Edition: International | Greek
MENU

Αρχική » Ανάλυση

Δεν πείθει η ΕΕ

Η ευρωπαϊκή πολιτική στο χρεωκοπημένο προτεκτοράτο δεν αποδίδει και υπάρχουν λόγοι γι’ αυτό

Από: EBR - Δημοσίευση: Τετάρτη, 6 Δεκεμβρίου 2017

 Δεν πείθει η ΕΕ, κι αυτό γίνεται όλο και πιο φανερό. Ψάχνει παντού ανδρείκελα που θα εφαρμόζουν πιστά τις εκάστοτε επιταγές της, αδιαφορώντας πλήρως για τις άμεσες συνέπειες αλλά και για την αποτυχία του υποτιθέμενου σχεδίου της σε μέσο- μακροπρόθεσμο πλαίσιο. Κι επειδή δεν είναι δυνατόν να πειστούμε πως όλοι αυτοί είναι ένα μάτσο ανόητοι που δεν κατάλαβαν τι σχεδίασαν και δεν βλέπουν τις αποτυχίες που διαδέχονται η μια την άλλη, το μόνο που μπορεί να εικάσει κανείς είναι ότι οι πραγματικοί σχεδιασμοί τους είναι τελείως διαφορετικοί (και άγνωστοι).
Δεν πείθει η ΕΕ, κι αυτό γίνεται όλο και πιο φανερό. Ψάχνει παντού ανδρείκελα που θα εφαρμόζουν πιστά τις εκάστοτε επιταγές της, αδιαφορώντας πλήρως για τις άμεσες συνέπειες αλλά και για την αποτυχία του υποτιθέμενου σχεδίου της σε μέσο- μακροπρόθεσμο πλαίσιο. Κι επειδή δεν είναι δυνατόν να πειστούμε πως όλοι αυτοί είναι ένα μάτσο ανόητοι που δεν κατάλαβαν τι σχεδίασαν και δεν βλέπουν τις αποτυχίες που διαδέχονται η μια την άλλη, το μόνο που μπορεί να εικάσει κανείς είναι ότι οι πραγματικοί σχεδιασμοί τους είναι τελείως διαφορετικοί (και άγνωστοι).

του Κώστα Νεοφώτιστου*

Στο χώρο της πραγματικής αγοράς (αυτής που τόσο δοξάζεται στις μέρες μας) όταν αγοράζεις μια υπερχρεωμένη και τελειωμένη επιχείρηση, το κάνεις για να κερδίσεις κάτι. Η διάσωση και η επακόλουθη εξυγίανση δεν είναι φιλανθρωπία αλλά επιχειρηματική κίνηση, με στόχο είτε την αποκόμιση κερδών από την αποτελεσματικότερη λειτουργία, είτε την μεταπώληση σε καλύτερη τιμή. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά στο διεθνές προσκήνιο, με πιο χαρακτηριστικό εκείνο γνωστού Αμερικανού επιχειρηματία που κερδίζει μεταπουλώντας εξυγειανθείσες εταιρίες που είχε αποκτήσει στο κατώφλι της χρεωκοπίας τους, πληρώνοντας ασήμαντα ποσά.

Η πρακτική που ακολουθείται σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι περίπου κοινή. Ξηλώνεις το παλιό διοικητικό σχήμα και τους μηχανισμούς του, αποδεσμεύεις το πλεονάζον ή ανεπαρκές προσωπικό, και κρατάς μόνον ένα μέρος του, το λεγόμενο skeleton staff, που είναι απολύτως απαραίτητο για να μπορεί να συνεχίσει η λειτουργία της επιχείρησης. Στη συνέχεια, τοποθετείς νέα διοίκηση που έχει την τεχνογνωσία και τις δυνατότητες να υλοποιήσει το σχέδιο εξυγίανσης και ανάπτυξης, συμπληρώνεις το απολύτως αναγκαίο προσωπικό με νέους και ικανούς επαγγελματίες, και χρηματοδοτείς τη νέα δομή. 

Πρόκειται για κοινές λογικές σκέψεις, κι όχι για τίποτε διαστημικές επιστήμες. Δεν θέλει φαντασία να καταλάβεις πως χρηματοδοτώντας το ίδιο ανεπαρκές (ή κακόβουλο) διοικητικό σχήμα και το ακατάλληλο παραγωγικό μοντέλο που χρεωκόπησε το μαγαζί, την ίδια τύχη θα έχουν και τα δικά σου κεφάλαια. Εκτός αν το ζητούμενο είναι κάτι άλλο, που δεν φαίνεται με πρώτη ματιά.

