του
Ιωακείμ Καλλιβρούση*
Ανάπτυξη άραγε σημαίνει μόνο αυξητικά νούμερα σε ένα υπολογιστικό φύλλο excel, ή διαγράμματα με ανοδικές καμπύλες; Ποσοτικά στοιχεία που δείχνουν ευμάρεια σε αριθμούς και πολιτικές που στοχεύουν σε μια αύξηση του οικονομικού πλούτου;
Φυσικά για όλους μας και κυρίως για εμάς τους γονείς που οραματιζόμαστε ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας, αυτή η ανάπτυξη είναι επιθυμητή, όχι όμως ξεκομμένη και από την πνευματική ανάπτυξή τους, που έχει να κάνει με το χτίσιμο ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων με ισχυρό ηθικό δυναμικό και ευέλικτα μυαλά, μέσα από μια παιδεία που θα την αποκαλούσα «Παιδεία 360 μοιρών».
Μια παιδεία που θα τους δίνει εφόδια, όχι μόνο για πώς θα γίνουν πιο πετυχημένοι οικονομικά και κοινωνικά επαγγελματίες, αλλά, κυρίως, καλύτεροι άνθρωποι, αυριανοί σύζυγοι, γονείς, αλλά και πολίτες αυτής εδώ της χώρας.
Έτσι μέσα από τη Γλώσσα, τον Πολιτισμό, την Ιστορία, τα σημαντικά κείμενα και τις ιδέες που σηματοδότησαν την Ανθρώπινη Σκέψη μέσα στους αιώνες, αλλά και τα Μαθηματικά και τις Φυσικές Επιστήμες, με τη βοήθεια των εργαλείων της τεχνολογικής ανάπτυξης, τη σωστή χρήση του διαδικτύου, αλλά και τις νέες μορφές πρόσληψης γνώσης (που πρωτοποριακά εφαρμόζονται και από τα Ιδιωτικά Σχολεία) θέλουμε να πιστεύουμε σαν γονείς, ότι θωρακίζουμε τα παιδιά μας για μια εξαιρετικά δύσκολη μελλοντική Ελληνική πραγματικότητα, ευελπιστώντας να τους δώσουμε τη δυνατότητα να συμβάλλουν και αυτά στην αυριανή ανάπτυξη της χώρας.
Άλλωστε αυτό που χρειάζονται σήμερα τα παιδιά μας είναι κυρίως εφόδια ζωής και όχι μόνο τυπικά προσόντα για την πρόσληψη σε μια αξιόλογη θέση εργασίας. Η ανάπτυξη που όλοι προσδοκούμε δεν μπορεί να είναι μόνο οικονομική!
Τα ΜΜΕ λοιπόν μπορούν και πρέπει να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση. Δυστυχώς η παραγωγή της πληροφορίας, αλλά και γενικότερα το υλικό που παρουσιάζεται σήμερα από τα Μέσα φθίνει ποιοτικά, πιθανά λόγω της έλλειψης πόρων εν μέσω της βαθιάς και μακροχρόνιας, πια, κρίσης σε μια χειμαζόμενη ελληνική οικονομία.
Ωστόσο όλοι μας υποψιαζόμαστε ότι σημαντικοί παράγοντες στην κατάσταση αυτή, αποτελούν και άλλες σκοπιμότητες που έχουν να κάνουν με την εξυπηρέτηση συμφερόντων συγκεκριμένων οικονομικών κέντρων και φυσικά πολιτικών δυνάμεων, που αλληλοϋποστηρίζονται, δυστυχώς σε βάρος όλων μας, καθώς και των παιδιών μας.
Τα ΜΜΕ, όμως, μπορούν να συμβάλλουν στη δυνατότητα παρουσίασης διαφορετικών απόψεων ισόρροπα με αντικειμενικότητα και πλουραλισμό, στην προβολή στοιχείων του πολιτισμού μας, στις πολλαπλές αναφορές στην πορεία ανάπτυξης της ανθρώπινης προόδου σε όλους τους επιστημονικούς και πολιτιστικούς τομείς, ενώ θα μπορούσαν συστηματικά να δίνουν πρωτογενή γνώση στα παιδιά μας, καθώς και να πυροδοτούν την ανταλλαγή απόψεων μεταξύ γονιών και παιδιών μέσα στο σπίτι, και συνεπώς να συμβάλλουν ουσιαστικά και στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των παιδιών.
