Του
Αθ.Χ.Παπανδρόπουλου
Μπορεί να γράφει στα γαλλικά και να εκδίδει τα βιβλία του στη Γαλλία, πλην όμως στην Αλγερία, όπου κατοικεί, βρίσκεται υπό περιορισμό. Η κριτική του δεν αρέσει στο καθεστώς, το οποίο βέβαια απέχει απόλυτα από ουκ ολίγες δημοκρατικές αρχές.
Συγγραφέας του βιβλίου «2084, το τέλος της δημοκρατίας», ο Μπουαλέμ Σανσάλ, 69 ετών, διδάκτωρ οικονομίας και μηχανικός, άρχισε να το γράφει το 1997, όντας τότε προϊστάμενος στο αλγερινό υπουργείο Βιομηχανίας.
Το 2003 όμως, απολύθηκε από τη θέση του γιατί στο βιβλίο του «Μίλα μου για τον παράδεισο», καταγγέλλει τη διαφθορά στις δημόσιες υπηρεσίες, φέρνει στο προσκήνιο τα τεράστια λάθη του καθεστώτος Μπουμεντιέν και περιγράφει το μέγεθος του κινδύνου που συνιστά ο ισλαμισμός.
Πολύ γνωστός στη Γαλλία και στη Γερμανία και έχοντας αποσπάσει σημαντικά βραβεία για το έργο του, ο Μπουαλέμ Σανσάλ, δεν μασάει τα λόγια του. «Η Ευρώπη, μας λέει, με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση στο Στρασβούργο, ξεβρακώθηκε μπροστά στον ισλαμισμό.
Τον φοβάται και κάθε μέρα που περνάει χάνει τον πιο κρίσιμο πόλεμο του 21ου αιώνα… Η ευρωπαϊκή ανοχή στο Ισλάμ αποθρασύνει τους ισλαμιστές και τους επιτρέπει να κερδίζουν ένα πόλεμο, τον οποίο έχουν χάσει στο επίπεδο του χαλιφάτου.
Στη Γαλλία, τα τρία τελευταία χρόνια, η ισλαμική πανώλη σκότωσε 240 αθώους και τραυμάτισε πάνω από χίλιους. Στο Αφγανιστάν οι Ταλιμπάν έχουν στο ενεργητικό τους πάνω από 100.000 δολοφονίες και είναι πάντα όρθιοι. Στην Αλγερία η ισλαμική κτηνωδία άφησε πίσω της 60.000 νεκρούς, ΄έναν εμφύλιο και 100.000 τραυματίες. Αλλ΄είναι πάντα ενεργή και ζωντανή…
Στόχοι της είναι να ξεμπερδεύει με τη δημοκρατία και τον πολιτισμό. όχι στα ίσα όμως. Ο πόλεμος που έχει κηρύξει στην Ευρώπη και όχι μόνον, είναι ύπουλος, θρασύδειλος, αποκρουστικός στη λογική του. Οι ισλαμιστές δεν θέλουν να κυριαρχήσουν. Στόχος τους είναι μόνον η καταστροφή και η εξόντωση. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια για αφελείς….»
Ας σημειωθεί ότι στα βιβλία του, ο Μπουαλέμ Σανσάλ, εξηγεί πώς τα αμύθητα κεφάλαια που έχουν εισρεύσει στην Αλγερία και άλλες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες, τελικά τα νέμονται ισχυρές ομάδες… διεφθαρμένων πολιτικών εξουσιών, κάποιες από τις οποίες άρχισαν να χρηματοδοτούν τον ακραίο ισλαμισμό για να έχουν δήθεν το κεφάλι τους ήσυχο. Δεν υπολόγισαν όμως τον ξενοδόχο που στην περίπτωση αυτή είναι η δολοφονική ισλαμική «ιδεολογία».
Μια ιδεολογία που κάποιοι γελωτοποιοί της πολιτικής την παίρνουν στα σοβαρά και στη χώρα μας, κρίνοντας το ισλάμ με μαρξιστικά-λενινιστικά κριτήρια. Αυτό και μόνον δείχνει την πλήρη ασχετοσύνη των ανθρώπων με την ιστορική πραγματικότητα και το πώς αυτή ερμηνεύεται από τους ισλαμιστές και τζιχαντιστές. Αυτούς ακριβώς που πολέμησαν σκληρά τον αραβικό σοσιαλισμό των Νασέρ, Καντάφι και άλλων Σαντάμ Χουσεϊν, τον σοβιετισμό στο Αφγανιστάν και τον …πουτινισμό στην Τσετσενία.
Υπήρξε δε τεράστιο λάθος της Δύσης που κάποτε στήριξε αυτούς τους εν δυνάμει δολοφόνους, οι οποίοι σήμερα ύπατο στόχο τους έχουν την καταστροφή του κόσμου και της δημοκρατίας.
