του
Giles Merritt*
Μετάφραση: Μαρία Γαλανάκη
Ο λαϊκισμός δεν είναι αναγκαστικά κάτι κακό. Ο όρος δημιουργήθηκε στην αγροτική Αμερική στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι αγρότες διαδήλωναν ενάντια στις επιθετικές τράπεζες και τον αδίστακτο καπιταλισμό. Σήμερα, όμως, οι λαϊκιστές είναι πολιτικοί που υπόσχονται απλοϊκές λύσεις σε σύνθετα προβλήματα - κυρίως στο μεταναστευτικό - και οξύνουν τον ευρωσκεπτικισμό, καθιστώντας την ΕΕ ένα χτυπημένο αγόρι από μια σειρά άσχετων δεινών.
Η Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπίσει το νέο λαϊκισμό, για να μην γίνει η ζημία του μη αναστρέψιμη. Η ενότητα είναι η κύρια άμυνα των ευρωπαίων πολιτών ενάντια στην επιτάχυνση των παγκόσμιων πιέσεων που είναι τόσο οικονομικές όσο και πολιτικές. Η επιβίωση της ΕΕ εξαρτάται από τους δημοκρατικούς θεσμούς των κρατών-μελών της και αυτοί οι θεσμοί αποτελούν τους κύριους στόχους των πολιτικών εξτρεμιστών. Τα λαϊκιστικά κόμματα της Ευρώπης δεν ταιριάζουν με τα γνωστά Αριστερά-Δεξιά μοτίβα. Ο κοινός στόχος τους είναι να αποδυναμώσουν ή ακόμη και να καταστρέψουν τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής φιλελεύθερης τάξης.
Η ΕΕ πρέπει να αναθέσει τα μηνύματα της στους δημοσιογράφους, στις τηλεοπτικές ειδήσεις και τους δημιουργούς ντοκιμαντέρ
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει για να καταπολεμηθεί ο λαϊκισμός που έχει τόσους πολλούς διαφορετικούς λόγους και πρόσωπα; Είναι τα όπλα που μπορεί να δυσφημίσουν τον λαϊκισμό στην Πολωνία, την Ουγγαρία και την Τσεχική Δημοκρατία, τα ίδια με αυτά που ταιριάζουν στην αντίσταση ενάντια στον ευρωσκεπτικισμό στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες, την Ιταλία και την Ισπανία;
Η σύντομη απάντηση είναι «ναι». Οι άνθρωποι που σπεύδουν να υποστηρίξουν τους λαϊκιστές το κάνουν συναισθηματικά κι όχι λογικά. Τα βασικά πολιτικά κόμματα της Ευρώπης, και η ίδια η ΕΕ, πρέπει επομένως να καταπολεμήσουν τη φωτιά με φωτιά και να εμφανιστούν στους ψηφοφόρους σε ένα πολύ λιγότερο τεχνοκρατικό επίπεδο απ’ ό, τι σήμερα.
Τα κύρια συναισθήματα που οδηγούν τον λαϊκισμό είναι η απογοήτευση, η δυσαρέσκεια και η αίσθηση της χαμένης, ή σε κάθε περίπτωση απειλούμενης, ταυτότητας. Οι «Ευρω-ενθουσιώδεις» μπορούν επίσης να λειτουργούν σε συναισθηματικό επίπεδο. Το ευρωπαϊκό σχέδιο έχει πολλούς τομείς επιτυχίας που θα μπορούσαν να κεφαλαιοποιηθούν για να κερδίσουν πίσω τις καρδιές και τα μυαλά των εθνικών ψηφοφόρων.
Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πρέπει να προωθήσουν αυτήν την εκστρατεία, παρόλο που η επιφυλακτική και διακριτική επαγγελματική κουλτούρα των ευρωπαίων τεχνοκρατών αποτελεί τρομερό εμπόδιο. Η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να καταργήσουν τις μεθόδους επικοινωνίας τους και να εγκαταλείψουν την αγορά.
Αυτό δεν συνεπάγεται μεταβολή των προτεραιοτήτων ή των αξιών τους, αλλά σημαίνει ότι πρέπει να προσλάβουν εμπειρογνώμονες στα ΜΜΕ. Η ΕΕ πρέπει να αναθέσει τα μηνύματά της στους δημοσιογράφους των ταμπλόιντ, στις τηλεοπτικές ειδήσεις και τους δημιουργούς ντοκιμαντέρ. Πάνω από όλα, πρέπει να δημιουργηθεί μια πιο δυνατή φωνή μεταξύ των bloggers των κοινωνικών μέσων και των tweeters. Αυτό είναι σίγουρα το επίκεντρο των περισσότερων από τα κύρια κόμματα και οι Βρυξέλλες πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα.
Τα λαϊκίστικά κόμματα της Ευρώπης δεν ταιριάζουν με τα γνωστά Αριστερά-Δεξιά μοτίβα
Ο νέος στρατός ειδικών στα ΜΜΕ που πρέπει να προσλάβουν οι Βρυξέλλες πρέπει να έχει μια απλή κατευθυντήρια αρχή. Αυτή είναι το να μειώσει την εξάρτηση της ΕΕ από επιχειρήματα που στηρίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία και να κατευθυνθεί αντ 'αυτού στην ανθρώπινη διάσταση. Αυτό δεν σημαίνει εγκατάλειψη ή στρέβλωση γεγονότων, αλλά το να παρουσιαστούν αυτά (τα γεγονότα) μέσω ιστοριών ανθρώπινου ενδιαφέροντος.
Αντί να μιλάμε, για παράδειγμα, για τις εμπορικές ή περιβαλλοντικές πολιτικές, να μιλάμε για θέσεις εργασίας και ποιότητα ζωής. Να συγκρίνουμε τις γοητείες της Ευρώπης ως τον κορυφαίο τουριστικό προορισμό του κόσμου, με τις καταστροφές της εκβιομηχάνισης σε άλλες ηπείρους. Και να ξοδεύουμε τα μετρητά της ΕΕ για εμπορική διαφήμιση που ανταγωνίζεται την προσοχή των καταναλωτών.
Οι λαϊκιστές υπογραμμίζουν τα προβλήματα, και έτσι θα πρέπει και η ΕΕ. Η αδυναμία των ευρω-τεχνοκρατών, καθώς αγωνίζονται να πείσουν την κοινή γνώμη για τα οφέλη της ΕΕ, είναι ότι ωθούν μόνο τα καλά νέα. Είναι μια βασική παρεξήγηση της πολιτικής, διότι ο καλύτερος τρόπος για να εξηγήσουμε τα επιτεύγματα της ΕΕ είναι πρώτα να τονίσουμε τα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν.
Οι λαϊκιστές ήταν οι κύριοι ευνοούμενοι της "εποχής της πληροφορίας", επειδή το άνοιγμα των καναλιών επικοινωνίας από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχει επαναφέρει την πολιτική συζήτηση. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας η ΕΕ και οι κύριες εθνικές φωνές να ανταποκριθούν κατάλληλα.
Αυτό σημαίνει να υπερισχύσει το ανώτερο στρώμα της επίσημης αντιπροσωπείας της ΕΕ που έχει αντισταθεί από καιρό στην «εκλαΐκευση» των επικοινωνιών της. Ο χρόνος τελειώνει και αν δεν καταστραφούν οι λαϊκιστές, αργά ή γρήγορα θα καταστραφεί το ευρωπαϊκό σχέδιο.
*Founder and Chairman of Friends of Europe
Από: Athanase Papandropoulos
