του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να λέει ότι θέλει εκλογές, πλην όμως οι τελευταίες απομακρύνονται όλο και περισσότερο από την κατηγορία των πιθανών σεναρίων. Οι λόγοι είναι αρκετοί.
Ο κυριότερος όμως έγκειται στο ότι ένα μεγάλο κομμάτι της ΝΔ δεν θέλει επ’ ουδενί μία άμεση εκλογική αναμέτρηση, για τον απλό λόγο ότι αυτή θα ενίσχυε την αρχηγική θέση του κ. Κ. Μητσοτάκη –πράγμα δυσάρεστο για το καραμανλικό και εθνολαϊκό τμήμα του κόμματος. Αυτό που στην ουσία είναι βαθύτατα αντιφιλελεύθερο και προτιμά να αφήσει τον Τσίπρα να κάνει κάποιες μεταρρυθμίσεις τις οποίες στην συνέχεια θα ακυρώσουν οι άνθρωποι που αύξησαν μέσα σε πέντε χρόνια κατά 28% τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων στην χώρα μας.
Με δεδομένη επίσης την αφασία της φιλοευρωπαϊκής κεντροαριστεράς, ο κ. Αλ. Τσίπρας έχει ήσυχο το κεφάλι του. αντιπολίτευση που γαυγίζει πολύ δεν δαγκώνει, αλλά ούτε και θέλει να δαγκώσει. Κατά συνέπεια, από την πλευρά αυτή η πίεση είναι μικρή.
Σε μνημονιακό τώρα επίπεδο, η κυβέρνηση δίνει πολλά γιατί γνωρίζει ότι η αξιολόγηση είναι γι αυτήν το κλειδί της μακροημέρευσής της. Επιτυγχάνοντας να πάρει κάποια χρήματα θα επωφεληθεί από την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης του κ. Μάριο Ντράγκι και θα βελτιώσει αισθητά την εσωτερική ρευστότητα. Θα εμφανίσει δε αυτή την βελτίωση ως πραγματικό θρίαμβο της τακτικής της. Έτσι κι αλλιώς, σε ιθαγενείς απευθύνεται το κυβερνητικό σχήμα και διαθέτει επαρκή αριθμό πραιτωριανών στα ΜΜΕ οι οποίο παίζουν μπάλα μαζί της. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά την κατάσταση.
Πολύ σωστά ο Γρηγόρης Νικολόπουλος επισημαίνει στο Reporter.gr (ίσως το πρώτο οικονομικό site στην Ελλάδα) ότι κατά πάσα πιθανότητα η Ελλάδα θα καταφέρει να πάρει μία θετική αξιολόγηση από τους δανειστές στο επόμενο Eurogroup, που θα γίνει τον Μάϊο.
«Η αξιολόγηση αυτή έχει μεγάλη σημασία, πολύ μεγαλύτερη από τις προηγούμενες, και θα σηματοδοτήσει μία ορατή βελτίωση στην οικονομική καθημερινότητα –σύμφωνα βέβαια με τις αισιόδοξες προβλέψεις και εφόσον δεν υπάρξει κάποια άλλη ανατροπή. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι πράγματι παίρνουμε μία θετική αξιολόγηση, ο Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα αρχίσει να αγοράζει από τις ελληνικές τράπεζες ελληνικά κρατικά ομόλογα προσφέροντάς τους πολύ φθηνή, σχεδόν δωρεάν χρηματοδότηση. Παράλληλα, η Ελλάδα θα καταφέρει να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και αυτό θα αυξήσει την ρευστότητα στην ελληνική οικονομία. Ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας εκτιμά ότι η αύξηση της ρευστότητας θα φθάσει τα 6 με 7 δισεκατομμύρια ευρώ άμεσα και τα χρήματα αυτά θα διευκολύνουν σημαντικά την χρηματοδότηση της οικονομίας από τις τράπεζες και θα τονώσουν την κατανάλωση, ίσως και τις επενδύσεις. Η αξιολόγηση λοιπόν αυτή, εφόσον επιτευχθεί, θα προσφέρει ρευστότητα αλλά θα έχει και ένα ακόμη θετικό αντίκτυπο, που θα είναι η αύξηση της εμπιστοσύνης των ξένων (και των Ελλήνων) επενδυτών στην ελληνική οικονομία», γράφει.