Η εξαιρετικά αρνητική οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, το αβέβαιο σήμερα που δυστυχώς επεκτείνεται και στο αύριο, οι εξωτερικοί κίνδυνοι, η έξαρση των μεταναστευτικών κυμάτων, το ρευστό πολιτισμικό τοπίο στη γεωγραφική γωνιά της Ευρώπης που βρισκόμαστε, η όξυνση του δημογραφικού προβλήματος, σε συνδυασμό με την καλπάζουσα ανεργία, οδηγούν σε παράπλευρες απώλειες, βασικούς τομείς της οικονομίας αλλά και της κοινωνίας (πχ. πρόσφατα το ασφαλιστικό), ενώ αποτελούν και ωρολογιακές βόμβες που καλό θα είναι να κάνουμε ο,τι μπορούμε για να αποφύγουμε την καταστροφική έκρηξή τους.
Οι λύσεις δεν μπορεί να είναι εύκολες και σίγουρα καθόλου ανώδυνες.. Όμως εάν δεν ξεκινήσουμε ουσιαστικές και κυρίως «πρακτικές» και άμεσα υλοποιήσιμες πρωτοβουλίες ανάσχεσης της σημερινής τελματώδους κατάστασης, δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε οποιαδήποτε μορφής ανάπτυξη. Σίγουρα πάντως όχι σε καμία ανάπτυξη που θα προέλθει από την παιδεία.
Οι ιδεοληψίες μιας «πολιτικάντικης» μάλλον απαρχαιωμένης νοοτροπίας, που στέκει κρυμμένη πίσω από δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές δομές και πολιτικά θεωρητικά «πιστεύω» παντελώς αποτυχημένα στη σημερινή πραγματικότητα, δεν θα βοηθήσουν για ένα καλύτερο αύριο. Αν μάλιστα σε κάτι τέτοιο τα ΜΜΕ δεν παίξουν το σωστό ρόλο, αλλά υπό την ομηρία ενός νομικού πλαισίου που με σκοπιμότητα εδώ και χρόνια δεν ξεκαθαρίζεται ή προσπαθεί και σήμερα να τα διατηρεί «αιχμάλωτα» της όποιας πολιτικής εξουσίας, είναι σίγουρο ότι έχει οδηγήσει τους περισσότερους γονείς να είμαστε τουλάχιστον προβληματισμένοι για το αύριο των παιδιών μας.
Φυσικά η «διαρροή εγκεφάλων» προς το εξωτερικό, το “brain drain”, δηλ. η «αποξήρανση» του ελληνικού παραγωγικού ιστού, από τα πιο θετικό κομμάτι της μορφωμένης και ταυτόχρονα εξαιρετικά δημιουργικής και καινοτόμου νεολαίας μας, που ασφυκτικά σε ένα κράτος το οποίο σήμερα οτιδήποτε ιδιωτικό το βαπτίζει εξ ορισμού «αμαρτωλό», «απατεωνίστικο» και συνεπώς υπό διωγμό, λειτουργεί επιταχυντικά στην απώλεια ελπίδας όλων μας για το συνολικό μέλλον της χώρας.
Η προσπάθεια συγκράτησης ή (ακόμα καλύτερα) και αντιστροφής αυτής της τάσης, ίσως είναι το κλειδί στην ελπιδοφόρα ανάπτυξη, το τρίγωνο της Γνώσης «Εκπαίδευση-Έρευνα-Καινοτομία» εάν υποστηριχθεί από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που δεν θα υπαγορεύονται από κοντόφθαλμες πολιτικοποιημένες αγκυλώσεις, αλλά σωστά δομημένη Α/θμια, Β/θμια και φυσικά Γ/θμία εκπαίδευση και που θα εκμεταλλεύεται το «μπόλιασμα» πρωτοποριακών μεθοδολογιών παιδείας που αναπτύσσονται σήμερα και στα Ιδιωτικά Σχολεία, πιθανά να αποτελεί μια διέξοδο στην παρούσα κρίση.
Από την άλλη πλευρά, η αντιστροφή της πολιτικής των ΜΜΕ για μια συνεχώς αρνητική επικαιρότητα που δυστυχώς σήμερα με επιμέλεια υπηρετείται, θα μπορούσε να μετατρέψει την επιφυλακτικότητα ξένων και ελληνικών επιχειρήσεων και funds, σε πραγματικό ενδιαφέρον επένδυσης στις εξαιρετικά δημιουργικές ομάδες που δρουν, δημιουργούν και τελικά θα πρέπει να παραμείνουν στη χώρα, αξιοποιώντας το τεράστιο δυναμικό ταλέντο που υπάρχει στην Ελλάδα.
