Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
«Ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της εκλογικής αναμέτρησης δεν είναι, όπως προδιαγράφεται τουλάχιστον, το αποτέλεσμα της κάλπης, αλλά αν αυτό θα γίνει η αφετηρία για μια νέα τομή στην πολιτική ζωή της χώρας.
Αν δηλαδή θα αφήσουμε πίσω τον κύκλο της στασιμότητας και της μιζέριας και θα αρχίσει να γράφεται ο επίλογος των παθογενειών, ιδεοληψιών, αναχρονισμών της δεκαετούς κρίσης, αλλά και συνολικά της μεταπολιτευτικής περιόδου», γράφει ο Σήφης Πολυμίλης στο Βήμα της Κυριακής και φέρνει στο προσκήνιο το πιο σοβαρό διακύβευμα των προσεχών εκλογών.
Ο κόσμος ολόκληρος έχει μπει σε μια νέα από κάθε άποψη εποχή. Όλα αλλάζουν και κυρίως ζωτικές λειτουργίες της οικονομίας και του κοινωνικού γίγνεσθαι μετασχηματίζονται. Παράλληλα όμως ακολουθούν και σοβαρές γεωπολιτικές ανακατατάξεις, με την Ευρώπη δυστυχώς να παραμένει πολιτικός νάνος.
Μπορεί η Ελλάδα να σταθεί και να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα ; Σίγουρα ναι αλλά υπό προϋποθέσεις Πρώτη και άρα πιο σημαντική από αυτές, είναι η γρήγορη πλέον εγκατάλειψη του πελατειακού κράτους, των συντεχνιών του και των εστιών διαφθοράς και διαπλοκής που έχουν δημιουργηθεί στους κόλπους του.
Έπεται η βαθιά θεσμική μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη και στη Δημόσια Διοίκηση. Ακολουθεί η ανατροπή στην Εκπαίδευση. Αν αυτά δεν ξεκινήσουν...χθες από τη νέα κυβέρνηση το τέλος της θα είναι άδοξο. Οι σκουριασμένες δυνάμεις της χρεωκοπίας είναι πάντα σε εγρήγορση και θα αντισταθούν. Οι άνθρωποι του ζόφου είναι πάντα παρόντες και δυνατοί. Έχουν δε και έναν εκπρόσωπο που γεννήθηκε πριν 45 χρόνια περίπου.
Ο κ. Τσίπρας που γεννήθηκε αυτές ακριβώς τις μέρες της μεταπολίτευσης, φιλοδόξησε να εκφράσει αυτή την αλλαγή σελίδας αλλά απέτυχε οικτρά. Μπορεί να βρέθηκε στην εξουσία παραπλανώντας τους πολίτες, αλλά σήμερα οι ίδιοι που τον πίστεψαν τον εκδικούνται, επιβραβεύοντας τον κ. Μητσοτάκη με την ίδια διαφορά, 9 μονάδες σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, που πριμοδότησαν τότε τις ψεύτικες υποσχέσεις του.
Όμως οι πολίτες που σήμερα εκδικούνται, δεν είναι αρκετοί για να έλθει στην Ελλάδα η μεγάλη ανατροπή. Ο λαϊκισμός, ο εθνικισμός, η άρνηση της πραγματικότητας και οι δαιμονολογίες, καλά κρατούν και σύντομα θα ξεθαρρέψουν. Το ίδιο θα συμβεί και με τον κοινωνικό οχετό που τροφοδότησε η κρίση και ο οποίος τα τελευταία χρόνια ενισχύθηκε.
Οι ώρες είναι δύσκολες. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να γνωρίζουν όσοι θέλουν μια άλλη Ελλάδα που να μην διώχνει τα πιο αξία παιδιά της.
