Εντυπωσιακή παρουσίαση της πρώην εκπροσώπου μας στο ΔΝΤ σε εκδήλωση της δικηγορικής εταιρείας KLC
Με ομιλήτρια την κυρία Μιράντα Ξαφά, πρώην εκπρόσωπο της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), και συντονιστή τον δημοσιογράφο Αθανάσιο Χ. Παπανδρόπουλο, η δικηγορική εταιρεία KLC διοργάνωσε στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης ειδική εκδήλωση την οποία παρακολούθησαν κορυφαία στελέχη του τραπεζικού και επιχειρηματικού χώρου.
Με ομιλήτρια την κυρία Μιράντα Ξαφά, πρώην εκπρόσωπο της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), και συντονιστή τον δημοσιογράφο Αθανάσιο Χ. Παπανδρόπουλο, η δικηγορική εταιρεία KLC διοργάνωσε στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης ειδική εκδήλωση την οποία παρακολούθησαν κορυφαία στελέχη του τραπεζικού και επιχειρηματικού χώρου.
Όπως τόνισε ο Διευθύνων Εταίρος κ. Κώστας Λουκόπουλος, η KLC επένδυσε στην ιδέα ότι η Ελλάδα θα ακολουθήσει τους κανόνες της διεθνούς ανάπτυξης, χτίστηκε και λειτουργεί βάσει προτύπων των μεγαλύτερων διεθνών δικηγορικών εταιρειών και μοιράζεται την αγωνία του επιχειρηματικού και τραπεζικού τομέα για την ανασύσταση της ελληνικής οικονομίας.
Στην εκδήλωση της KLC, η κυρία Μ. Ξαφά τόνισε ότι πρόγευση των μέτρων που προτείνει το ΔΝΤ προκύπτει από τα προκαταρκτικά συμπεράσματα της αποστολής του ΔΝΤ στην έκθεση για την πορεία της ελληνικής οικονομία. Το Ταμείο θεωρεί ότι τα τέσσερα εμπόδια στην ανάκαμψη και στην μακροπρόθεσμη δυνατότητα της ελληνικής οικονομίας να αναπτυχθεί είναι:
- Το ασφαλιστικό: Η δυσβάσταχτη δαπάνη για συντάξεις (17% του ΑΕΠ, από το οποίο μόνον το 7% του ΑΕΠ καλύπτεται από εισφορές) δημιουργεί ένα έλλειμμα ύψους 10% του ΑΕΠ τον χρόνο, τετραπλάσιο από τον μέσο όρο 2,5% στην ευρωζώνη. Η μεταρρύθμιση Κατρούγκαλου στις συντάξεις προβλέπεται να μειώσει το έλλειμμα κατά 1% του ΑΕΠ (1,8 δισεκατομμύρια ευρώ). Απομένει, δηλαδή, πολύς δρόμος για να φτάσουμε σε κανονικά επίπεδα. Το πρόβλημα αυτό δεν λύνεται αυξάνοντας τους φορολογικούς συντελεστές σε μία φορολογική βάση που συνεχώς συρρικνώνεται, καθώς επιχειρήσεις και νέοι επιστήμονες μεταναστεύουν μαζικά. Χρειάζεται μείωση της φορολογίας και των εισφορών και περικοπή στις συντάξεις. Όμως, στην πρώτη της δήλωση, η νέα υπουργός Εργασίας κυρία Αχτσιόγλου είπε με νόημα «έχουμε ολοκληρώσει την ασφαλιστική μεταρρύθμιση». Τελεία και παύλα.
- Τα κόκκινα δάνεια: Εμποδίζουν τις τράπεζες να χορηγήσουν νέα δάνεια σε υγιείς επιχειρήσεις, υποβοηθώντας έτσι την ανάκαμψη. Χρειάζεται δραστική μείωση των κόκκινων δανείων με αναδιάρθρωση ή πώληση σε εξειδικευμένα funds. Όσον αφορά στην τραπεζική ακαμψία –που, όπως αναφέρει το ΔΝΤ, οφείλεται σε μέγιστο μέρος στα κόκκινα δάνεια– η ΤτΕ ανέθεσε στην KLC την σύνταξη του νόμου για τα κόκκινα δάνεια τον Αύγουστο του 2015. Κατά την σύνταξη του σχεδίου αλλά και στην συνέχεια κατά την παροχή συμβουλών σε πελάτες, ήταν προφανές ότι, πέραν των τραπεζικών θεμάτων, το θέμα των κόκκινων δανείων είναι πολυδιάστατο και εμπλέκει ένα ευρύ φάσμα νομικών θεμάτων και δυσκολιών αντίστοιχα –όπως θέματα ρυθμιστικά (αδειοδότηση), θέματα αστικού δικαίου (εξωδικαστικός συμβιβασμός), θέματα που αφορούν σε αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων και βέβαια σε θέματα σχετικά με την δικαστηριακή εμπειρία.
- Η υπερ-ρύθμιση της αγοράς και η γραφειοκρατία: Τεράστιο εμπόδιο στην επιχειρηματικότητα και στις επενδύσεις. Οι δραστικές μεταρρυθμίσεις θα περιλαμβάνουν το άνοιγμα των επαγγελμάτων, την άρση εμποδίων στον ανταγωνισμό, την απλοποίηση του θεσμικού πλαισίου που διέπει την αδειοδότηση των επενδύσεων και των επιχειρήσεων, και την ευθυγράμμιση του εργασιακού πλαισίου με τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές. Το πρόσφατο φιάσκο με την επένδυση του Εμίρη του Κατάρ στην Ζάκυνθο καθιστά επείγουσα την ολοκλήρωση του Κτηματολογίου, τουλάχιστον σε τουριστικές περιοχές. Η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας «Doing Business Report 2017» υποβάθμισε την Ελλάδα στην 61η θέση (από την 60η πέρυσι) μεταξύ 190 χωρών και την κατατάσσει στην 141η θέση παγκοσμίως στην ευκολία καταγραφής της ακίνητης περιουσίας και 133η στην επίλυση επιχειρηματικών διαφορών.
- «Κούρεμα»: Τέλος, το χρέος παραμένει δυσβάστακτο, παρά τις ελαφρύνσεις που έχουν ήδη δοθεί τόσον από τους ιδιώτες ομολογιούχους όσο και από τον επίσημο τομέα. Χρειάζεται, επομένως, μεγάλη πρόσθετη ελάφρυνση.