του
Ηλία Καραβόλια
Έχουμε υπογράψει ότι παραιτηθήκαμε από κούρεμα χρέους (βλ. ΦΕΚ, φ. 80, τ.1ο, 16/7/2015) και εμείς το κάνουμε παντιέρα για αντίβαρο στα μέτρα που ψηφίστηκαν στη Βουλή προληπτικά για τα επόμενα χρόνια.
Καθεστώς αυταπάτης και εξαπάτησης, καθεστώς παραπληροφόρησης και καλλιέργειας ψεύτικων προσδοκιών. Η Ελλάδα κάθεται ως νευρωτικό υποκείμενο στο ντιβάνι, λόγω μαζοχιστικής απόλαυσης. Την ίδια ώρα ο ισχυρός χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός την έχει τοποθετήσει στην κλίνη του Προκρούστη. Ανεύθυνες μικρο-ηγεσίες που προ-συμφωνούν και προ-υπογράφουν, που καταλύουν εργασιακά δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις, με ρητορική κοινωνικής μηχανικής, με δήθεν φιλολαϊκή πολιτική στόχευση. Ντροπή. Η Ιστορία του τόπου γράφεται εδώ και 7 χρόνια από ψέματα που φόρεσαν την στολή του καθήκοντος, την κατάσταση εξαίρεσης λόγω εκτάκτου ανάγκης (Agamben).
Η Οικονομία σκεπάστηκε από την Βιοπολιτική της βίαιης καθίζησης ψυχισμού, ελευθερίας, επιλογής. Δύσκολες εποχές για αλληλέγγυα δράση. Οι πλατείες δεν ξαναγεμίζουν. Ο Έλληνας καθηλώθηκε από τα αφηγήματα των πολιτικών του εκπροσώπων. Πρόθυμοι μεσάζοντες του γερμανικού νεοφιλελεύθερου μοντέλου δημοσιονομικής προσαρμογής, οι ηγέτες μας έγιναν η αιτία της πλήρους παθητικοποίησης της κοινωνίας. Η ελπίδα στο πρόσωπο του 40άρη που καθοδηγούσε προς την ανατροπή, διαψεύστηκε τόσο γρήγορα, τόσο εύκολα.
Μπορεί το μακροοικονομικό περιβάλλον να βελτιωθεί, μπορεί οι δείκτες υγείας της Οικονομίας να σταθεροποιηθούν, όμως η καθημερινότητα θα συνεχίζεται με τα καρκινώματα των ατομικών χρεών, των οικογενειακών δυσκολιών, του θανάτου του εμποράκου.
Προμνησία (deja vu).Όλα θα τα ξαναζούμε ως μνημονικά ίχνη που έχουν εντυπωθεί στο συλλογικό ασυνείδητο με μοναδικό σκοπό την μη τραυματική επανάληψη του βιώματος: το ακούς, το διαβάζεις, αλλά επειδή το έζησες ως θλιβερό και κακό μαντάτο, δεν σε σπρώχνει πιο κάτω, δεν σε καθηλώνει, όντας μόνιμα καθηλωμένος. Μια διαστροφική κοινωνική «απόλαυση» του συμπτώματος, του άγχους, της απόγνωσης, της έλλειψης επιθυμίας για δημιουργία και παραγωγή.
Η Ελλάδα δεν θα καταφέρει, σύντομα τουλάχιστον, να κατεβεί από την τραμπάλα της εσωτερικής υποτίμησης, από το σπιράλ της ανοδοκαθοδικής μεγέθυνσης, εγκλωβισμένη σε μια ιδιότυπη κατάσταση σταθερής ανισορροπίας. Οι δανειστές το κατάλαβαν, το έχουν συνειδητοποιήσει πλήρως. Η ζωή των Ελλήνων δεν επιδέχεται διόρθωση αφού έχει αυτοεγκλωβιστεί σε ένα διαρκές πλαίσιο μόνιμου ετεροπροσδιορισμού: προαπαιτούμενα, αξιολόγηση, συμφωνία, εκταμίευση.
Ο απόκρυφος «τόκος» του μονεταρισμού, η καλυμμένη πρόσοδος της νομισματικοποιημένης σφαίρας της καθημερινότητας, περιορίζει την κίνηση του χρήματος, την κινητικότητα της δημιουργικότητας, την κυκλοφορία των ιδεών και των στόχων. Η Ελληνική κοινωνία έχει ενσωματώσει στο DNA της, για τις επόμενες γενιές, άρρητες συμβάσεις αυτοϋποτίμησης του πολίτη, νόρμες προσαρμογής σε ένα συλλογικό υπερεγώ που τιμωρεί και περιθωριοποιεί όσους δεν αντέχουν την βάναυση πραγματικότητα.
Οι στρεβλώσεις στο δημοσιονομικό μας σύστημα είναι το σύμπτωμα και όχι η αιτία των στρεβλώσεων στην εθνική Οικονομία. Είναι το αποτέλεσμα της βίαιης περιπλάνησης της χώρας στα αβαθή και αχαρτογράφητα νερά της μεγάλης πλάνης περί σύγκλισης των ευρωπαϊκών οικονομιών...
