Η επερχόμενη αποδυνάμωση της οικονομίας στην Ευρωζώνη και το Brexit…

Του N. Peter Kramer

Την προηγουμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι η οικονομία της Ευρωζώνης θα συρρικνωθεί με επικίνδυνους ρυθμούς τα επόμενα χρόνια. Η δυσάρεστη αυτή είδηση δεν έχει γίνει πρωτοσέλιδο, μιας και το Ευρωπαϊκό Όνειρο πρέπει να κρατηθεί ζωντανό τόσο από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς όσο και από τα εξαρτώμενα ΜΜΕ.

Η πρόβλεψη για την Ευρωζώνη δείχνει ότι για το 2018 ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας θα κυμανθεί στο 2,1 %, χαμηλότερα από το 2,4 % του 2017, που ήταν και το καλύτερο έτος της δεκαετίας για την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη.

Για το 2019, προβλέπεται ανάπτυξη κατά 2 %, ενώ για τον επόμενο χρόνο, το 2020, μια περαιτέρω επιβράδυνση της τάξης του 1,7 %. Πρακτικά, τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι οι προβλέψεις της Επιτροπής είναι υψηλότερες απ’ ότι είναι τελικά στην πραγματικότητα. Και αυτό αποτελεί σοβαρό λόγο ανησυχίας.

Σύμφωνα με την Επιτροπή, κύρια απειλή για την Ευρωζώνη, αποτελεί η ραγδαία ανάπτυξη της οικονομίας των ΗΠΑ από τις αρχές του 2017, όταν και ο Ντόναλντ Τραμπ ανέλαβε την Προεδρία. Η μείωση δε των φόρων και η αύξηση των κρατικών δαπανών ανάγκασαν την US Federal Reserve (την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ) να αυξήσει το βασικό επιτόκιο πέραν του αναμενόμενου.

Παράλληλα, η ΕΕ εξέφρασε την ανησυχία ότι η διευρυνόμενη αμερικανική οικονομία θα απορροφήσει περισσότερες εισαγωγές, αυξάνοντας το εμπορικό έλλειμμα της χώρας και προκαλώντας νέες αυξήσεις των δασμών. Αλλά μην ξαφνιαστείτε αν η αμερικανική κυβέρνηση δεν εντυπωσιαστεί από ένα τέτοιο σχόλιο προερχόμενο από τις "Βρυξέλλες"

Ένα επιπλεόν πλήγμα για την οικονομία θα αποτελούσε ένα σκληρό Brexit, γεγονός που παρουσιάζεται ολοένα και περισσότερο πιθανό να συμβεί. Ο αλαζόνας διαπραγματευτής Barnier δεν χάνει ευκαιρία να χλευάζει τους Βρετανούς ομόλογους του, συμπεριλαμβανομένης και της Βρετανίδας Πρωθυπουργού, Theresa May. Και αυτό γιατί στις σκέψεις του κυριαρχεί η αντίληψη ότι το Brexit θα αποτελέσει μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα για την Βρετανία παρά για την ΕΕ.

Ακόμη όμως και εάν ένα σκληρό Brexit γίνει τελικά πράξη, δεν σημαίνει ότι η οικονομία της Ευρωζώνης, όντας ήδη σε καθοδική πορεία, θα αποφύγει τις «αναταράξεις».

Θα ήταν λοιπόν προτιμότερο για τους ηγέτες της ΕΕ να εστιάσουν περισσότερο στις επιπτώσεις που θα προκαλέσει το Brexit σε βάρος των οικονομιών των κρατών-μελών της, παρά να ανησυχούν για το πώς οι Ευρωκράτες των Βρυξελλών θα απαιτήσουν εκδίκηση για το Brexit.

Είναι προφανές ότι οι οικονομίες του Βελγίου, της Ολλανδίας και της Ιρλανδίας θα υποστούν τα σοβαρότερα πλήγματα ενός σκληρού Brexit, παράλληλα όμως τις επιπτώσεις θα βιώσουν τόσο η Γαλλία όσο και η Γερμανία.

Όπως και να έχει, η ώρα της αλήθειας πλησιάζει…