του
Κώστα Χριστίδη *
Μία νεαρή κοπέλα συναντά έναν ώριμο κύριο. Γοητευμένη, τον ερωτά αν είναι παντρεμένος. "Ελεύθερος", απαντά αυτός. Ακολουθεί ο εξής διάλογος: -Πόσων ετών είστε; -Σαράντα. –Τι δουλειά κάνετε; -Εφοπλιστής. –Σας αρέσουν οι τέχνες, τα σπορ, τα ταξίδια; -Βεβαίως. -Είστε ρομαντικός; -Πάρα πολύ! –Καλά, δεν έχετε κανένα ελάττωμα; -Ένα μόνο, λέω πολλά ψέματα!
Η πολιτική Βαβέλ που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ έπεισε πριν από τις προηγούμενες εκλογές σημαντικό μέρος του ελληνικού λαού ότι αρκούσε να εκδιωχθεί το παλαιό, "φθαρμένο" πολιτικό σύστημα και να έλθει στην εξουσία το "καινούργιο". Τι καινούργιο, δηλαδή όλες οι συνιστώσες του ήταν γαλουχημένες με παλαιολιθικές κομμουνιστικές αντιλήψεις και απλώς εμπλουτίσθηκαν με μεγάλο μέρος του βαθέος ΠΑΣΟΚ που μετεγκαταστάθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Το "καινούργιο", απαλλαγμένο από εξαρτήσεις, θα καταργούσε άμεσα τα μνημόνια, θα επέφερε διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και θα ανακούφιζε τον λαό με την υλοποίηση πλήθους εξαγγελιών, γνωστών ως "Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης".
Σήμερα, μετά από επτά μήνες καταστροφικής διακυβέρνησης από την κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου, ο ελληνικός λαός μπορεί να αποτιμήσει τα πεπραγμένα και να συγκρίνει την κατάσταση σε κρίσιμους τομείς (οικονομία, παιδεία, μεταναστευτικό) πέρυσι και φέτος. Αυτό που είναι εξοργιστικό είναι η προσπάθεια εμφάνισης των αποτυχιών ως επιτευγμάτων. Κλασικό παράδειγμα, ο ισχυρισμός ότι συνιστά επιτυχία η συμφωνία για μικρά πρωτογενή πλεονάσματα κατά το διάστημα 2015 – 2018, τα οποία αντιστοιχούν σε εξοικονόμηση 20 δις €.
Παρασιωπάται το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με την παράταση της αλλοπρόσαλλης διαπραγμάτευσης και την αντι-επενδυτική πολιτική της, μετέτρεψε τα πρωτογενή πλεονάσματα σε ελλείμματα, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιασθεί το δημοσιονομικό κενό και να χρειασθεί ένα γιγαντιαίο τρίτο μνημόνιο με νέο δάνειο 86 δις € και τα συμπαρομαρτούντα δυσβάστακτα φορολογικά μέτρα.
Την κατάσταση αυτή δεν άντεξαν οι Ιακωβίνοι του Σύριζα που προχώρησαν σε διάσπαση του κόμματος. Ήδη βαδίζουμε σε μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση, την τρίτη εντός του 2015. Και, ατυχώς, τίποτε δεν εγγυάται ότι θα είναι η τελευταία για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθόσον είναι πιθανές και νέες διαφοροποιήσεις μέσα στους κόλπους του εναπομείναντος Σύριζα. Όπως πάμε, δεν αποκλείεται να ψηφίζουμε στο μέλλον με πιστωτική κάρτα!
Εάν, όμως, δεν αποκατασταθεί μία στοιχειώδης πολιτική σταθερότητα, η αβεβαιότητα θα οδηγεί σε αναβολή κάθε επενδυτική πρωτοβουλία και θα παραλύει κάθε προσπάθεια επανεκκίνησης της οικονομίας.
*
Νομικός – Οικονομολόγος
Από: Athanase Papandropoulos
