούν πρωτογενές πολιτικό και δημοκρατικό έλλειμμα και όλα τα ηγετικά στελέχη του Σύριζα είχαν από πολύ νωρίς επίγνωση του. Η αναφορά σε ενδεχόμενο δημοψήφισμα ή εκλογές αποτελούσε την μόνιμη επωδό των δηλώσεων όλων των στελεχών του Σύριζα πριν και μετά από τις εκλογές. Το δημοψήφισμα επομένως της 5ης Ιουλίου πρέπει να αποσυσχετισθεί εντελώς από τις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. και να κριθεί ως αναγκαία πολιτική κίνηση με βοναπαρτικό χαρακτήρα. 

Ήταν αναγκαίο για την επιβεβαίωση του αρχηγού σε σχέση με τις φυγόκεντρες ομάδες όπως η αριστερή πλατφόρμα ή τις αναδυόμενες και ανταγωνιστικές προσωπικότητες με λαϊκή απήχηση και ηγετικές φιλοδοξίες όπως η κυρία Κωνσταντοπούλου και ο κύριος Βαρουφάκης. Αντίθετα, για τους σκληρούς αριστεριστές το δημοψήφισμα αποτελούσε την ευκαιρία να επιχειρηθεί ο εγκλωβισμός και η πραξικοπηματική χειραγώγηση του Αρχηγού. Έτσι ήρθαν στην επιφάνεια οι υποβόσκουσες συγκρούσεις στο εσωτερικό του 3%. 

Στην σύντομη περίοδο πριν την ψηφοφορία ο Πρωθυπουργός κατόρθωσε μέσω της ενεργού προσωπικής συμμετοχής του να καταστήσει το δημοψήφισμα μέσο για την επιβεβαίωση της πολιτικής ηγεμονίας του. Το καθεστώς αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας μετατράπηκε εν μια νυκτί σε καθεστώς άμεσης αρχηγικής δημοκρατίας και ο νικητής διεκδικώντας με την δήλωσή του μετά την ψηφοφορία την εκπροσώπηση τόσο του «ναι» όσο και του «όχι» κατέστη ο αδιαμφισβήτητος εκπρόσωπος του Έθνους απέναντι στην Ευρώπη.

Τα παλαιά κόμματα αλλά και ο αριστερίστικος Σύριζα μη έχοντας πλέον χώρο στην διάθεσή τους για να διεκδικήσουν την εκπροσώπησή του κατέφυγαν στην μόνη ρεαλιστική λύση. Εξουσιοδότηση εν λευκώ στον νικητή. Αν αρνιόντουσαν την εξουσιοδότηση θα ερχόντουσαν σε ευθεία σύγκρουση με το «υγιές» αίσθημα του λαού, η δε ανηλεής Ευρώπη που δεν εμπιστεύεται ούτε τον μεν ούτε τους δε, θα αρνιόταν να διαπραγματευτεί. Είχε ήδη διαπραγματευθεί διαδοχικά με όλους και είχε εξαπατηθεί από όλους. 

Ο νικητής του δημοψηφίσματος δεν πέτυχε μόνο την εν λευκώ εξουσιοδότηση για διαπραγμάτευση. Πέτυχε την εκ την προτέρων αποδοχή από τον Λαό και της συμφωνίας που «υπέγραψε». Κράτησε την πλήρη ηγεμονία και του χώρου του «ναι» και του χώρου του «όχι». 

Οι σύντροφοι σκληροί αριστεριστές περίμεναν ότι θα επιστρέψει χωρίς συμφωνία. Περίμεναν ότι θα τους παραχωρούσε εκ νέου τον χώρο του «όχι», ότι το Νομισματοκοπείο θα γινόταν το νέο jeu de paume και η επανάσταση θα ξεκινούσε φανερά πλέον. 

Οι αντίπαλοι περίμεναν ότι θα επιστρέψει με συμφωνία κακή, όπως έγινε, που θα καθιστούσε δικαιολογημένη την κριτική τους, κυρίως όμως θα δικαίωνε την δική τους πολιτική. Περίμεναν ότι θα τους παραχωρούσε τον χώρο του «ναι» έστω και με μορφές χαλαρής συγκυβέρνησης. Όμως ο νικητής του δημοψηφίσματος δεν χρειάστηκε να παραχωρήσει ούτε σπιθαμή από το κατακτημένο έδαφος. 

