του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που κέρδισε τρεις συνεχόμενες εκλογές μετά το 1974, διασφαλίζοντας μια δεύτερη τετραετία με ευρύτατη πλειοψηφία και με ποσοστό υψηλότερο από αυτό που είχε πάρει στην πρώτη.
Επίσης η νέα πολυπληθής κυβέρνηση είναι η πρώτη που έχει απέναντί της μετά το 1977 μια κατακερματισμένη και αποδυναμωμένη αντιπολίτευση, ένα κομμάτι της οποίας δείχνει να ζει σε άλλον αιώνα και σε άλλες εποχές.
Αυτό σημαίνει ότι η νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί σχεδόν ανενόχλητη να προσφέρει και να πραγματοποιήσει σημαντικό μεταρρυθμιστικό έργο, σε μια δύσκολη και ρευστή εποχή, όπου οι μετασχηματισμοί αποτελούν πολυσήμαντη επιταγή.
Υπό αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, το τι θα κάνει ο πρωθυπουργός είναι καταφανώς δική του υπόθεση. Ως εκ τούτου δε, θα κριθεί από τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσει την ισχύ που του παραχώρησε ο ελληνικός λαός.
Από την άλλη πλευρά, τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα έχει πλέον αλλάξει ριζικά. Ο δικομματισμός και ο διπολισμός μάλλον αποτελούν παρελθόν, όπως αυτό συμβαίνει και σε άλλες χώρες με κοινοβουλευτική δημοκρατία και κράτος δικαίου. Πρόκειται για μια σοβαρή αλλαγή στρατηγικού τύπου, η οποία στην εποχή μας θα έχει και διάρκεια.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι στη χώρα δεν θα υπάρχει αντιπολίτευση. Η τελευταία, ως γνωστόν, είναι πάντα το προϊόν των συνθηκών και της Κυβέρνησης. Όσο για το ποια περίπου θα είναι η νέα αντιπολίτευση, αυτό θα δούμε στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές τον Οκτώβριο. Και στη συνέχεια στις ευρωεκλογές τον Ιούνιο 2024, σε 11 μήνες. Συνεπώς τα κόμματα δεν θα αφεθούν απερίσπαστα να κλείσουν τα τεφτέρια τους. Η ζωή τρέχει.
Αυτό που πρέπει ίσως να αναρωτηθούμε σήμερα είναι αν οι τελευταίες εκλογές έκλεισαν τον εκλογικό κύκλο που άνοιξε τον Μάιο 2012. Ή αν ταυτοχρόνως άνοιξαν ένα νέο κύκλο που θα αναδειχθεί και θα δοκιμαστεί στις επόμενες αναμετρήσεις.
Παρά κάποιες ενδείξεις που μας προσφέρει η σύνθεση της νέας Βουλής, δεν θα πρέπει να βιαστούμε να δώσουμε γρήγορες και επιφανειακές απαντήσεις, που να στηρίζονται σε ιδεοληψίες του παρελθόντος. Χρειάζεται λίγη υπομονή. Πρέπει πρώτα να χωνέψουμε και να αναλύσουμε τα αποτελέσματα των διπλών εκλογών του Μαΐου και του Ιουνίου.
Το μόνο όμως το οποίο μπορώ να καταγράψω είναι ότι μια άλλη Ελλάδα βγαίνει από αυτές τις κάλπες. Δεν ξέρω ποια θα είναι στη διάρκεια, ούτε πώς ακριβώς θα εξελιχθεί, αλλά το βέβαιο είναι ότι δεν θα μοιάζει με εκείνη που μας άφησε χρόνους.
O Κυριάκος Μητσοτάκης σημείωσε μια νέα νίκη. Και μια μεγάλη επιτυχία. Ταυτοχρόνως, όμως, έμεινε χωρίς αντίπαλο. Για την ώρα. Και από την άποψη αυτή, ας μην αυταπατώμεθα.
Το δημοκρατικό σύστημα ασφαλώς θα ανασυγκροτηθεί, έτσι λειτουργεί η δημοκρατία.
Το ερώτημα είναι προς ποια κατεύθυνση. Απλώς όλοι ελπίζουμε να ανασυγκροτηθεί πάνω σε μια στέρεη, υγιή και εποικοδομητικά βάση. Προς όφελος της κοινωνίας και της πατρίδας. Και στο επίπεδο αυτό, κρίσιμη θα είναι η αντιμετώπιση της κυβέρνησης των καυτών προβλημάτων της οικονομίας.
Τα πραγματικά προβλήματα είναι τόσο κοινωνικά όσο και παραγωγικά, υπό την έννοια της ανάπτυξης και της δημιουργίας πλούτου προς διανομή στους πολλούς και όχι στους λίγους διαπλεκόμενους και σε συντεχνιακές ομάδες που λυμαίνονται το δημόσιο.
