του Παύλου Παπαδάτου
Μία έρευνα που είδα στην τηλεόραση και αφορούσε στο ‘καλάθι’ του Υπουργείου Ανάπτυξης με παρακίνησε να εκφράσω και εγώ κάποιες απόψεις μου σχετικά με αυτό το περίφημο καλάθι που μάλλον αποτελεί ασφυξία στον εμποράκο και στον μικρό παραγωγό. Και αυτό, γιατί ως είναι νοητό ο μπακάλης και οι μικρές αλυσίδες super markets, που δουλεύουν με ελάχιστο ποσοστό κέρδους, λόγω μικρών αγορών, δεν μπορούν να δημιουργήσουν κανένα καλάθι, με αποτέλεσμα να βλέπουν τους πελάτες του -όσους πιστεύουν σε καλάθια-να τρέχουν στα Super Markets. Ο μικρός παραγωγός επίσης δεν μπορεί να συμμετέχει σε κανένα καλάθι λόγω περιορισμένης παραγωγής και περιορισμένης διανομής των προϊόντων του. Τι βλέπουμε συνεπώς μέσα στο περίφημο καλάθι; Κάποια προϊόντα αναγνωρισμένων εταιριών (κυρίως αυτά που θέλουν να ξεφορτωθούν) και πλήθος προϊόντων με ετικέτα του καταστήματος. Καλύτερη ευκαιρία το Super Market δεν θα μπορούσε να έχει, και αυτό για δύο λόγους: Πρώτον, παίρνει τους πελάτες από τα μπακάλικα και τις μικρές αλυσίδες των Super Markets και δεύτερον πουλάει τα προϊόντα δικής του ετικέτας από τα οποία έχει πολλαπλάσιο κέρδος σε σύγκριση με το κέρδος που έχει από τα προϊόντα αναγνωρισμένων εταιριών. Συνεπώς το κράτος έρχεται ως αρωγός των Super Markets και εχθρός των μικρών εμποράκων αλλά και των μικρών Ελλήνων παραγωγών. Σαν να μην έφθαναν αυτά, το καλάθι αν δεν ταλαιπωρεί τον καταναλωτή, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, σίγουρα τον παραπλανά. Τον ταλαιπωρεί, γιατί ο καταναλωτής που πιστεύει στo καλάθι θα πρέπει να τρέχει από Super Market σε Super Market για να εντοπίσει το φθηνότερο, αλλά κυρίως τον παραπλανά γιατί εστιάζοντας μόνο στο καλάθι χάνει τις εκπτωτικές ευκαιρίες που πάντα κάνουν οι μεγάλες εταιρίες μέσα στα Super Markets και οι οποίες δεν θέλουν να συμμετέχουν σε καλάθια. Συνεπώς, αν αυτό το καλάθι προσφέρει κάτι καλό, που εγώ πραγματικά δεν το βλέπω, αυτοί που έπρεπε πρώτοι να κερδίζουν είναι οι νησιώτες και οι κάτοικοι της περιφέρειας αλλά όπως είναι φυσικό εκεί δεν υπάρχει όχι καλάθι νοικοκυράς αλλά ούτε καλάθι για ψώνια.
Δεν είναι μόνο αυτά που προανέφερα, αλλά αυτό το καλάθι αποτελεί και προσβολή προς μία τεράστια κατηγορία συμπολιτών μας τους οποίους το υπουργείο ανάπτυξης θεωρεί πληβείους, οι επιθυμίες των οποίων θα πρέπει να περιορίζονται σε ένα καλάθι 50 προϊόντων. Αν το υπουργείο θέλει να κάνει σοβαρή δουλειά, ας φροντίσει να «πείσει» τις μεγάλες ελληνικές και πολυεθνικές παραγωγικές-εμπορικές εταιρίες να πωλούν στον Έλληνα καταναλωτή τα προϊόντα τους τουλάχιστον στην ίδια χαμηλή τιμή που τα πωλούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ας μειώσει το ΦΠΑ στα τρόφιμα ως όφειλε να είχε κάνει, και συγχρόνως, ας «πείσει» τα Super Markets να σταματήσουν να κάνουν εικονικές εκπτώσεις μειώνοντας το περιεχόμενο των συσκευασιών τους και καθορίζοντας αυθαίρετα τις τιμές των προϊόντων της δικής τους ετικέτας.
Αν το υπουργείο ανάπτυξης είχε αντιληφθεί ότι τα Super Markets δεν είναι ευαγή κοινωφελή ιδρύματα, και είχε φυσικά και κάποιες γνώσεις, σίγουρα θα είχε επιλέξει τις ενέργειες που προανέφερα και όχι σε αστειότητες τύπου καλαθιού!
