του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Στην διάρκεια του
καθολικού-προτεσταντικού Πάσχα είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω
μαγνητοσκοπημένες συζητήσεις μεταξύ δημοσιογράφων, κυρίως στα διεθνή τηλεοπτικά
κανάλια TV5, France 24, Bloomberg και RTBF,
με αντικείμενο την Ελλάδα και τις προοπτικές παραμονής της στην ευρωζώνη.
Συνολικά άκουσα σχόλια και παρατηρήσεις από 19 δημοσιογράφους που, όπως
κατάλαβα, κάλυπταν και ένα ευρύτατο πολιτικό φάσμα.
Με εξαίρεση τρεις από αυτούς, που
εκπροσωπούσαν περιοδικά της άκρας αριστεράς, της άκρας δεξιάς και της αντιευρώ
τάσης, για τους υπόλοιπους ήταν κοινή η αντίληψη ότι η Ελλάδα έχει μία
κυβέρνηση ασχέτων ανθρώπων, που νομίζουν ότι όταν παίζει κανείς με την φωτιά
αποκλείεται να καεί γιατί η φωτιά… δεν καίει!
«Το φαινόμενο είναι πρωτοφανές», είπε
συνάδελφος κεντροαριστερής γαλλικής εφημερίδας ο οποίος τα πέντε τελευταία
χρόνια έχει επισκεφθεί την Ελλάδα το λιγότερο 20 φορές. Και συνέχισε τονίζοντας
ότι «οι νέοι ιθύνοντες της χώρας όχι μόνον δεν θέλουν να δουν και να καταλάβουν
την πραγματικότητα, αλλά ψεύδονται και ως προς την περιγραφή της, για να την
προσαρμόσουν στα εθνικολαϊκιστικά προεκλογικά τους συνθήματα με τα οποία
κορόϊδευαν τον κόσμο. Υπό αυτή την έννοια, ο παιδισμός της κυβέρνησης Τσίπρα
είναι επικίνδυνος και για την δημοκρατία και, αργά ή γρήγορα, δεν θα έχει θέσει
στην Ευρώπη».
«Στην Ελλάδα», τόνιζε ο αρχισυντάκτης
βελγικού οικονομικού περιοδικού, «το οικονομικό καθεστώς ήταν αυτός ενός
αφρικανικού τύπου κεϋνσιανισμού, όπου η λειτουργία μίας “οικονομίας λεηλασίας” είχε άπλετη δανειακή χρηματοδότηση. Σήμερα
λοιπόν η κυβέρνηση Τσίπρα όχι μόνον αρνείται την μεταρρύθμιση αυτού του
καθεστώτος, αλλά επιδιώκει με παιδαριώδεις εκβιασμούς την συνέχιση της
χρηματοδότησής του. Έτσι, για να πετύχει ευρύτερη αποδοχή στον στόχο αυτόν,
συνεταιρίσθηκε με την εθνικολαϊκιστική δεξιά και εφηύρε τους απαραίτητους
εχθρούς –που είναι η “τρόϊκα”, οι Γερμανοί, οι “τοκογλύφοι” και δεν
συμμαζεύεται. Οι πρακτικές αυτές ελάχιστα διαφέρουν ως προς το ιδεολογικό τους
περιεχόμενο από τις αντίστοιχες των ιδεολόγων του ναζισμού στην προχιτλερική
Γερμανία».
«Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά», είπε ο
ανταποκριτής της ιταλικής Ρεπούμπλικα στις Βρυξέλλες, «τα ταμεία του κράτους
είναι άδεια, οι καταθέσεις φεύγουν από τις τράπεζες, οι άνεργοι αυξάνονται και
επιχειρήσεις κλείνουν χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται για την καταστροφή αυτή».
«Το μόνο που νοιάζει την πρόεδρο της
ελληνικής Βουλής είναι μπας και φάνε καμμιά σφαλιάρα οι κουκουλοφόροι που
έκαναν εισβολή στο ελληνικό Κοινοβούλιο, εξευτελίζοντας και τον θεσμό αυτόν»,
είπε Βέλγος συνάδελφος μεγάλης εφημερίδας.
Αυτό είναι σε γενικές γραμμές το κλίμα που
επικρατεί στον ευρωδημοσιογραφικό χώρο και, όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς,
περισσότερο από το δημόσιο χρέος οδυνηρό θα είναι για την χώρα το κόστος της
γελοιοποίησής της.
Όσο για τις διάφορες ανοησίες που
προβάλλονται κατά κόρον για δήθεν «υπερήφανες» πολιτικές και άλλα φαιδρά
παρόμοια, κάποιοι καλά κάνουν που τόσα χρόνια τα συντηρούν, τουλάχιστον ας
μάθουν να λένε ευχαριστώ. Για όσους το αγνοούν, η έκφραση αυτή είναι τζάμπα. Κατά τα λοιπά, η Ρωσία είναι έτοιμη να μάς
δώσει ακριβώς τα ίδια δανεικά που έδωσε και στην Κύπρο. Δηλαδή, τίποτε. Θα
χαρεί όμως με τον εξευτελισμό μας στο επίπεδο της επαιτείας –ακόμα χειρότερα
δε, επαιτεία για ψίχουλα.