Για παράδειγμα η άνθηση των startups από φοιτητές μας και η συστηματική προβολή των θετικών νέων δραστηριοτήτων τους από τα ΜΜΕ, θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά στην ελπίδα για ανάπτυξη που έχει τόσο ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας των νέων επιστημόνων, με τη βοήθεια ενός ευέλικτου τραπεζικού συστήματος μακριά από τις στρεβλώσεις της γραφειοκρατίας και η απλοποίηση διαδικασιών πραγματικής ενίσχυσης με ένα γρήγορο και ισχυρό νομικό σύστημα και κυρίως ξεκάθαρο & ορθολογικό φορολογικό μηχανισμό, μπορεί να γίνει ένας από τους προωθητικούς μηχανισμούς στην ανάπτυξη.
Επιπλέον οι ιδιωτικές επενδύσεις σε δομές της Εκπαίδευσης, που θα πρέπει διαχρονικά να ενισχύονται από την κρατική μηχανή και όχι να «δαιμονοποιούνται» μπορούν να δώσουν πρόσθετα πολλαπλά οφέλη στην ελληνική οικονομία. Πετυχημένα παραδείγματα χωρών που επενδύουν σε μια τέτοια λογική όπως η στρατηγική ανάπτυξης μορφών Ιδιωτικής Παιδείας μπορεί κανείς να αναφέρει τις Η.Π.Α., τη Μ. Βρετανία, πρόσφατα την Κύπρο και τα BRICS (Brazil, Russia, India, China, South Africa), το Ισραήλ, κ.ά.
Σε ομιλία του, στο Νταβός το 2010, ο Ισραηλινός Πρόεδρος κ. Simοn Perez, για την ανάγκη επενδύσεων στην παιδεία είπε: «Νομίζω ότι οι οικονομίες κοιτάζουν προς τη λανθασμένη κατεύθυνση. Δε θα πρέπει να κοιτάζουν προς την οικονομική πλευρά της ανάπτυξης αλλά στην επιστημονική έκρηξη που θα πρέπει να γίνει. Δεν είναι τα πουγκιά μας που θα πλουτίσουν τα μυαλά μας αλλά είναι τα μυαλά μας που θα γεμίσουν τα πουγκιά μας»
Τέλος, η εξαιρετικά πολύτιμη εμπειρία μου από τον πρόσφατο επιτυχή αγώνα εναντίον της ακραία αντι-αναπτυξιακής επιβολής ΦΠΑ 23% στην Ιδιωτική Εκπαίδευση που βίωσα ως Πρόεδρος της «Συντονιστικής Επιτροπής Συλλόγων Γονέων Ιδιωτικών Σχολείων Ελλάδας», αλλά και ως εδώ και 3 χρόνια επικεφαλής της «Ομοσπονδίας Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των Αρσακείων-Τοσιτσείων Σχολείων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας» μου έδειξε ότι το υγιές κομμάτι της κοινωνίας, όλοι οι σκεπτόμενοι πολίτες, όπως για παράδειγμα οι 170.000 γονείς παιδιών των Ιδιωτικών Σχολείων που εκπροσωπούμε, έχοντας ξεκάθαρες απόψεις, με δίκαια αιτήματα (π.χ. την κατάργηση του ΦΠΑ πριν λίγο καιρό, αλλά και μελλοντικά το «κουπόνι» ιδιωτικής εκπαίδευσης με φορολογικές ελαφρύνσεις, τα δωρεάν βιβλία, κ.ά), με ορθά επιχειρήματα και έξυπνα οργανωμένες στρατηγικές, έχουμε τη δύναμη, όταν ενεργοποιηθούμε, να καταφέρουμε πολλά.
Φυσικά στη συγκεκριμένη προσπάθειά μας η βοήθεια των ΜΜΕ ήταν (και θέλουμε να εξακολουθήσει να είναι) θετικά καθοριστική και ίσως σηματοδοτεί και το σωστό δρόμο της συνεργασίας που πρέπει να υπάρχει μεταξύ παραγόντων της Παιδείας (όπως το τρίγωνο: Γονείς – Εκπαιδευτικοί - Ιδιοκτήτες Ιδιωτικών Σχολείων, Φροντιστηρίων,ΙΕΚ κ.ά) και των ΜΜΕ στο κομμάτι της ανάπτυξης της χώρας, που αφορά και στην Παιδεία γενικότερα αλλά και ειδικότερα στο πιο πολύτιμο asset, το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο όλων μας… τα ΠΑΙΔΙΑ μας !
*
Προέδρου της «Συντονιστικής Επιτροπής Συλλόγων Γονέων Ιδιωτικών Σχολείων Ελλάδας» και
Πρόεδρου της «Ομοσπονδίας Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των μαθητών και μαθητριών των Αρσακείων-Τοσιτσείων Σχολείων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας»
