του
Ηλία Καραβόλια
Ποτέ άλλοτε το Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο δεν ζούσαν τόσο συχνά, τόσο έντονα, σκηνές φρίκης και τραγωδίες. Η μητροπολιτική αίσθηση κρύβει πλέον την πιθανότητα του θανάτου.
Δεν θα αναλύσω φυσικά τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό των εξτρεμιστών του Ισλάμ. Δεν το κατέχω ως θέμα. Άλλωστε ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαθούμε μπροστά στους Θεούς που δεν ξέρουμε. Γιατί οι Θεοί πιθανολογώ τελικά ότι δεν είναι ίδιοι για όλους. Άλλωστε βλέπουμε ότι ο Αλλάχ των του Ισλάμ δεν είναι ο ''Αλλάχ'' των τζιχαντιστών. Ας το σκεφθούμε για λίγο αυτό. Σκοτώνουν αβίαστα και αδιακρίτως ακόμα και μουσουλμάνους, ομόθρησκους τους δηλαδή, στο Κάιρο, στην Τεχεράνη, στη Βαγδάτη, στην Κων/πολη, στην Ευρώπη, παντού.
Το μίσος του καμικάζι αυτοκτονίας δεν είναι μίσος για τον Θεό των ευρωπαίων.Λάθος ανάγνωση, ίσω και βολική. Γιατί μας βολεύει να ερμηνεύουμε την παραφροσύνη τους με αναφορά στον παράδεισο τους (που διαβάζουμε οτι τους περιμένει με τα χρυσά κουτάλια και τις γυναίκες). Η αλήθεια είναι οτι μισούν τις ζωές μας, την κουλτούρα μας. Και εδώ χρειάζεται να σταθούμε για λίγο.Και αυτό γιατί οι τρομοκράτες ζούν ανάμεσα μας. Κρατάνε και αυτοί smartphones, δουλεύουν σε γραφεία, ψωνίζουν στα ίδια μαγαζιά με εμάς.
Χρησιμοποιούν τα social media και εκπαιδεύονται εντός της μητρόπολης. Σχεδιάζουν στα διαμερίσματα τους πώς να σπείρουν θάνατο και τρόμο μέσα στο πλήθος, μέσα στην μάζα που διασκεδάζει. Αυτό το πλήθος είναι που μισούν, αυτή την μάζα είναι που θέλουν να εξολοθρεύσουν. Αυτή στην οποια ανήκουν και ζούν και οι ίδιοι, καθημερινά. Δεν τους ενδιαφέρει ο Ένας, ο Άλλος, ο αλλόθρησκος. Τους ενδιαφέρει η μαζική απώλεια. Ο Θάνατος ως Γεγονός. Και το μίσος τους για την ζωή μας είναι μίσος και για τις δικές τους ζωές. Δεν διαγράφουν μόνο την ύπαρξη μας αλλά και την δική τους.
Διαβάζω συχνά την εύκολη αιτιολόγηση: η ζωή δεν έχει αξία γι' αυτούς. Η αλήθεια είναι ότι ο ανθρώπινος βίος και τα εγκόσμια δεν χωράνε στην νοσηρή φαντασία τους. Όμως δεν μπορεί να είναι μόνο η μεταφυσική παραφροσύνη που τους κάνει δολοφόνους. Αυτοί οι άνθρωποι μας ''σκοτώνουν'' καθημερινά με το μυαλό τους. Ο νούς τους είναι πρώτα αυτός που ''διαγράφει'' τις κοινωνίες μας και ''δολοφονεί'' αμάχους πολίτες. Μετά έρχεται η βόμβα, το όπλο, το μαχαίρι.Το μυαλό τους είναι αυτό που μοιάζει εκπαιδευμένο απο πολύ νωρίς να είναι θολό, γιατί αλλιώς δεν μπορούν να δούν την πραγματικότητα του ανθρώπινου βίου. Δεν την αντέχουν. Δεν θέλουν να την αντέξουν.
Το Ιερό τους είναι ο Θάνατος,οχι η Ζωή. Ίσως ούτε καν ο Θεός τους. Ίσως τον χρησιμοποιούν και αυτόν, εξυπηρετώντας την ψύχωση του θανάτου. Η ανθρώπινη βόμβα είναι κάτι σαν βιο-ρυθμισμένη. Είναι ''επιθυμία'' θανάτου που βρίσκει τον δρόμο της. Αυτή την επιθυμία δεν μπορούμε να την ερμηνεύσουμε, δεν μπορούμε να της δώσουμε μορφή. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τις θρησκείες μας, διότι και εμείς έχουμε Παράδεισο. Και οι δικές μας γραφές μιλούν για επουράνια ζωή. Όπως και το Κοράνι που φυσικά δεν τους διατάζει να σκοτώνουν. Αυτοί είναι που το ερμηνεύουν ως δολοφονικό εργαλείο, αυτοί το εμφυτεύουν στα μικρά παιδιά ως ευαγγέλιο θανάτου και αφανισμού των αλλόθρησκων.
Στην αρχή νομίζαμε οτι οι περισσότεροι είναι άνθρωποι που έφτιαξαν περιουσίες και καριέρες στη Δύση, άνθρωποι της διπλανής πόρτας δηλαδή,με μόρφωση και δουλειά,που παρατάνε την ζωή τους και πάνε στην Μ.Ανατολή να μυηθούν στον θάνατο. Δεν είναι έτσι τελικά. Το προφίλ των δραστών απο τα απανωτά χτυπήματα εδώ και μήνες δείχνει κυρίως περιθωριακούς τύπους που υποτίθεται ότι έπρεπε να αστυνομεύουν οι Αρχές. Και φυσικά, είναι η δική μας μικροφυσική της Εξουσίας που αδυνατεί να διεισδύσει μεταξύ πρόληψης και καταστολής. Άλλωστε πλέον,όλοι μοιάζουν ύποπτοι, δυστυχώς.
Το χαλιφάτο του ISIS στην Μ. Ανατολή είναι μάλλον μικρότερο απο το δίκτυο των τρομοκρατών στις ευρωπαικές μητροπόλεις.Και απ οτι φαίνεται εξαπλώνεται συνεχώς και δεν είναι ελέγξιμο. Και τα μέλη του, οργανωμένα αλλά και αυτόνομα ίσως, στοχεύουν με τα απανωτά χτυπήματα του τρόμου στο να μισήσουμε την θρησκεία τους. Αυτό θέλουν να πετύχουν οι τζιχαντιστές. Να μισήσουμε τον Θεό τους για να γίνουμε αυτό που λένε: άπιστοι.
Ήδη φάνηκε ότι άρχισαν οι υποδείξεις εντός του αραβικού κόσμου (βλ.Κατάρ). Ας μην ξεγελιόμαστε ομως. Τα λεφτά, ακόμα και αν είναι απο χώρες του Κόλπου, αγοράζουν όπλα της Δύσης. Της Ευρώπης και της Αμερικής. Καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό, κάθε φορά που βλέπουμε τους οπλισμένους παράφρονες να σπέρνουν τρόμο και θάνατο στους συνανθρώπους μας.
