Edition: International | Greek
MENU

Αρχική » Γνώμη

H διάδοση της τσαμπουκοδημοκρατίας

Ο μαινόμενος διεθνής εμπορικός πόλεμος,πέρα από την οικονομική του διάσταση,έχει και έντονο πολιτικό περιεχόμενο,διαφορετικό από το αντίστοιχο του παρελθόντος. Αυταρχισμός και τσαμπουκάδες στην πρώτη διάταξη

Από: Athanase Papandropoulos - Δημοσίευση: Δευτέρα, 15 Οκτωβρίου 2018

Από την άλλη πλευρά εξαιρετικά δημοφιλές είναι και το αυταρχικό πρότυπο διακυβέρνησης του Βλαδίμηρου Πούτιν στη Ρωσία, μια χώρα με τεράστιες δυνατότητες αλλά και με βαρειά κληρονομιά ολοκληρωτισμού πίσω της.
Από την άλλη πλευρά εξαιρετικά δημοφιλές είναι και το αυταρχικό πρότυπο διακυβέρνησης του Βλαδίμηρου Πούτιν στη Ρωσία, μια χώρα με τεράστιες δυνατότητες αλλά και με βαρειά κληρονομιά ολοκληρωτισμού πίσω της.

του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Μετά την κατάρρευση των «σοσιαλιστικών παραδείσων» και του θεάματος που σήμερα προσφέρει η επίσης σοσιαλιστική Βενεζουέλα, είναι πασίδηλο ότι τα «χαρούμενα σοσιαλιστικά αύριο» δεν πουλάνε πλέον.

Οι λαοί όσο σανό αυτού του τύπου είχαν να φάνε το έφαγαν, πίσω τους δε,υπάρχουν και περί τα 165εκατομμυρια πτώματα.Αυτά που άφησαν ο σταλινισμός,ο πολποτισμός και ο μαοισμός.

Αντιθέτως στις μέρες μας, με ενδιαφέρον παρακολουθείται το κινεζικό πείραμα λενινιστικού καπιταλισμού,το οποίο κερδίζει σταθερά έδαφος στις ασιατικές αναδυόμενες οικονομίες και σε αρκετές χώρες της Αφρικής.

Πείραμα βέβαια πού συνοδεύεται και από την άνοδο του Τράμπ στην αμερικανική ηγεσία και από την υιοθέτηση μεθόδων τσαμπουκά στις διεθνείς διαπραγματεύσεις.Ιδιαίτερα δε τις οικονομικές.

Από την άλλη πλευρά εξαιρετικά δημοφιλές είναι και το αυταρχικό πρότυπο διακυβέρνησης του Βλαδίμηρου Πούτιν στη Ρωσία, μια χώρα με τεράστιες δυνατότητες αλλά και με βαρειά κληρονομιά ολοκληρωτισμού πίσω της.

Για την ώρα πάντως Κίνα και Ρωσία έχουν αγαστή συνεργασία και φέρνουν κοντά τους όλο και περισσότερες αυταρχικές κυβερνήσεις. Έτσι πέρα από την στρατιωτική τους συνεργασία,οι δυο χώρες,συμπράττουν και σε διεθνείς Οργανισμούς, με συχνές υψηλού επιπέδου δεσμεύσεις τους,σε θέματα υψηλής γεωπολιτικής σημασίας.

Στο πλαίσιο αυτό,σε πολιτικό επίπεδο, Κίνα και Ρωσία επιδιώκουν να ενισχύσουν την επιρροή τους μέσω της αποδυναμώσεως των δημοκρατικών θεσμών στη Δύση αφ’ ενός και στον αναπτυσσόμενο κόσμο αφ’ ετέρου.

Γνωρίζουν δε ότι στην εποχή μας,οι ψευδολογίες,  οι συνωμοτικές ερμηνείες και οι τσαμπουκάδες έχουν μεγαλύτερο βάρος από τις υποσχέσεις «παραδείσων» και άλλων φαντασιακών αγαθών.

Μέσω των ψηφιακών τεχνολογιών οι ζημιές που μπορούν να προκληθούν σε μια δημοκρατία είναι ταχύτερες και πιο αποτελεσματικές. Κοστίζουν δε και λιγότερο, αν αναλογισθούμε σε πόσο κόσμο και με ποια ταχύτητα τα ψέμματα κυκλοφορούν και αποπροσανατολίζουν.

Από την άποψη αυτή, για τις αυταρχικές πρώην ολοκληρωτικές εξουσίες, η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 υπήρξε μεγάλο δώρο στο οποίον ήλθε να προστεθεί λίγα χρόνια αργότερα η μεταναστευτική-προσφυγικη κρίση, απόρροια της περίφημης «αραβικής άνοιξης» και του συνακόλουθου πόλεμου στη Συρία.

Είχαν βέβαια προηγηθεί τα τραγικά αμερικανικά λάθη της εισβολής στο Ιράκ και της αποσταθεροποίησης του Σαουδαραβικού καθεστώτος.

Προέκυψε έτσι η ασύμμετρη απειλή της τρομοκρατίας, η οποία επιδείνωσε σε αρκετές δυτικές χώρες και όχι μόνον, την οικονομική αβεβαιότητα. Καλύτερο έδαφος για να αναπτυχθεί ο λαϊκισμός και η δημαγωγία δεν μπορούσε να υπάρξει.

Επίσης όσοι απορούν για τη δημοφιλία αυταρχικών ηγετών στη Ουγγαρία και την Πολωνία, ας μην ξεχνούν το αυταρχικό πολιτικό παρελθόν των χωρών αυτών, στις οποίες 45 χρόνια κομμουνισμού, δημιούργησαν τάσεις, έξεις και συμπεριφορές που δεν διαγράφονται εν μιά νυκτί.

