Κάπως έτσι μου ήλθε αυτές τις μέρες, να παραλληλίσω την Ωραία Κοιμωμένη με την Κύπρο. Δεν θυμάμαι να λέει στην ιστορία πόσος χρόνος πέρασε μέχρι νάρθει το βασιλόπουλο να ξυπνήσει την κόρη που παρέμενε, νέα, όμορφη κι αναλλοίωτη από το χρόνο. Κι όμως ήλθε, η κοπέλα ξύπνησε κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς...
Η Νόμιμη Κυβέρνηση υπεράσπισε σθεναρά το Δίκαιον και η μεγαλύτερη αισιοδοξία πηγάζει από το γεγονός ότι ακόμη και οι αντιπολιτευόμενοι ήρθησαν εις το ύψος των περιστάσεων και συμπαρατάχθηκαν. Μελανό σημείο και φοβάμαι ανεξίτηλο από το χρόνο, είναι η στάση του μέχρι πρότινος εμφανιζόμενου ως συμπλέοντος κόμματος της ερυθράς απάτης.
Σημειολογικά αναφέρω, ότι μετά το τελευταίο Εθνικό Συμβούλιο, ενώ οι δηλώσεις των άλλων πολιτικών αρχηγών εκυμαίνοντο από 2’ μέχρι 3’, οι δηλώσεις του, όπως αποδεικνύεται τελικά, σύμμαχου της Τουρκίας διήρκεσαν 10’! Μέσα από δαιδαλώδη σοφίσματα επέρριπτε, «ευθύνες και στη δική μας πλευρά, γιατί μπλα-μπλα-μπλα..»
Με άλλα λόγια ευρίσκεται σε σύγχυση ποια είναι η πλευρά του. Για κάθε ψύχραιμο και ακομμάτιστο παρατηρητή, φαίνεται ότι ο καιρός ωρίμασε και η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία αποδεικνύεται θνησιγενής και «παραμύθι» της κακιάς ώρας.
Η ενότης όμως γύρω από το σκοπό της Απελευθερώσεως είναι μία υγιής κι ελπιδοφόρος προοπτική για τον τόπο μας. Αρκεί να έχουν το θάρρος οι πολιτικοί μας να αναθεωρήσουν εκ βάθρων την μέχρι τώρα πορεία τους και να υποτάξουν τις φιλοδοξίες και αντιπαλότητες στον ευγενικό σκοπό μία αφυπνισμένης Ωραίας Κύπρου.
*Ιατρός, καρδιολόγος