του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Τα νέα από την Eurostat και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) δεν είναι τα καλύτερα.
Ο ρυθμός ανόδου της παγκόσμιας οικονομίας θα πέσει και αυτό για χώρες όπως η Ελλάδα δεν είναι καλό νέο.
Ο ελληνικός τουρισμός, η ελληνική ναυτιλία και οι ελληνικές εξαγωγές εξαρτώνται από τη διεθνή συγκυρία και από την πορεία της.
Θα πρέπει λοιπόν κάποιοι να συνειδητοποιήσουν ότι τα περί καρέκλας παίγνια δεν αρκούν για να αποφευχθεί μιά νέα ύφεση.
Κάτι που οι ειδικοί δεν αποκλείουν για το 2020. Υποστηρίζουν ότι διαμάχη ΗΠΑ και Κίνας για το παγκόσμιο εμπόριο και τη συμμετοχή σ΄αυτό επηρεάζει αρνητικά και το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας.
Διάφοροι παράγοντες συντελούν σε αυτό: από τα διαρθρωτικά προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν και δεν επιτρέπουν ακόμη μεγαλύτερα άλματα στην παραγωγικότητα, μέχρι τις πρώτες επιπτώσεις από τον σε εξέλιξη οικονομικό πόλεμο ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα.
Όμως, όλα αυτά διαμορφώνουν μια ιδιαίτερα δύσκολη συνθήκη και για την ελληνική οικονομία.
Σε μεγάλο βαθμό, το κυβερνητικό αφήγημα για την επιστροφή σε μια «νέα κανονικότητα» που να επιτρέψει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, μείωση της ανεργίας και έστω και ήπια αναδιανομή, προϋποθέτει και ένα ευνοϊκό διεθνές περιβάλλον, με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, περιθώρια για αύξηση των εξαγωγών και διάθεση των επενδυτών να ανοιχτούν ξανά στην ελληνική αγορά.
Αντίθετα, μια επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, θα περιορίσει αντικειμενικά και τις αναπτυξιακές δυναμικές της ελληνικής οικονομίας, θα περιορίσει τις εξαγωγές και τις επενδύσεις και θα κάνει ακόμη πιο δύσκολη την επιστροφή στις αγορές» για το ελληνικό Δημόσιο, δεδομένου ότι σε περιόδους επιδείνωσης του οικονομικού κλίματος αυξάνει και ο κίνδυνος που αποδίδεται στο ελληνικό χρέος, άρα και τα επιτόκια.
Άλλωστε, τα στοιχεία της έκθεσης "DoingBusiness 2019" για 190 χώρες δείχνουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται ακόμη στον πάτο και η κυβέρνηση αδυνατεί να καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης στην οικονομία. Βουτιά της Ελλάδας στη παγκόσμια κατάταξη κατά πέντε ολόκληρες θέσεις, από την 67η πέρυσι στην 72η φέτος.
Η Ελλάδα υποχωρεί για 4η συνεχόμενη χρονιά και βρίσκεται κάτω από χώρες όπως το Βιετνάμ, το Περού, η Κολομβία, η Αλβανία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία ως προς το επιχειρηματικό περιβάλλον.
Σε σύνολο 10 κριτηρίων που εξετάζει η έκθεση για να αξιολογήσει το πλαίσιο του επιχειρείν, η θέση της Ελλάδας επιδεινώθηκε σε … 8 από αυτά, ενώ σε ένα παρέμεινε σταθερή και μόνο σε ένα βελτιώθηκε.
Στο κριτήριο που αφορά την έναρξη επιχείρησης η Ελλάδα υποχώρησε στην 44η θέση από την 37η πέρυσι, στην ηλεκτροδότηση βρίσκεται στην 79η θέση (76η πέρυσι), στην καταχώρηση ακίνητης περιουσίας υποχώρησε στην 153η (145η πέρυσι), στην λήψη πίστωσης
έπεσε στη 99η (90η πέρυσι), στη προστασία μετόχων μειοψηφίας κατέχει την 51η θέση 43η πέρυσι). Στις διασυνοριακές συναλλαγές η θέση της χώρας υποχώρησε στην 31η θέση (29η πέρυσι), στην εφαρμογή συμβάσεων έπεσε στην 132η θέση (131η πέρυσι), ενώ μεγάλη πτώση καταγράφεται ως προς το κριτήριο της διαδικασίας πτωχεύσεων με πτώση στην 62η θέση (από 57η πέρυσι).
Όλα τα παραπάνω υποδηλώνουν ότι η επιχειρηματικότητα καταδιώκεται στην Ελλάδα, όπου είναι πιο σημαντικό να κάνει βόλτες στο χωριό του ο Κουφοντίνας. Ακόμη πιο κρίσιμο είναι επίσης να έχουν και γραφείο στα πανεπιστήμια οι «Ρουβίκωνες».
Κατά τα λοιπά, αντί για την αναμέτρηση με τις προκλήσεις που τυχόν αλλαγή της οικονομικής συγκυρίας θα φέρει και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν από τώρα, η κυβέρνηση προτιμά απλώς να επιμένει στο αφήγημα της περί μιας ανάπτυξης που έρχεται ούτως ή άλλως αλλά όχι όπως θα έπρεπε.
Και που βλέποντας το Μαξίμου ότι η έξοδος από το μνημόνιο είναι fake, πάει να καλύψει την αποτυχία της στρέφοντας τα φώτα της δημοσιότητας αλλού.
Την ενδιαφέρει πιο πολύ να πουλάει λάσπη και άλλα παρόμοια παρά να ασχολείται με την άνοδο της παραγωγικότητας.
