του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Οι ισχυροί της γης βρέθηκαν πάλι πρόσφατα στο Νταβός για να ευλογήσουν βασικά τα γένια τους. Λατρεύοντας τον κόσμο όπως έχουν βοηθήσει να διαμορφωθεί, ικανοποιήθηκαν απο τις οικονομικές προοπτικές oπως τις περιέγραψε η εκπρόσωπος του IMF αλλά κάπως ενοχλήθηκαν απο τις γεωπολιτικές εξελίξεις. Οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή, η εμμονή της Ρωσίας στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας και τα προσκόμματα στο διεθνές εμπόριο από τις επιθέσεις των Χούτι σε εμπορικά καράβια έξω από την Υεμένη, που κινδυνεύουν να κλείσουν το Σουέζ, σκοτεινιάζουν λίγο τον γενικά αισιόδοξο ορίζοντα.
Οι υποστηρικτές των μέτρων κατά της κλιματικής αλλαγής και γενικά των κρατικών παρεμβάσεων στην οικονομία, που γενικά διατηρούν τον πλούτο των πλουσίων και με την γραφειοκρατία εμποδίζουν τους νέους επιχειρηματίες να απειλήσουν την κυριαρχία των ισχυρών, ικανοποιούν τους συνδαιτημόνες του Νταβός. Παρά τις όποιες ανησυχίες σχεδόν τίποτε δεν ταράσσει την ατζέντα των σχεδίων και των προοπτικών τους.
Την σούπα στην φετεινή σύναξη τάραξε λίγο μιά παρουσία που σχεδόν κανείς δεν περίμενε. Και που τα διεθνή μέσα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να την θάψουν. Ο νέος Πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να μην προσκληθεί. Και τάραξε τα νερά της συναίνεσης των ισχυρών που συνήθοσαν να αλληλοσυγχαίρονται για ένα κόσμο με λίγες ελευθερίες που έχουν φτιάξει. ΟΜιλέι επανέφερε το θέμα στην ουσία του. Κατατροπώνοντας την πολιτική ορθότητα και την κουλτούρα της αφύπνισης (wοke culture) που έχει σχεδόν παντού επικρατήσει. Ο Μιλέι επεσήμανε λως η ανάπτυξη και η ευημερία των πολλών δεν προέρχεται απο τις πολιτικές παρεμβάσεις και τον κρατικό σχεδιασμό. Πηγή του είναι η ελευθερία του ατόμου να δρά ανεμπόδιστο σε μιά ελεύθερη οικονομία. Και πως όσο μεγαλύτερη η κρατική παρέμβαση τόσο περισσοτερες είναι οι διαστρεβλώσεις των ορθών οικονομικών επιλκγών και η τελική φτώχεια και δυστυχία που προκαλείται.
Η 20λεπτη περίπου ομιλία του Προέδρου της Αργεντινής, εκθρόνισε όλα τα υποκείμενα πιστεύω της συνάθροισης του Νταβός: πως το κράτος δηλ. και οι υποστηρικτές του ξέρουν τα πάντα καλύτερα. "Χάρις στην ελεύθερη επιχειρηματική δράση", είπε ο Πρόεδρος Μιλέι, "ο κόσμος σήμερα ζεί τις καλύτερές του στιγμές. Ο κόσμος σήμερα είναι περισσότερο ελεύθερος, πιό πλούσθος, πιό ειρηνικός και με μεγαλύτερη ευημερία απο καθε άλλη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας". Επέμεινε πως η χώρα του είναι το καλύτερο παράδειγμα για τις καταστροφές που επέρχονται όποτε εφαρμόζεται ο σοσιαλισμός. Αυτό συμβαίνει, τόνισε, οταν χώρες αντικαθιστούν την ελευθερία με ένα καθεστώς υποταγής στα κελεύσματα της κραρικής γραφειοκρατίας.
Το μήνυμά του δεν ήταν μονο προς τους αρχηγούς κρατών να μην εγκαταλείψουν την επιδίωξη της ελευθερίας αλλά και προς τους ηγέτες των μεγάλων επιχειρήσεων να αφήσουν τις παρέες και τις κολακίες και να στραφούν προς τον ανοιχτό και υγιή ανταγωνισμό. "Μην φοβόσαστε τα παράσιτα που ζούν σε βάρος του κράτους", φώναξε, κατηγορώντας τις γραφειοκρατίες που ζούν επιβαρύνοντας τον απλό λαό, διευρύνοντας προνόμια κι’ εξασφαλίζοντας ωφέλη. Λόγια ασυνήθιστα στο Νταβός, που κράτη κι επιχειρήσεις μαζεύονται να αλληλοσυγχαρούν ο ένας τον άλλο για τις επιτυχίες και την συνεργασία τους!
Πολύ ασυνήθιστα λόγια για έναν ηγέτη που δεν επιδιώκει να χαιδέψει αυτιά και να κολακέψει τους εκλογείς του μοιράζοντας παροχές. Σίγουρα ήταν λόγια που δεν περίμεναν να ακούσουν στο Νταβός όσοι βολεμένοι στην αγκαλιά του κράτους στοχεύουν σε ένα κολλεκτιβισμό που τους κάνει να νοιώθουν πατερούληδες των κοινωνιών τους. Αδιάφορο αν τις οδηγούν στην καταστροφή...
