του Γιάννη Αναστασόπουλου*
Η φαντασία μας κάλπαζε όταν είμασταν παιδιά. Παλεύαμε με τεράστιους δράκους που πετούσαν φωτιές (και τους νικούσαμε), τρέχαμε τάχα σαν τον Superman, σκαρφαλώναμε σαν τον Spiderman (ίσως και … καλύτερα), ταξιδεύαμε σε κόσμους φανταστικούς. Πιστεύαμε, ότι μπορούσαμε να κάνουμε τα πάντα, να βάλουμε χρώμα, να αλλάξουμε τον κόσμο των μεγάλων.
Με τα χρόνια, αυτή η «μαγεία» ξεθώριαζε σιγά - σιγά. Οι δράκοι και οι νεράιδες παρέμειναν στα παραμύθια, η πραγματικότητα ‘παντρεύτηκε’ με τη λογική και μας … προσγείωσε στην αληθινή ζωή. Ξεχάσαμε (οι περισσότεροι) να ονειρευόμαστε. Παραιτηθήκαμε από την ιδέα ότι μπορούμε να κάνουμε μεγαλειώδεις, ανατρεπτικές αλλαγές. Ενηλικιωθήκαμε και συμβιβαστήκαμε(;) Επιδοθήκαμε σε κρίσεις και κριτική (των άλλων πάντα, σπανίως του εαυτού μας).
Η αλήθεια, κρύβεται εκεί όπου δεν κοιτάμε. Η αλήθεια κρύβεται στον καθένα μας. Πώς περιμένουμε να αλλάξει η κοινωνία, εάν εμείς παραμένουμε ίδιοι;
Έχω πει πολλές φορές πως στις μέρες μας πιστεύω ότι ολοένα και περισσότεροι, γνωρίζουν ολοένα και λιγότερα. Γι’ αυτό κράτησα ως μικρό «θησαυρό» τα λόγια του σπουδαίου Έλληνα ζωγράφου Χρήστου Μποκόρου που τίμησε την ΕΑΣΕ μιλώντας πρόσφατα στο Συνέδριο Ηγεσίας: «Η μοναδική συνεισφορά μας στην αλλαγή του κόσμου, είναι η αλλαγή του εαυτού μας προς το καλύτερο» είπε. Πόσο δίκαιο έχει, σκεφθείτε!
Ενεργοί πολίτες πρέπει να γίνουμε. Για το κοινό καλό πρέπει να αντιπαλεύουμε. Με όραμα, στόχο, ψυχή. Άλλωστε, η ειδοποιός διαφορά των Ελλήνων είναι η ψυχή. Μπορεί να μην διακρίνονται ως άρτια προετοιμασμένοι, αλλά διαθέτουν ταχύτητα αντίληψης και ικανότητα να βρουν λύση στο αναπάντεχο – εκεί όπου άλλοι δυσκολεύονται. Κι όπως πολύ σωστά μας είπε στο συνέδριο η διακεκριμένη ιστορικός Μαρία Ευθυμίου «Οι πρόγονοί μας έχουν κληροδοτήσει μια «ιερή τρέλα», ένα πάθος. Εάν έχουμε κάτι που θα μας δώσει έμπνευση, τότε το πάθος μπορεί να μας οδηγήσει στον Όλυμπο».
Ας θυμηθούμε λοιπόν πως ήταν όταν είμασταν παιδιά. Πόση δίψα, όρεξη και πάθος για ζωή είχαμε. Δεν πρέπει να είμαστε διεκπεραιωτές στους ρόλους που αναλαμβάνουμε στη ζωή. Να είμαστε σύντροφοι με ψυχή, γονείς με ψυχή, εκπαιδευτικοί με ψυχή, ηγέτες με ψυχή!
Η αλλαγή ξεκινά από μέσα μας κι επεκτείνεται στην κοινωνία. Ας γίνουμε αυτό που θέλουμε να δούμε γύρω μας. Ας είναι αυτό ο προσωπικός μας άθλος!
*Σύμβουλος Διοίκησης Ένωσης Ανωτάτων Στελεχών Επιχειρήσεων (ΕΑΣΕ)