Η σταθερή διατήρηση της κοινωνικής ηγεμονίας από τον Αρχηγό οδήγησε σε επανάσταση τους αριστεριστές συντρόφους. Οι συγκρούσεις όμως που προκάλεσαν έφεραν στην επιφάνεια κυρίως τις δικές τους αδυναμίες αλλά και τα υποχθόνιά τους σχέδια κατάκτησης της απόλυτης εξουσίας με εξωθεσμικά μέσα και επιβολής στον Λαό ενός καθεστώτος εξαθλίωσης. 

Η σύγκρουση που προκάλεσαν οι αριστεριστές με τον νικητή του δημοψηφίσματος και νικητή μέχρι τώρα της αναμέτρησης αποβαίνει υπέρ του δημοκρατικού πολιτεύματος, αποδυναμώνει όμως ταυτόχρονα τον Σύριζα ως κόμμα και την παρούσα κυβέρνηση. Βαθαίνει έτσι και τα πολιτικά δημοκρατικά ελλείμματα. 

Ο Πρωθυπουργός εξακολουθεί να αποτελεί την μόνη κοινωνικά νομιμοποιημένη δύναμη και μάλιστα όχι τόσο ως θεσμός αλλά ως πρόσωπο. Ήδη οι συνταγματικές πρόνοιες έχουν δώσει μετά την αναθεώρηση του ’86 πολλές εξουσίες στον θεσμό. Η πλήρης πολιτική ηγεμονία του κυρίου Τσίπρα σε συνδυασμό με την συνεχή απονομιμοποίηση κάθε οργανωμένης πολιτικής δύναμης ή κάθε άλλου πολιτικού προσώπου, συνιστά άλλης τάξης κίνδυνο για την Δημοκρατία και για τον ίδιον προσωπικά. 

Για την Δημοκρατία, αυτονοήτως, επειδή καταργεί κάθε ισορροπία στην λειτουργία της και την αφήνει να κινείται ως ελεύθερο εκκρεμές μεταξύ του Ηγέτη και του Λαού χωρίς οι ενδιάμεσοι θεσμοί να λειτουργούν ουσιαστικά. Για τον ίδιο επειδή οποιοσδήποτε ηγέτης σε οποιοδήποτε καθεστώς χρειάζεται να έχει σταθερές κοινωνικές αναφορές προς εκείνες τις ομάδες που από θέση ή ιδεολογία αποτελούν τον φυσικό του σύμμαχο και συνεργάτη. 

Επομένως, ο Πρωθυπουργός είτε πάει σε εκλογές, είτε όχι, οφείλει να επαναπροσδιορίσει τους στόχους του και να τους δημοσιοποιήσει με ειλικρίνεια. Μία τέτοια μη βοναπαρτική κίνηση μετά το δημοψήφισμα θα επιβεβαιώσει την πίστη του στην δημοκρατία και θα καταστήσει δυνατό τον διάλογο όχι με οπαδούς αλλά με τις κοινωνικές δυνάμεις που θα τον υποστηρίξουν.

* δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, την Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Γνώμη

Στη μνήμη του Θαλή Κουτούπη

Athanase PapandropoulosΑπό: Athanase Papandropoulos

Ένα από τα βιβλία του Θαλή που είχα προλογίσει, το 1987, ήταν αυτό που είχε τίτλο «Η Διαφήμιση και τα μυστικά της»

Ηλεκτρονική Έκδοση Τρέχοντος Τεύχους: 04/2021 2021

Περιοδικό

Τρέχον Τεύχος

04/2021 2021

Δείτε τα παλαιά τεύχη
Συνδρομή
Διαφημιστείτε
Ηλεκτρονική Έκδοση

Ευρώπη

Οι κρίσιμες Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024

Οι κρίσιμες Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024

Ας ξεκινήσουμε με μια θετική αισιόδοξη θεώρηση για το θεσμικό όργανο της Ένωσης, το μόνο που εκλέγεται από το 1979 με άμεση καθολική ψηφοφορία από τους ευρωπαίους πολίτες

Οικονομία

Πάνω από 1,25 δισ.συνδρομητές σε υπηρεσίες περιαγωγής στο 2024

Πάνω από 1,25 δισ.συνδρομητές σε υπηρεσίες περιαγωγής στο 2024

Μια ευρύχωρη δεξαμενή εσόδων για τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους παραμένουν οι υπηρεσίες περιαγωγής (roaming)

EURACTIV.com - Feeds

All contents © Copyright EMG Strategic Consulting Ltd. 1997-2024. All Rights Reserved   |   Αρχική Σελίδα  |   Disclaimer  |   Website by Theratron