του Α. Μ. Διαματάρη*
Μία φράση ενός
αξιωματούχου των Θεσμών –παλιάς τρόικας– επιβεβαιώνει τους φόβους μου: «Υπάρχει
η αίσθηση, μεταξύ των δανειστών, ότι η ελληνική πλευρά είναι εντελώς εκτός
πραγματικότητας», γράφει η Wall Street Journal.
Αν όντως αυτό συμβαίνει, τότε η πιθανότητα
μοιραίου λάθους είναι πολύ μεγάλη. Είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς ποια είναι
η πραγματική «πραγματικότητα» όταν διεξάγονται αυτού του επιπέδου
διαπραγματεύσεις.
Η «πραγματικότητα», πάντως, στην οποία αναφέρεται ο ανώνυμος
αξιωματούχος, όπως και αυτή που καταγράφεται κάθε μέρα με τις δηλώσεις τους,
είναι ολοένα και πιο σαφής: αν η Ελλάδα δεν θέλει να μείνει στο ευρώ, δεν θα
την κρατήσουμε με το ζόρι.
Και σε αυτή την βάση παίρνουν τα μέτρα τους, όπως
ανακοινώνουν. Στην πιο «φιλική» τους μορφή αυτά θα είναι ανάλογα με τα μέτρα
που επέβαλαν στην Κύπρο.
Μόνον που οι Ελλαδίτες είναι διαφορετικοί από τους
Ελληνοκύπριους… Η «πραγματικότητα», όμως, όπως φαίνεται από
την Αθήνα, δείχνει να είναι διαφορετική.
Η κυβέρνηση, υποστηρίζουν, εκλέχτηκε
βάσει ενός προγράμματος το οποίο είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει. Αρνείται,
λοιπόν, να συνεργαστεί με τους επιθεωρητές που έχουν μαζευτεί στην Αθήνα για
την αξιολόγηση των αναγκών της χώρας.
«Το συμπέρασμα κατά την διάρκειας μιας
τηλεδιάσκεψης στελεχών των υπουργείων Οικονομικών της ευρωζώνης ήταν ότι οι
Έλληνες δεν συνεργάζονται», δήλωσε ένας αξιωματούχος.
Και κάποιος άλλος, κατά
το Bloomberg, δήλωσε ότι «η
Ελλάδα είναι η πιο δύστροπη χώρα με την οποία το ΔΝΤ έχει ασχοληθεί τα
τελευταία 70 χρόνια της ύπαρξής του».
Θα μού πείτε, καλά κάνει η κυβέρνηση και δεν
συνεργάζεται.Είναι όντως καλό για την βαθειά πληγωμένη
αξιοπρέπεια.
Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι αν δεν τους επιτραπεί να
αξιολογήσουν τις ανάγκες της χώρας –δεν εμπιστεύονται τους αριθμούς που τους
δίνουν– τότε δεν θα δώσουν τα χρήματα που όλο και περισσότερο έχει ανάγκη η
χώρα για να «επιπλεύσει».
Ο Πρωθυπουργός χθες, λίγο πριν τις
συναντήσεις του στις Βρυξέλλες στις οποίες θα ζητήσει κατανόηση, ανέβηκε στο
βήμα της Βουλής και «κατακεραύνωσε» τους αυριανούς συνομιλητές του:
«Αν κάποιοι
πιστεύουν ότι οι εκλογές στην Ελλάδα δεν άλλαξαν τίποτα και ονειρεύονται ότι η
χώρα μας θα ξαναγυρίσει στην εποχή των μνημονίων, ας κρατήσουν τις απειλές τους
για εκεί που περνάνε. Όχι απειλές σε αυτή την κυβέρνηση και κυρίως όχι απειλές
στον ελληνικό λαό».
Και, προφανώς σε απάντηση, η Μέρκελ δήλωσε
«άλλο η αξιολόγηση και άλλοι οι συναντήσεις της πολιτικής ηγεσίας».
Πολύ ωραία. Σίγουρα οι απειλές είναι άκρως
ενοχλητικές, αποκρουστικές. Όμως, πώς θα αποφύγει η χώρα το πιστωτικό γεγονός;
Το παιχνίδι για το ποιος θα ενδώσει –blink– πρώτος είναι επικίνδυνο για τον πιο αδύναμο. Αν μεν ενδώσει πρώτη η
Μέρκελ, χαράς Ευαγγέλια.
Αν όμως όχι; Ένα τελευταίο σημείο: Φοβάμαι ότι με όλα
αυτά που λέγονται και από τις δύο πλευρές δημιουργείται ένα momentum –κινητικότητα– προς την έξοδο της Ελλάδας
από το ευρώ.
Αν αυτό δεν το προσέξουν στην Αθήνα, τότε μπορεί να πάρει
ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με αποτέλεσμα να μην μαζεύεται ακόμη και αν το θέλουν. Εκτός αν αυτός είναι ο στόχος τους.
* Αρθρογράφος στον «Εθνικό Κήρυκα Νέας Υόρκης»
