του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Το κείμενο-έκθεση του Γιώργου Κύρτσου για την ελληνική κοινωνία και οικονομία είναι εντυπωσιακά περιγραφικό. Χωρίς τεχνοκρατικές και επιστημονικοφανείς φιοριτούρες περιγράφει με αδρές πινελιές τα δομικά προβλήματα που έφεραν την Ελλάδα στην κρίση και που σήμερα δεν την αφήνουν να ξεφύγει από αυτήν. Μεταξύ άλλων δε, ο ευρωβουλευτής και πρώην εκδότης και δημοσιογράφος, αναφερόμενος στα προγράμματα στήριξης της χώρας από τους εταίρους-δανειστές της, υπογραμμίζει ότι υπονομεύτηκαν από το πολιτικό σύστημα.
Σύμφωνα με το αρχικό πρόγραμμα, τονίζει ο Γ. Κύρτσος, τα 2/3 της προσαρμογής και της σχετικής διαδικασίας της θα έπρεπε να προέλθουν από την μείωση των δημοσίων δαπανών και το 1/3 από την αύξηση άμεσων και έμμεσων φόρων. Όμως, παραπέμποντας στην τελευταία εντυπωσιακή έρευνα-μελέτη των καθηγητών Τάσου Γιαννίτση και Κώστα Ζωγραφάκη, ο Γ. Κύρτσος φέρνει στο προσκήνιο μία βασική παράμετρο, που σε απλά ελληνικά αποκαλείται παραποίηση ή νόθευση των προγραμμάτων ή μνημονίων. Όπως προκύπτει από την μελέτη των δύο καθηγητών, η διαδικασία προσαρμογής προήλθε από μείωση δημοσίων δαπανών μόνον σε ποσοστό 10%, ενώ ένα 70% οφείλεται στην αύξηση των φόρων και άλλων εισφορών, με το υπόλοιπο να προκύπτει από την αναδιάρθρωση του χρέους και την μείωση των επιτοκίων.
«Οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα προστάτευσαν την πελατεία τους διατηρώντας την δημόσια δαπάνη σε σχετικώς υψηλά επίπεδα και έστειλαν τον λογαριασμό στον ιδιωτικό τομέα και τους φορολογούμενους. Οι Έλληνες πολιτικοί αγαπούν να κριτικάρουν τις οικονομικές επιλογές της τρόικας, αλλά εύκολα ξεχνούν το γεγονός ότι η πολιτική που έπρεπε να ακολουθηθεί, και που ήταν αυτή που είχε αποφασιστεί, διέφερε από την προσχεδιασμένη», γράφει ο ευρωβουλευτής της ΝΔ.
Για να προσθέσει στην συνέχεια κάτι πολύ σημαντικό και ζωτικό σήμερα για την τύχη της ελληνικής οικονομίας: «Το μείγμα πολιτικής που ακολουθήθηκε δεν ενδυνάμωσε επαρκώς τον τομέα των εξαγωγών», τονίζει. Από την παρατήρηση αυτή προκύπτει ξεκάθαρα ότι το πολιτικό σύστημα, αν και γνώριζε ότι η ελληνική οικονομία χώλαινε δραματικά από πλευράς εξωστρέφειας, αδιαφόρησε για την διόρθωση αυτής της αδυναμίας –σε πλήρη δε αντίθεση με αντίστοιχες πολιτικές που επιτυχώς εφαρμόστηκαν στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία. Επιλέγοντας τον εύκολο δρόμο, η Ελλάδα στηρίχθηκε στον τουρισμό, που προσφέρει εποχικές θέσεις εργασίας, και όχι στην τόνωση των εξαγωγών, που απαιτεί βαθειές παραγωγικές μεταρρυθμίσεις.
Ο Γιώργος Κύρτσος επισημαίνει επίσης την έλλειψη πολιτικής συναίνεσης στην χώρα μας, υπογραμμίζοντας ότι την περίοδο 2010-2011 η ΝΔ ήταν κατά της εφαρμογής του προγράμματος προσαρμογής από την τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Α.Παπανδρέου. Κάνοντας επίσης λόγο για τα εμπόδια που υπονομεύουν τα προγράμματα προσαρμογής και εξόδου από την κρίση, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ τονίζει ιδιαίτερα την κακή κατάσταση που παρατηρείται στον χώρο της εκπαίδευσης και αναφέρει πως μία βασική αιτία της υψηλής ανεργίας των νέων είναι το ρήγμα που υπάρχει μεταξύ ανώτερης εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας.
Υπό αυτές τις συνθήκες, θεωρεί πράξη αυτοπροστασίας την μετανάστευση χιλιάδων νέων σε χώρες όπως η Αυστραλία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Γερμανία.
Κατά συνέπεια, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ δηλώνει ότι η ελληνική κρίση θα έχει διάρκεια 5 έως 10 χρόνια, γιατί χρειάστηκαν πολλά χρόνια και πολλά λάθη και παραλείψεις για να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την εκδήλωσή της. Κατά την άποψή του, χρειάζεται η ανάπτυξη ενός ανεπίσημου διαλόγου, πέρα από τις σκοπιμότητες των κομμάτων και των κυβερνήσεων, για να καταλάβουν τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ποιες είναι οι οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες στην Ελλάδα και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα με έναν τρόπο που θα εξυπηρετεί τα καλώς εννοούμενα εθνικά και ευρωπαϊκά συμφέροντα των χωρών τους.
Στο πλαίσιο αυτής της θεώρησής του, ο Γιώργος Κύρτσος επιδιώκει να υπάρξει ένας τακτικός διάλογος για την ελληνική κρίση και προτείνει, μεταξύ άλλων, τα εξής θέματα: Τα λάθη και οι παραλείψεις που οδήγησαν στην ελληνική κρίση, Γιατί η Ελλάδα απέτυχε εκεί που πέτυχαν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας που στέκονται εμπόδιο στην επιτυχημένη προσαρμογή, Η αναγκαιότητα οικονομικής εξυγίανσης του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος, Ο κίνδυνος διπλωματικής περιθωριοποίησης της Ελλάδας στην ΕΕ, Το σημερινό πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα.
