Βέβαια αν δει κανείς λίγο πίσω από τις γραμμές θα διαπιστώσει πως, όλα αυτά τα χρόνια των «διαπραγματεύσεων» έχουν επιτύχει στόχους επεκτατικούς, ΜΟΝΟΝ οι Τούρκοι μέσω των εγκαθέτων τους. Μας σώζει μέχρι στιγμής, το γεγονός ότι τουλάχιστον ισχύει η αρχή «Τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί, αν δεν συμφωνηθούν όλα».
Το τελευταίο παραλήρημα του θεωρουμένου ήπιου ηγέτη, πλην όμως «Εξοχότατου Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» είναι τόσο εκκωφαντικό που μπορεί να αφυπνίσει και εκ γενετής κωφούς.
Διεκδικεί ιδιότητα κανόναρχου της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας! Ποιος; Αυτός που στηρίζεται στις λόγχες του στρατού κατοχής που διεμέλισε την Πατρίδα μας, που δέχεται τα χαιρετίσματα των θριαμβευτών της 20ης Ιουλίου δίπλα στον νεοσουλτάνο, που «στραβώνει» κάθε βράδυ την μισή Κύπρο με τη φωταγωγημένη ημισέληνο στις πλαγιές του πληγωμένου Πενταδάκτυλου.
Ευτυχώς εμίλησεν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κι έτσι δεν χρειάζεται να σχολιάσω την ανάρμοστη και ασυμβίβαστη στάση σε σχέση με την θρυλούμενη προάσπιση της εθνικοφροσύνης από το Πρώτο Κόμμα (του;).
Το 2004, ο Πρόεδρος που συνέγειρε, συνεκίνησε το Πανελλήνιο και κατεγράφη ως ο Ηγέτης του ΟΧΙ του 76% διετήρησε για άγνωστο λόγο ΚΑΙ την ιδιότητα του προέδρου του μικρού πολιτικού του κόμματος με αποτέλεσμα στις επόμενες εκλογές να καταταγεί τρίτος και να αποκλειστεί από τη διεκδίκηση δεύτερης θητείας...
Ο κ. Αναστασιάδης ανέσυρε από τις πνευματικές του εφεδρείες την παρρησία κατά των βεβήλων και ομίλησε επιτέλους σαν θεματοφύλακας της Ιστορίας και εκπρόσωπος του Λαού.
*Ιατρός, καρδιολόγος