Τα τελευταία 7 χρόνια, έχουμε διαβάσει ολόκληρα βιβλία που αναφέρουν για τρόικες, κουαρτέτα, task force, κλιμάκια αξιολογητών, και ένα σωρό παρατρεχάμενους που ασχολούνται με ένα χρεωκοπημένο μαγαζί το οποίο ανέλαβαν να το εξυγιάνουν ώστε, στη συνέχεια, να πάρουν πίσω τα λεφτά που έδωσαν για τη διάσωσή του. Πρέπει να δώσουν έγκριση για κάθε νέα εκταμίευση δανεικών, να συμφωνήσουν για την παραμικρή λεπτομέρεια, μέχρι και να γράψουν αγγλιστί το ακριβές περιεχόμενο νέων νόμων ώστε, στη συνέχεια, να μεταφραστούν και να ψηφιστούν.

Φθάνουν στο σημείο να ζητούν αντισυνταγματικές νομοθετήσεις, αντικατάσταση ψηφισμένων νόμων με άλλους που βολεύουν καλύτερα, μέχρι και ανατροπή δικαστικών αποφάσεων. Ουσιαστικά, βλέπουμε μια πολιτική και οικονομική κατοχή που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και που η μόνη της, ίσως, διαφορά από την στρατιωτική κατοχή είναι η απουσία όπλων, στρατευμάτων, εχθροπραξιών και εκτελέσεων.

Απέναντι στην εικόνα αυτή, υπάρχει μια πλήρης αντιδιαστολή σε πλειάδα πρακτικών που, αντί να βελτιώνουν την κατάσταση που θεωρητικά έπρεπε να εξυγιανθεί, επιδεινώνουνε διαρκώς την προβληματικότητα μιας οικονομίας που – υποτίθεται – θέλουμε να αντιμετωπίσουμε ριζικά. Ας περιοριστούμε σε μερικές κραυγαλέες περιπτώσεις που δημιουργούν εύλογες απορίες.Αν το πλαίσιο για προσέλκυση νέων επενδύσεων είναι αναποτελεσματικό, μπορείς να φτιάξεις ένα νέο που να λύνει τα υφιστάμενα προβλήματα και να αίρει τις ατέλειες. Κι όπως επιβάλλεις νόμους που έρχονται έτοιμοι για μετάφραση, στείλε και το έτοιμο πλαίσιο με τη νομοθεσία του.

  • Αν το δημοσιονομικό και φορολογικό πλαίσιο έχει προβλήματα που απωθούν τις επενδύσεις, στείλε μια task force να φτιάξει νέα πλαίσια και να επιβλέψει την άμεση εφαρμογή τους. Όταν αναθέτεις αυτή τη δουλειά σε κείνους που συμμετείχαν στις προηγούμενες διαδοχικές αποτυχίες, δεν πείθεις.
  • Αν ο ευρύτερος δημόσιος τομέας είναι υπεράριθμος, αναποτελεσματικός και λειτουργεί χωρίς αξιοκρατία, υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό για να γίνει εξυγίανση. Εφαρμόζεις ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού, αξιολογείς το υφιστάμενο προσωπικό, αποδεσμεύεις άμεσα τους πλεονάζοντες και αντικαθιστάς σταδιακά τους ανεπαρκείς με ικανούς. Και τελειώνεις τη δουλειά νομοθετώντας ένα καινούργιο αξιοκρατικό σύστημα που θα ορίζει με ποιες προϋποθέσεις και σε τι ρυθμούς θα ανανεώνεται το έμψυχο δυναμικό χωρίς να γίνεται ο ευρύτερος δημόσιος τομέας ένας κουβάς για αγορά ψηφοφόρων και μείωση της ανεργίας. 
  • Κι αν οι τρόικες που προσέλαβες για να εξυγιάνουν το χρεωκοπημένο μαγαζί χρειάζονται κάτι χρόνια μέχρι να καταλάβουν ότι η συνταγή, οι "δείκτες" και οι "πολλαπλασιαστές" τους ήταν λάθος, κι εσύ αρκείσαι να στέλνεις άλλους για να συνεχίσουν στο ίδιο στυλ, σίγουρα δεν πείθεις κανέναν. Διότι είτε πρόκειται για ηλίθιους, είτε για κακόβουλους αλλά, επειδή είπαμε πως δεν είναι αστροφυσική αλλά θεμελιώδεις έννοιες για πρωτοετείς φοιτητές, μάλλον κάτι άλλο επιδιώκεις.
Η ΕΕ και η δηλωμένη στάση της στο ζήτημα της εξυγίανσης και του εκσυγχρονισμού του συγκεκριμένου χρεωκοπημένου προτεκτοράτου, δεν πείθει. Αντίθετα, βλέπουμε μια συνεχή αναζήτηση προσώπων και σχημάτων τα οποία θα έχουν σαν μοναδικό προσόν επιλεξιμότητας την διαθεσιμότητά τους να λένε ΝΑΙ σε κάθε εντολή, έστω και αμφιλεγόμενης αποτελεσματικότητας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, βλέπουμε και μια αποδοχή της ΕΕ σε μονομερείς πρωτοβουλίες των τοπικών εκπροσώπων τους που είναι εξόφθαλμα αντίθετες και ζημιογόνες στους στόχους εξυγίανσης και αναγέννησης του μαγαζιού που – υποτίθεται – επιδιώκετο με την εμπλοκή της στη διάσωση.

Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να έμπαινε κάποιος στον κόπο να μελετήσει τι θα είχε γίνει εάν αντί για την "διάσωση" του 2010 είχε επιλεγεί ως λύση η συντεταγμένη χρεωκοπία. Μπορεί να μην το ξέρουμε αλλά θα μας ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να το μάθουμε. Όχι "φτιασιδωμένο" και "παραποιημένο" σαν κάτι εκθέσεις και στατιστικές που κυκλοφορούν δεξιά κι αριστερά, αλλά τεκμηριωμένα και αξιόπιστα. 

Υπάρχει ένα μονοπάτι στο οποίο μας οδηγεί η κριτική σκέψη, που δεν είναι καθόλου, μα καθόλου καλό, πιστέψτε με. Όποιο παράδρομο κι αν πάρεις, σε οδηγεί σε απογοητευτικά συμπεράσματα.

Αν η ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια παίρνει αποφάσεις για τα αλλεπάλληλα σχέδια διάσωσης της εγχώριας οικονομίας με τόσο λάθος εκτιμήσεις και σε τέτοιους επαναλαμβανόμενους ρυθμούς, αυτό δεν είναι καλό σημάδι για τα μελλούμενα. Μπορεί η εύκολη εξήγηση να είναι πως έχουμε να κάνουμε με ηλίθιους αλλά σίγουρα δεν πρόκειται περί αυτού. Δεν γίνεται να είναι λάθος όλες οι συνταγές κι όλα τα φάρμακα. Μάλλον ο γιατρός είναι είτε σκιτζής είτε Δρ. Θάνατος.

Αν η ΕΕ έχει την ισχύ και τη δυνατότητα να επιβάλει οργανισμούς που θα αποκτούν δημόσια περιουσία για να την εκποιήσουν, και νόμους ή διατάξεις που παραβιάζουν συνταγματικά και ανθρώπινα δικαιώματα, σίγουρα μπορεί να επιβάλει μια 10αδα απλούστερα πράγματα. Το γεγονός ότι έχει το pouvoir αλλά δεν δείχνει vouloir, δεν είναι καλό σημάδι για τις προθέσεις της.

Αν η ΕΕ έχει αποκτήσει τέτοια ισχύ ώστε να επιβάλλει ανατροπές δημοψηφισμάτων (Δανία, Ιρλανδία, Ελλάδα, και βλέπουμε), να ανεβάζει και να κατεβάζει κυβερνήσεις και υπουργούς, και την ίδια ώρα να αποδέχεται και να στηρίζει πολιτικά γκρουπούσκουλα ή "απολιτίκ" πρόσωπα που υπονομεύουν και διαβρώνουν τους υποτιθέμενους στόχους της, μάλλον δεν έχει αυτούς τους στόχους αλλά κάποιους άλλους, άγνωστους. Όταν δέχομαι τη διάλυση μιας τοπικής οικονομίας η μόνη εξήγηση είναι πως δεν με ενδιαφέρει αυτό, αλλά κάτι άλλο, άγνωστο.