Παράλληλα, όμως, πολύτιμη θα μπορούσε να είναι για τον κ. Αλ. Τσίπρα και μία καλή ρύθμιση που αφορά στα κόκκινα δάνεια. Πρόκειται για ένα μέτρο που ίσως αποδειχθεί καθοριστικό για την βελτίωση της εσωτερικής ρευστότητας, τόσο στο επίπεδο των επιχειρήσεων όσο και σε αυτό των πολιτών-καταναλωτών. Γιατί, όμως;
Διότι, με τον νόμο που ενδεχομένως θα εφαρμοστεί, θα επιτρέπεται στις τράπεζες να πουλάνε μαζικά σε εταιρείες ειδικού σκοπού τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Μέσω αυτού του νόμου επιτυγχάνεται το καθάρισμα των χαρτοφυλακίων των τραπεζών και ο απεγκλωβισμός τους από τα «κακά» δάνεια. Θεωρητικά, δεν θα δημιουργηθεί ανάγκη για νέες αυξήσεις κεφαλαίων, αφού οι τράπεζες έχουν ήδη πάρει αρκετές προβλέψεις στους ισολογισμούς τους. Πρακτικά, όμως, μπορεί τελικά να χρειασθούν νέες αυξήσεις αν δημιουργηθούν νέα κόκκινα δάνεια από επιχειρήσεις και δανειολήπτες που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να πληρώσουν τα δάνειά τους. Αυτό θα το δούμε αργότερα.
Σήμερα, αυτό που έχει σημασία με τον νέο νόμο για τα κόκκινα δάνεια είναι ότι τελικά θα υπάρξει όφελος και για τους δανειολήπτες από αυτόν, διότι οι εταιρείες ειδικού σκοπού θα αγοράσουν πολύ φθηνά τα κόκκινα δάνεια από τις τράπεζες. Εκτιμήσεις των τραπεζιτών μιλάνε για αγορές των κόκκινων δανείων σε τιμές χαμηλότερες από το 20% της αξίας του δανείου. Δηλαδή, για ένα δάνειο 100.000 ευρώ, η εταιρεία ειδικού σκοπού θα πληρώσει στην τράπεζα κάτι λιγότερο από 20.000 ευρώ και μετά θα προσπαθήσει να εισπράξει από τον δανειολήπτη όσα περισσότερα μπορεί για να βγάλει κέρδος. Αν θεωρήσουμε ότι η εταιρεία αυτή είναι ευχαριστημένη με ένα κέρδος 50%, σημαίνει ότι μπορεί να κλείσει συμφωνία με τον δανειολήπτη στις 30.000 ευρώ –καλό σενάριο και για τον δανειολήπτη.
Πριν όμως συμβεί αυτό, δηλαδή πριν πωληθεί το δάνειό του στην εταιρεία ειδικού σκοπού, ο δανειολήπτης αποκτά ένα άλλο ισχυρό πλεονέκτημα έναντι της τράπεζας, διότι μπορεί να διαπραγματευτεί μία καλύτερη συμφωνία. Μπορεί δηλαδή να πάει στην τράπεζα και να προτείνει, αντί να πουληθεί το δάνειό του στο 20%, να το κλείσει ο ίδιος με μία ρύθμιση-κούρεμα στο 50% ή στο 60% του συνολικού ποσού.
Αυτό συμφέρει και την τράπεζα και θα το κάνει για τα μεγάλα δάνεια, τα επιχειρηματικά. Δεν θα το κάνει για κάθε μικρό στεγαστικό δάνειο ή για τα καταναλωτικά, διότι αυτά προτιμά να τα πουλήσει μαζικά και να γλυτώσει το κόστος των διαπραγματεύσεων με κάθε μικρό δανειολήπτη. Εφόσον όμως η πρώτη κατοικία θα προστατεύεται από κατάσχεση –αν τελικά αυτό συμφωνηθεί, διότι ακόμη δεν είναι βέβαιο– ο μικρός δανειολήπτης δεν θα κινδυνεύει με απώλεια της πρώτης κατοικίας του από την εταιρεία ειδικού σκοπού και φυσικά οι εταιρείες αυτές δεν θα προσφέρουν καθόλου καλές τιμές στις τράπεζες για να αγοράσουν ένα δάνειο που ουσιαστικά δεν έχει κάλυψη υποθήκης.
Αν όλα αυτά δεν είναι τύχη βουνό για τον πρωθυπουργό μιας κυβέρνησης φάρσα, τότε τί άλλο μπορεί να είναι;
