Πολύ κουβέντα για το τίποτα και σιωπή για τα επικίνδυνα

του Τάσου Παπαδόπουλου

Στην καρδιά του χειμώνα στα μέσα του Γενάρη είδαμε επιτέλους μια άσπρη μέρα στην Ελλάδα. Ήρθε με μεγάλη καθυστέρηση το κρύο, για να επιβεβαιώσει το γεγονός της ραγδαίας αλλαγής των κλιματολογικών συνθηκών, σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Καθημερινά παρακολουθούμε πολλές περιοχές σε Ευρώπη, ΗΠΑ και αλλού, να πλημμυρίζουν και σπίτια να κατακλύζονται από νερά ή να καλύπτονται από τεράστιους όγκους χιονιού.

Όμως όλα αυτά, που έγιναν πραγματικότητα πριν από τον προβλεπόμενο χρόνο από τους ειδικούς επιστήμονες, δείχνουν την απληστία του ανθρώπου, όχι για τα αναγκαία μιας καλύτερης ζωής, αλλά για τα αχρείαστα επιπλέον, που επιδιώκουμε να αποκτήσουμε.

Στην ανάγκη για το καλύτερο δεν λέει κανείς όχι. Η απληστία είναι αυτή που προβληματίζει. Στην Ελλάδα εδώ και αρκετές ημέρες σε μείζον θέμα στα ΜΜΕ έχει αναχθεί ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στην κρατική τηλεόραση ξεκαθάρισε την θέση του για το θέμα αυτό, ανακοινώνοντας το περιεχόμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας, που πρόκειται να αναλάβει η κυβέρνηση.

Είπε ναι στον πολιτικό γάμο, αντίστοιχο με αυτό των ετερόφυλων ζευγαριών, και όχι στην τεκνοθεσία με παρένθετη μητέρα. Θα έλεγε κανείς περίπου Σολομώντειος λύση, μια και όλοι ικανοποιούνται ως ένα βαθμό.

Ταυτόχρονα είδαμε τις αντιδράσεις από την ενδοχώρα της ΝΔ και από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το δεξιότερο σκέλος της ΝΔ αρνείται να συμβιβαστεί με την προτεινόμενη ρύθμιση.

Στην αντιπολίτευση πέρα από την ακροδεξιά πολυκατοικία, έσπευσαν να ταυτιστούν με τους παπάδες, πριν η ιεραρχία πάρει επίσημη θέση. Φανερό είναι ότι επιδιώκουν να κερδίσουν την ψήφο των θρησκευόμενων. Στην άλλη όχθη η ευρύτερη αριστερά να επιχειρεί κι αυτή να εκμεταλλευτεί πολιτικά την κυβερνητική πρωτοβουλία.

Πριν καν δουν την πρόταση της κυβέρνησης για το θέμα, έσπευσαν να καταθέσουν δικές τους προτάσεις νόμου ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ . Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ανέσυρε από τα συρτάρια της παλιότερη πρόταση, που είχε καταθέσει το κόμμα στην διάρκεια της προηγούμενης κυβερνητικής τετραετίας της ΝΔ. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να την επεξεργαστούν με βάση τα σημερινά δεδομένα.

Το ΠΑΣΟΚ άφησε ανοιχτό το θέμα της υπερψήφισης με την ανεκδιήγητη φράση του Ν. Ανδρουλάκη, ότι δεν θα δέσουμε τα κορδόνια του Μητσοτάκη. Αποτέλεσμα να ακούμε τα εξαπτέρυγα, του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, να βγαίνουν στα κανάλια και να αυτογελοιοποιούνται λέγοντας άρες μάρες κουταμάρες.

Αλλά και ο Σ. Κασσελάκης αναγγέλλοντας κι αυτός από τηλεοράσεως ένα εικοσιτετράωρο μετά τον Κ. Μητσοτάκη, την πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ θα υπερψηφίσει την πρόταση της ΝΔ, έθεσε θέμα κομματικής πειθαρχίας, κάτι που αιφνιδίασε τους παροικούντες της Κουμουνδούρου, που είδαν πόσο λογαριάζει όργανα και διαδικασίες, μια και τους έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του.

Δεν πέρασε ένα εικοσιτετράωρο και η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ υπό την πίεση μεγαλοστελεχών του κόμματος, τα γύρισε, λέγοντας ότι δεν θα διαγραφούν όσοι έχουν αρνητική άποψη στο νομοθέτημα της ΝΔ για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ανακοίνωσε στους βουλευτές του κόμματος, που έχει καλέσει για τριήμερο στο εξοχικό του στις Σπέτσες, ότι θέτει θέμα κομματικής πειθαρχίας, προκειμένου όλοι χωρίς εξαίρεση να στοιχηθούν με την πρόταση Μητσοτάκη.

Ο φέρελπις όμως τέως ευρωβουλευτής και νυν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, κράτησε γερά την αντικυβερνητική μπαγκέτα και ύψωσε το ανάστημα του, αρνούμενος να σκύψει και να δέσει τα κορδόνια του Μητσοτάκη.

Σε αυτό το σκηνικό της πολιτικής γελοιότητας κινείται η πατρίς με τους εθνοπατέρες να καυγαδίζουν για θέματα, που ουδόλως αφορούν, μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Η σοβαρότητα έχει δυστυχώς προ πολλού εκλείψει, από τον ιερό ναό της Δημοκρατίας που είναι το Κοινοβούλιο.

Σε αυτό τον ορυμαγδό της ακατάσχετης φλυαρίας γύρω από τον γάμο των ομόφυλων, περνάει κάτω από το ραντάρ της δημοσιότητας η εμπλοκή των αμερικανών και των βρετανών στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής, που πέρα από τις οικονομικές επιπτώσεις και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, εμπλέκει και την Ελλάδα, που έσπευσε ενταχθεί σε αυτόν στέλνοντας μια φρεγάτα στον Κόλπο.

Ως γνωστόν οι φρεγάτες δεν μας περισσεύουν, μάλλον μας λείπουν, και το κυριότερο είναι πολύ παλιές και ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε εχθροπραξίες με σύγχρονους πυραύλους και drones, που διαθέτουν στο οπλοστάσιο τους, οι αντάρτες Χούθι της Υεμένης.

Καλό είναι να είναι κανείς πιστός σύμμαχος, άλλα όχι και χρήσιμος ηλίθιος. Γιατί αυτές οι ενέργειες, όπως εκείνη της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στους πλημμυροπαθείς της Λιβύης, μπορούν να στοιχίσουν ανθρώπινες ζωές.

Και το στερνή μου γνώση, σε αυτή την περίπτωση δεν ισχύει, γι αυτή την επιπόλαιη αποστολή Ελληνικού πολεμικού σκάφους στα ταραγμένα νερά της Ερυθράς Θάλασσας…