του
Κώστα Χριστίδη*
Μάλιστα στην συνάντηση με τους Γάλλους επιχειρηματίες που συνόδευαν τον Μακρόν, ο κ. Τσίπρας μεγαλοθύμως προσέφερε εαυτόν ως «επικεφαλής μίας task force για την άμεση επίλυση δυσλειτουργιών». Προσωπικά, θυμήθηκα την παρατήρηση του Ρόναλντ Ρέηγκαν, ότι οι δέκα πιο καταστρεπτικές λέξεις στην αγγλική γλώσσα είναι: «Είμαι από την κυβέρνηση και είμαι εδώ για να βοηθήσω» (I’m from the government and I’m here to help)! Πράγματι, πριν φωνήσει ο αλέκτωρ, συνέβησαν τα εξής τραγελαφικά:
Η μεταλλευτική εταιρεία Eldorado Gold, αντιδρώντας στην επί μήνες συρόμενη κυβερνητική απειλή περί προσφυγής στην διαιτησία (η οποία, αν πραγματοποιηθεί, συνεπάγεται νέα πολύμηνη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση μίας επένδυσης που μέχρι στιγμής έχει δημιουργήσει 2.400 θέσεις εργασίας), ανήγγειλε αναστολή των επενδυτικών δραστηριοτήτων της. Οι υπουργοί Σταθάκης και Γεροβασίλη, αγνοώντας την παραπάνω πρωθυπουργική διακήρυξη, δήλωσαν ότι «όποιος θέλει να κάνει μία επένδυση δεν τηλεφωνεί στον πρωθυπουργό, υπάρχουν οι ανάλογες υπηρεσίες» (αυτές που επιστρέφουν ως απαράδεκτα τα φύλλα αξιολόγησης) και διερωτήθηκαν «σε ποια ευρωπαϊκή χώρα συμβαίνουν αυτά»;
Η απάντηση είναι ότι αυτό που δεν θα μπορούσε να συμβεί σε καμία ευρωπαϊκή ή άλλη πολιτισμένη χώρα – και συμβαίνει εδώ – είναι η καθήλωση ενός μεγαλεπήβολου επενδυτικού σχεδίου, από το οποίο προσδοκάται η δημιουργία πολλών χιλιάδων θέσεων εργασίας, η αναβάθμιση της ακτής της Αττικής κατά μήκος του Σαρωνικού, ο θετικός αντίκτυπος στις τιμές της γης και οι γενικότερες ευεργετικές συνέπειες για την πολύπαθη οικονομία μας, λόγω ενστάσεων από δασάρχες και αρχαιολόγους περί «αρχέγονου δάσους» και «υπόγειου Παρθενώνος», οι οποίες ουδέποτε είχαν έστω διατυπωθεί κατά την επί εβδομηκονταετία λειτουργία του αεροδρομίου του Ελληνικού και την ακολουθήσασα δεκαπενταετία εγκατάλειψής του.
Οι «φίλοι» όμως των επενδύσεων στους κόλπους της κυβέρνησης διαθέτουν έναν ακόμη επιφανή εκπρόσωπο. Πρόκειται για τον υπουργό Υποδομών, ο οποίος, αφού υπέγραψε «με δάκρυα στα μάτια» την σύμβαση παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην Fraport Greece, ήδη αντιδικεί με την εταιρεία, την οποία εγκαλεί ότι «δεν έχει λειτουργήσει καλύτερα από ό,τι λειτουργούσε η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας» (αν και τα αεροδρόμια διαχειρίσθηκαν αποτελεσματικά περίπου 2,5 εκατ. επιβάτες περισσότερους σε σχέση με το 2016). Είναι ο ίδιος υπουργός, ο οποίος, αγνοώντας τις πρωθυπουργικές πομφόλυγες περί επιχειρηματικότητας, ιδιωτικών επενδύσεων, κλπ., κρατικοποίησε τον ΟΑΣΘ και διόρισε ως πρόεδρο του Δ.Σ. τον αυτο-αξιολογηθέντα ως «πολύ καλή επιλογή, γυιό του μπάρμπα Νίκου» (Παππά)!
Η κυβέρνηση του μαιτρ της διγλωσσίας κ. Τσίπρα, με την στήριξη του προερχόμενου, κατά την πρωθυπουργική διατύπωση, «από την πατριωτική κεντροδεξιά» κ. Καμμένου, αποδεικνύεται στην πράξη εχθρός και όχι φίλος των επενδύσεων, απειλώντας να προκαλέσει, αντί για ανάπτυξη, απο-επενδύσεις.
*Νομικός - Οικονομολόγος