Η τοποθέτηση διαφόρων "παραγόντων" της ΕΕ, πως "είναι απόφαση της Ελλάδας για το τι θα πράξει στην κατεύθυνση της εφαρμογής διαφόρων μέτρων" δεν αντέχει σε κριτική. Όταν επιβάλεις αποφάσεις και νόμους κόντρα στο Σύνταγμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα και κουρελιάζεις θεσμούς και δημοκρατικές διαδικασίες, δεν μπορεί να δηλώνεις ψεύτικες ευαισθησίες. Τα διλλήματα με τα οποία συνηθίζει να λειτουργεί το διευθυντήριο των Βρυξελλών, μοιάζουν με την επιλογή που είχαν οι κρατούμενοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ήταν ελεύθεροι να σκοτωθούν μεταξύ τους για ένα ποτήρι σούπας μ ‘ένα κομματάκι ψωμί, ή να μείνουν νηστικοί.

Δεν πείθει η ΕΕ, κι αυτό γίνεται όλο και πιο φανερό. Ψάχνει παντού ανδρείκελα που θα εφαρμόζουν πιστά τις εκάστοτε επιταγές της, αδιαφορώντας πλήρως για τις άμεσες συνέπειες αλλά και για την αποτυχία του υποτιθέμενου σχεδίου της σε μέσο- μακροπρόθεσμο πλαίσιο. Κι επειδή δεν είναι δυνατόν να πειστούμε πως όλοι αυτοί είναι ένα μάτσο ανόητοι που δεν κατάλαβαν τι σχεδίασαν και δεν βλέπουν τις αποτυχίες που διαδέχονται η μια την άλλη, το μόνο που μπορεί να εικάσει κανείς είναι ότι οι πραγματικοί σχεδιασμοί τους είναι τελείως διαφορετικοί (και άγνωστοι). 

Όσο για την επιμονή τους σε λάθος συνταγές και φάρμακα, είναι προφανές ότι επιμένουν διότι, στην πραγματικότητα, τίποτε απ’ αυτά δεν είναι λάθος. Λάθος είναι να πιστέψουμε όσα λέγονται φραστικά, λάθος είναι να αγνοήσουμε όσα συμβαίνουν στην πράξη, λάθος είναι να κλείσουμε τα μάτια σε μια πραγματικότητα που υπάρχει διάχυτη στην Ευρώπη. Λάθος είναι να κρατάμε τα μάτια μας κλειστά, επιμένοντας σε Ευρωπαϊκά οράματα αντί να κοιτάξουμε τις Ευρωπαϊκές πραγματικότητες κατάματα.

*Ανώτατο στέλεχος επιχείρησης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Γνώμη

Στη μνήμη του Θαλή Κουτούπη

Athanase PapandropoulosΑπό: Athanase Papandropoulos

Ένα από τα βιβλία του Θαλή που είχα προλογίσει, το 1987, ήταν αυτό που είχε τίτλο «Η Διαφήμιση και τα μυστικά της»

Ηλεκτρονική Έκδοση Τρέχοντος Τεύχους: 04/2021 2021

Περιοδικό

Τρέχον Τεύχος

04/2021 2021

Δείτε τα παλαιά τεύχη
Συνδρομή
Διαφημιστείτε
Ηλεκτρονική Έκδοση

Ευρώπη

Οι κρίσιμες Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024

Οι κρίσιμες Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024

Ας ξεκινήσουμε με μια θετική αισιόδοξη θεώρηση για το θεσμικό όργανο της Ένωσης, το μόνο που εκλέγεται από το 1979 με άμεση καθολική ψηφοφορία από τους ευρωπαίους πολίτες

Οικονομία

Πάνω από 1,25 δισ.συνδρομητές σε υπηρεσίες περιαγωγής στο 2024

Πάνω από 1,25 δισ.συνδρομητές σε υπηρεσίες περιαγωγής στο 2024

Μια ευρύχωρη δεξαμενή εσόδων για τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους παραμένουν οι υπηρεσίες περιαγωγής (roaming)

EURACTIV.com - Feeds

All contents © Copyright EMG Strategic Consulting Ltd. 1997-2024. All Rights Reserved   |   Αρχική Σελίδα  |   Disclaimer  |   Website by Theratron