του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Το ότι ο Τσίπρας και η παρέα του θα χάσουν τις προσεχείς εκλογές είναι γνωστό σε όλους. Λιγότερο γνωστή, όμως, είναι η διαφορά που θα υπάρξει ανάμεσα στις δύο παρατάξεις και ιδιαίτερα ποιο θα είναι το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας. Επίσης, τον Αλέξη Τσίπρα ενδιαφέρει και το μέλλον του, δεδομένου ότι είναι νέος και πρέπει να προβλέπει και για τις μεταπροσεχείς εκλογές –που θα γίνουν με απλή αναλογική και με την δυνατότητα το δεύτερο κόμμα να μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση αν βρει συμμάχους.
Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι ο άνθρωπος που είναι σήμερα πρωθυπουργός έχει πάθος με την εξουσία και αυτό τον κάνει εντελώς αδίστακτο. Όσο για την αριστερή ιδεολογία του Αλέξη Τσίπρα, αυτή είναι στα αζήτητα, αλλά ποσώς τον ενδιαφέρει. Η εξουσία πάνω απ’ όλα, είναι το πιστεύω του –γνωρίζει δε πολύ καλά την τεχνική να το «πουλάει». Έτερο χαρακτηριστικό του η βαθύτατη περιφρόνησή του προς τον λαό και τις δημοκρατικές διαδικασίες. Αυτά είναι για τους…άλλους.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του έχουν ανάγκη το κοινό της Χρυσής Αυγής. Είναι ο αστάθμητος παράγοντας που θα μπορούσε να μετριάσει μία ήττα ή να παίξει ρόλο, όπως έγραψε και η εφημερίδα Παραπολιτικά, σε ένα παρανοϊκό σενάριο διεξαγωγής νέου δημοψηφίσματος υπό συνθήκες αντιγερμανικής υστερίας.
Οι εξουσιολάγνοι πολιτικοί δεν λογαριάζουν τίποτε μπροστά στο θέαμα της καρέκλας ή του θώκου –ειδικά δε για ανθρώπους τύπου Τσίπρα, που θεωρούν ότι έχουν και το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας. Υπό αυτή την οπτική γωνία και έχοντας πάντα κατά νουν τον ρόλο μίας ορισμένης αριστεράς στην χώρα μας, ο διχασμός και η καλλιέργειά του αποτελούν στοιχεία της ιδεολογίας και της πολιτικής της στην Ελλάδα.
Για τους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του παλαιού ΠΑΣΟΚ, η διαφωνία δεν έχει θέση στην πολιτική πρακτική τους. Όποιος δεν είναι μαζί μας και όποιος διαφωνεί με την πολιτική μας δεν είναι απλώς πολιτικός αντίπαλος, αλλά εχθρός… Από τους προεκλογικούς «γερμανοτσολιάδες» περάσαμε τώρα στο «με την κοινωνία ή με τον Σόϊμπλε»! Σε αυτό το ακραίο και επικίνδυνο δίλημμα συμπυκνώνεται όλη η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία.
Από την μία, δηλαδή, οι αυθεντικοί υπερασπιστές των λαϊκών συμφερόντων και, από την άλλη, οι υπονομευτές της εθνικής κυριαρχίας, οι …υποταγμένοι στους σκληρούς Ευρωπαίους και το ΔΝΤ. Ο Αλ. Τσίπρας και οι υπουργοί του δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αυθεντίες, ότι οι πολιτικές διαφορές είναι δεδομένες και αναπόφευκτες. Μόνον σε ολοκληρωτικά καθεστώτα η εκάστοτε εξουσία θεωρεί ότι υποχρεωτικά οι πάντες πρέπει να συμφωνούν μαζί της.
Είναι φανερό ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα κινηθεί πάνω σε αυτό το μοτίβο. Οι αρλούμπες που είπε στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Βερολίνο –όπου μίλησε για «γιεσμεν», μην τολμώντας να κάνει λόγο για «γερμανοτσολιάδες»– είναι ενδεικτικές των προθέσεών του. Όπως παραδέχονται εμμέσως άνθρωποι που τον γνωρίζουν, στόχος του είναι να συσπειρώσει γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπό διχαστικές συνθήκες, το πατριωτικό κομμάτι της κεντροαριστεράς και του δημοκρατικού τόξου –αυτό, δηλαδή, που στο παρελθόν είχε εκφραστεί από το βασικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες».
Ο πρωθυπουργός θα επιμείνει ακόμα στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας –για τον οποίο ο ίδιος αγωνίστηκε και υποχώρησε αποδεχόμενος ένα δύσκολο μνημόνιο το καλοκαίρι του 2015, όταν μπήκε στο τραπέζι το θέμα του Grexit–, επισημαίνοντας, ωστόσο, ότι η τακτική αυτή των Γερμανών όχι μόνον δεν βοηθάει την Ελλάδα να βγει από την κρίση αλλά, αντίθετα, διαιωνίζει την ύφεση. Το σκηνικό για το στήσιμο της κάλπης είναι έτοιμο. Ο Β. Σόϊμπλε θα φέρει την ευθύνη ζητώντας νέα μέτρα από την κυβέρνηση. Μέτρα, βέβαια, που η ίδια έχει συνομολογήσει, αλλά δεν θέλει να εφαρμόσει.
«Όποιος θέλει να με ρίξει, δεν έχει παρά να τορπιλίσει την συμφωνία. Θα είναι όμως αυτός που θα αναλάβει την ευθύνη για ό,τι συμβεί στην χώρα. Εμείς τηρήσαμε κατά γράμμα το μνημόνιο και ο ελληνικός λαός το πλήρωσε με το παραπάνω. Άλλα μέτρα εμείς δεν πρόκειται να επιβάλουμε. Ας τα φέρει και ας τα εφαρμόσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης», λέγεται ότι είπε ο πρωθυπουργός στην συνάδελφο Ελένη Καλογεροπούλου. Σίγουρα δε η φράση αυτή δεν είναι τυχαία. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι προετοιμάζεται μία «αντισόϊμπλε» καμπάνια, με εθνικοπατριωτικά συνθήματα τα οποία και την εκλογική πελατεία των ΑΝΕΛ θα συγκρατούν αλλά και ψήφους από την Χρυσή Αυγή θα μπορούσαν να φέρουν.
Δυστυχώς, οι περιπέτειες της χώρας δεν έχουν τελειώσει. Θα επεκταθούν και στο 2017 και οδηγούν με σίγουρα βήματα ταυτοχρόνως σε διαρθρωτική υποβάθμιση και σε πρωτοφανή πνευματική παρακμή. Τον Ιανουάριο 2015 οι Έλληνες άνοιξαν την πόρτα στην αυτοκαταστροφή.
