Διαταραγμένοι ή απατεώνες;

Υπό τον τίτλο «Σύντροφοι, ευτυχώς που ηττηθήκατε», ο κ. Χρήστος Κονταρίδης γράφει στο blog της εφημερίδας Πρώτο Θέμα αυτά που ακολουθούν –μέσα από τα οποία ξεπηδούν ερωτηματικά που μόνον ζοφερές σκέψεις προκαλούν.

Δεν νομίζω ότι έχει περάσει άλλο κυβερνητικό σχήμα που να έδινε την δυνατότητα, και στον πιο καλόπιστο, να κατακεραυνώσει δηλώσεις και επιλογές των κυβερνώντων καθημερινά. Αυτό που συμβαίνει, βέβαια, με τον ταξικό και ιδεολογικό αντίπαλο του ΣΥΡΙΖΑ, την Αστυνομία, είναι αυτό που περιμέναμε οι παλαιότεροι και αδίκως χαρακτηρίζεται πρωτοφανές. 

Ξεκίνησαν δήθεν με την άρνησή τους να έχουν αστυνομική συνοδεία και έγιναν οι υπουργοί με τους περισσότερους αστυνομικούς στην ασφάλειά τους. Προσωπικά, σε πρόσφατη εκδήλωση καταμέτρησα πάνω από 20 συνοδούς για τον κ. Κουρουμπλή, σε άμεση και έμμεση ασφάλεια. Ποιοι; Αυτοί που ήταν κάθετα αντίθετοι με την αστυνομική συνοδεία και αναρωτιόντουσαν γιατί ένας πολιτικός χρειάζεται αστυνομικούς όταν κάνει καλά την δουλειά του, οι ίδιοι έχουν επικεφαλής και πρωθυπουργό τον Τσίπρα που η συνοδεία του και οι υπηρετούντες στην ασφάλεια του σπιτιού του υπερβαίνουν τους 300.

Στην συνέχεια διέλυσαν την ΔΕΛΤΑ, μία εξαιρετικά επιτυχημένη ομάδα αστυνόμευσης του κέντρου. Προκειμένου να επιτρέψουν στα «παιδιά» τους στο «Εξαρχιστάν» να κάνουν ανενόχλητα τις βόλτες τους με τις μολότοφ τους και να επιτίθενται ανενόχλητα πότε στο ΑΤ των Εξαρχείων και πότε σε όποιον άλλον στόχο τα βοηθά να εκτονώσουν την «ενέργειά» τους.

Έπειτα, το ενδιαφέρον της κυβέρνησης στράφηκε σε ΥΜΕΤ και ΥΑΤ (ο «έρωτας» αυτός κρατάει χρόνια), που διώκονται συστηματικά και για πολιτικούς και μόνον λόγους, χωρίς να έχει υπάρξει τίποτα επιλήψιμο, μόνο και μόνο για να ικανοποιηθεί μέρος του κομματικού τους ακροατηρίου –μια και οι προεκλογικές δεσμεύσεις αποδείχθηκαν Μπαρουφάκειες.

Και επιστέγασμα: Ο βουλευτής και στέλεχος της «αριστεράς», που εμείς στην Αστυνομία γνωρίζαμε αλλά ο ελληνικός λαός αποφάσισε να γνωρίσει και ο ίδιος, υποστήριξε την γνώμη ενός άλλου αναρχικού (ήμαρτον) πως οι Σακκάς και Σεϊσίδης, οι κατηγορούμενοι και φυγόδικοι για τρομοκρατικές ενέργειες, πρέπει να υποστηριχθούν μέχρι τέλους. Ενώ, λίγες ώρες πριν, ο υπουργός Τόσκας χαρακτήριζε την σύλληψή τους επιτυχία της κυβέρνησης και όχι των ανδρών της ΔΙΑΣ Λακωνίας που τούς συνέλαβε.

Ειλικρινά δεν έχω καταλήξει ακόμα αν όλοι αυτοί είναι ψυχιατρικά διαταραγμένες προσωπικότητες, χωρίς καμμία δυνατότητα θεραπείας, ή απλά πολιτικοί απατεώνες, που στηρίζουν την εκλογή τους και σε αυτή τους την διαταραχή.

Γνωρίζω όμως πολύ καλά και προσωπικά, ότι το 2008 ήταν αυτοί που προστάτευαν στα block τους, τους μπαχαλάκηδες που κατέστρεφαν την Αθήνα, έσπερναν τον φόβο και έστελναν στο νοσοκομείο χιλιάδες αστυνομικούς. Είναι οι ίδιοι που σε κάθε ευκαιρία στήριζαν τους τρομοκράτες της 17Ν, και όχι μόνον, ήταν μάρτυρες υπεράσπισης σε όλους όσους ήταν κατηγορούμενοι για επιθέσεις σε αστυνομικούς. Και είναι οι ίδιοι που το 2012, εξ αιτίας οικονομικών μέτρων δήθεν, προσπάθησαν να αποσταθεροποιήσουν πολιτικο-κοινωνικά την χώρα.

Ναι, αυτή είναι η πρώτη κυβέρνηση «αριστεράς», που επιβεβαίωσε πανηγυρικά τον τίτλο του βιβλίου του Τάκη Λαζαρίδη (γυιος ενός πραγματικού αγωνιστή): «Σύντροφοι, ευτυχώς που ηττηθήκαμε». Ευτυχώς…