Είμαστε δε βέβαιοι ότι αυτή τη διάσταση της πραγματικότητας στις χώρες αυτές, οι Ευρωπαίοι ηγέτες που αποφάσισαν τη διεύρυνση του 2004, δεν πρέπει να έλαβαν σοβαρά υπόψη τους. Ακόμα χειρότερα την υποτίμησαν αφήνοντας το παιχνίδι στο χρόνο.

Σήμερα λοιπόν, η Κίνα και η Ρωσία αξιοποιούν την αυξανόμενη παλίρροια του λαϊκισμού και τη συζήτηση για την εθνική κυριαρχία, τονίζοντας προς κάθε κατεύθυνση ότι η δυτικού τύπου κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν ταιριάζει σε όλες τις εθνικές κουλτούρες και πολιτικές παραδόσεις.

Αυτό το αφήγημα το «πωλούν» σε πολλές περιοχές της Ασίας και της Αφρικής και έως τώρα τα αποτελέσματα κάθε άλλο παρά αποθαρρυντικά είναι.

Η δε Ρωσία, στην Ευρώπη, αναπτύσσει την περίφημη θεωρία των ελίτ και του «κράτους των Βρυξελλών», που δήθεν καταπιέζει τους πολίτες, είναι ανώνυμο και μη δημοκρατικά εκλεγμένο, ωσάν οι τοπικές γραφειοκρατίες να εκλέγονται στη Ρωσία και αλλού.

Πάνω σε αυτό το πλαίσιο η ρωσική προπαγάνδα έπαιξε τεράστιο ρόλο στην υπόθεση του Brexit και σήμερα προσφέρει άφθονη τροφή για σκέψη στους λαούς της Κεντρικής Ευρώπης και στα δυτικοευρωπαικά ακροδεξιά κόμματα, όπως για παράδειγμα αυτό της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία.

Ταυτοχρόνως, Ρωσία και Κίνα αναλαμβάνουν δράσεις για την προώθηση φιλικών δικτατοριών σε διάφορες ζωτικές για τα συμφέροντά τους χώρες. Πιο εμφανώς, χρησιμοποιούν δάνεια και επενδύσεις για να στηρίξουν παραπαίουσες αυταρχικές κυβερνήσεις, όπως συνέβη στη Βενεζουέλα και στην Καμπότζη.

Προσφέρουν επίσης χωρίς όρους βοήθεια και όπλα, αμβλύνοντας τη δυτική μόχλευση που πιέζει για μεταρρυθμίσεις υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου.

Προληπτικά δε μεταδίδουν τις στρατηγικές επιβίωσης τους στις κυβερνήσεις και τους ηγέτες που προσπαθούν να πετύχουν εγχώριους έλεγχους κοινωνικών και οικονομικών αρθρώσεων.

Δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο Βλαδίμηρος Πούτιν και ο Κινέζος Χι, προσφέρουν ελκυστικό μοντέλο, το οποίον ήδη θαυμάζουν ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτωρ Όρμπαν.

Δυστυχώς δε, η διάδοση του αυταρχισμού και της δήθεν αποτελεσματικότητάς του, δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια, λαϊκιστικές κόρωνες και μέτρα οικονομικού προστατευτισμού με έντονο διαβλητό χαρακτήρα.

Ο αυταρχισμός και η αντιμετώπισή του, είναι κυρίως θέμα ηγετικού κύρους, ηθικής διάστασης και απόλυτης οικονομικής διαφάνειας. Ατυχώς σε κάποιες χώρες του δυτικού κόσμου και κυρίως στην ηγέτιδα δύναμη του, οι προϋποθέσεις για την ανάληψη αναχαιτιστικών πρωτοβουλιών και δράσεων δεν υπάρχουν.

Και αυτό οι νέοι εχθροί της δημοκρατίας θεωρούν μέγιστο προς αξιοποίηση συγκριτικό πλεονέκτημα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Γνώμη

Στη μνήμη του Θαλή Κουτούπη

Athanase PapandropoulosΑπό: Athanase Papandropoulos

Ένα από τα βιβλία του Θαλή που είχα προλογίσει, το 1987, ήταν αυτό που είχε τίτλο «Η Διαφήμιση και τα μυστικά της»

Ηλεκτρονική Έκδοση Τρέχοντος Τεύχους: 04/2021 2021

Περιοδικό

Τρέχον Τεύχος

04/2021 2021

Δείτε τα παλαιά τεύχη
Συνδρομή
Διαφημιστείτε
Ηλεκτρονική Έκδοση

Ευρώπη

Οι κρίσιμες Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024

Οι κρίσιμες Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024

Ας ξεκινήσουμε με μια θετική αισιόδοξη θεώρηση για το θεσμικό όργανο της Ένωσης, το μόνο που εκλέγεται από το 1979 με άμεση καθολική ψηφοφορία από τους ευρωπαίους πολίτες

Οικονομία

Πάνω από 1,25 δισ.συνδρομητές σε υπηρεσίες περιαγωγής στο 2024

Πάνω από 1,25 δισ.συνδρομητές σε υπηρεσίες περιαγωγής στο 2024

Μια ευρύχωρη δεξαμενή εσόδων για τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους παραμένουν οι υπηρεσίες περιαγωγής (roaming)

EURACTIV.com - Feeds

All contents © Copyright EMG Strategic Consulting Ltd. 1997-2024. All Rights Reserved   |   Αρχική Σελίδα  |   Disclaimer  |   Website by Theratron