του
Στέλιου Κούλογλου*
Οι παπάδες που τώρα διεκδικούν τη Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο, παρότι είναι η εκκλησία τους που μίσησε και έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να καταστρέψει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Ο Μίκης αγκαλιά με τους απογόνους όσων τον βασάνισαν στη Μακρόνησο, τον έστειλαν εξορία και απαγόρευσαν τα τραγούδια του. Και τα οποία, οι περισσότεροι από τους διοργανωτές, μισούν και απεχθάνονται ακόμα.
Παραθρησκευτικές οργανώσεις, Χρυσή Αυγή και λοιποί συγγενείς στα επίσημα τους, πολιτικάντηδες κάθε είδους ψαρεύοντας στα θολά νερά της ακροδεξιάς. Ο « Ζορό » Μάκης Ψωμιάδης χωρίς τη στολή του και ο Σαμαράς να κοιτάει με ύφος Νέρωνα το πλήθος: αν δεν ήταν η πολιτική του καριέρα, κανείς δεν θα θυμόταν το μακεδονικό σήμερα, που θα έλεγε και ο πατέρας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πως να μην την κλαις ΑΥΤΗ τη Ρωμιοσύνη. Καλά τον Ρίτσο δεν τον ντράπηκε ο Μίκης;
Όμως αν και μαζική, κατώτερη όμως από τις προσδοκίες των οργανωτών και των ΜΜΕ που την διαφήμιζαν τόσες μέρες, η σημερινή συγκέντρωση στη πραγματικότητα μπορεί να δουλέψει υπέρ της κυβέρνησης.
Πρώτον γιατί στις διαπραγματεύσεις μπορεί ακριβώς να επικαλεστεί μια ισχυρή αντιπολίτευση μέσα στη χώρα. Δεύτερον επειδή η καιροσκοπική, τυχοδιωκτική στάση του Κ. Μητσοτάκη του στερεί όλο το κύρος και κάθε ίχνος σοβαρής υποστήριξης σε διεθνές επίπεδο. Και τρίτον γιατί συνεχίζοντας τις προσπάθειες για να βρεθεί λύση, η κυβέρνηση αναβαθμίζει τη χώρα και αναβαθμίζεται διεθνώς. Τόσο η ίδια όσο και ο Αλέξης Τσίπρας.
Βεβαίως δεν πρέπει να υποτιμηθεί η δύναμη των μύθων στην πολιτική. Πέρα από τους φαρισαίους και τους υποκριτές, οι περισσότεροι συγκεντρωμένοι δεν είναι ότι πιστεύουν ότι η ελληνική Μακεδονία κινδυνεύει να πέσει στα χέρια ενός κράτους που δεν έχει ούτε συμμαχίες, ούτε σοβαρό στρατό. ‘Η ότι επιμένοντας ότι δεν θέλουν καμία ονομασία για την γειτονική χώρα που να περιέχει τον όρο « Μακεδονία » μπορεί να κερδηθεί η μάχη.
Δεν αντιμετωπίζονται με λογικά επιχειρήματα γιατί οι μύθοι δεν έχουν λογική, για αυτό είναι μύθοι. Αλλά είναι ισχυροί, γιατί δίνουν απάντηση σε κρίσεις ταυτότητας. Όπως είναι ισχυρός, παραδείγματος χάριν στην σημερινή μετακομουνιστική Πολωνία, ο μύθος των εχθρών, «ισλαμιστών» προσφύγων, σε μια χώρα που έχει πλημμυρίσει με δικούς της μετανάστες την υπόλοιπη Ευρώπη ενώ δεν έχει δεχθεί ούτε ένα πρόσφυγα! ‘Η ο μύθος του Τραμπ που πίστεψαν οι Αμερικανοί πολίτες, ότι αν κτίσει ένα τείχος στα σύνορα με το Μεξικό, θα σταματήσουν τα ναρκωτικά και οι πρόσφυγες.
Στις συνθήκες της παγκόσμιας κρίσης, του αόρατου εχθρού της παγκοσμιοποίησης και μετά την κατάρρευση του κομουνιστικού μύθου, οι σημερινοί μύθοι ευνοούν και μαζικοποιούν την ακροδεξιά. Και αυτό είναι το μόνο που πρέπει να φοβάται κανείς από το σημερινό συλλαλητήριο. Όχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά όσοι επιμένουν να σκέπτονται λογικά και δημοκρατικά.
*Δημοσιογράφος, Ευρωβουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
