του
Κώστα Χριστίδη*
Όταν τα διάφορα "αφηγήματα’’ του Σύριζα – "σχίσιμο των μνημονίων", "ονομαστική μείωση του χρέους", "παράλληλα προγράμματα’’, "αντίμετρα’’, "δίκαιη ανάπτυξη’’ – απεδείχθησαν, στην καλύτερη περίπτωση, φληναφήματα και "αυταπάτες’’, προβλήθηκε το όραμα της "κανονικότητας’’, μίας χώρας δηλαδή που θα λειτουργεί με κανόνες στην πολιτική, στην οικονομία, στην κοινωνία.
Προς τον σκοπό αυτό ο Σύριζα άρχισε να υποδύεται τον αξιόπιστο εταίρο των δανειστών και τον οπαδό των άλλοτε τρισκατάρατων αγορών, με αποτέλεσμα ο μέχρι πρότινος επικεφαλής του Euroworking Group Τόμας Βίζερ να δηλώσει ότι "μόνο ο Σύριζα αγκάλιασε πραγματικά τα μνημόνια’’ (!). Ο ίδιος, βέβαια, υπολόγισε ότι η πραγματική ζημία της ελληνικής οικονομίας που προκλήθηκε από τα ‘’καμώματα’’ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι της τάξεως των 200 εκ. ευρώ.
Η προσπάθεια να εμφανισθεί ο Σύριζα ως υπέρμαχος της κανονικότητας είναι ελάχιστα πειστική. Σε τρία χρόνια κυβερνητικής θητείας συγκρούσθηκε έντονα με την δικαιοσύνη, οσάκις οι αποφάσεις της δεν ήταν αρεστές, προσπάθησε και προσπαθεί να αλώσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εφάρμοσε χειρότερες πελατειακές πρακτικές από αυτές που στο παρελθόν καταδίκαζε. Ήδη στην υπόθεση NOVARTIS δείχνει ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός, όχι για να καταπολεμήσει την υπαρκτή διαφθορά στον χώρο της υγείας αλλά για να σπιλώσει ηθικά και να εξουδετερώσει πολιτικούς αντιπάλους της.
Ο Σύριζα αναρριχήθηκε στην εξουσία εκμεταλλευόμενος (όπως είχαν πράξει και άλλα κόμματα στο παρελθόν) την προδήλως ατυχή συνταγματική διάταξη του άρθρου 32 παράγραφος 4, κατά την οποία αν δεν επιτευχθεί η αναγκαία πλειοψηφία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, η Βουλή διαλύεται και προκηρύσσονται εκλογές. Εξαιρετικά ατυχής είναι και η διάταξη του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών και ο συνακόλουθος νόμος, όπως πρόκειται να διαπιστώσουμε άλλη μία φορά επ’ ευκαιρία της υπόθεσης NOVARTIS.
Η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης θα ήταν καλύτερα κατοχυρωμένη με μία διαφορετική ρύθμιση από αυτήν του άρθρου 90 παράγραφος 5, που προβλέπει προαγωγές στις θέσεις του προέδρου και των αντιπροέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με επιλογή και πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Για αυτά και για άλλα θέματα όπου οι συνταγματικές διατάξεις αποδεικνύονται ελαττωματικές, ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης (θα έλεγα, και κάθε ενεργός πολίτης) μπορεί να διαβάσει ευρηματικές λύσεις στο βιβλίο ‘’Ένα Καινοτόμο Σύνταγμα για την Ελλάδα’’, που συνέταξε, το 2016, εξαμελής ομάδα αποτελούμενη από τους Ν. Αλιβιζάτο, Π. Βουρλούμη, Γ. Γεραπετρίτη, Γ. Κτιστάκι, Στ. Μάνο και Φ. Σπυρόπουλο.
Οι καλύτεροι θεσμοί βοηθούν αλλά δεν οδηγούν απαραιτήτως στην κανονικότητα. Και ο καλύτερος Κ.Ο.Κ. δεν θα είναι αποτελεσματικός αν δεν εφαρμόζεται από τους οδηγούς και τους τροχονόμους. Στην σφαίρα της πολιτικής, είναι εμφανές ότι χρειαζόμασθε πιο αξιόπιστο και πιο ποιοτικό πολιτικό προσωπικό, πράγμα που μπορεί να διευκολυνθεί από έναν κατάλληλο εκλογικό νόμο. Γενικότερα, οι νομοθετικά αρτιότεροι κανόνες μπορούν να μας φέρουν πιο κοντά στον στόχο της κανονικότητας.
*Νομικός – Οικονομολόγος
