του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Στενοχωριέμαι οταν είμαι υποχρεωμένος να ασκήσω κριτική για πρόσωπα και τακτικές και να προειδοποιήσω για πιθανούς μελλοντικούς κινδύνους για το κόμμα της ΝΔ. Διότι μεγάλωσα με αυτό, έκανα πολλά για να βοηθήσω στις επιτυχίες του, κι’ όταν ακόμη βρέθηκα απέναντί του, δεν ξεμάκρυνα απο αρχές και απόψεις που πάντοτε υποστήριζα. Το γεγονός και μόνο πως σήμερα η ΝΔ θεωρεί μεγάλες επιτυχίες την προσέλκυση στελεχών που είχαν κρίσιμο ρόλο στο ΠΑΣΟΚ τότε του Γ. Παπανδρέου, με το οποίο συνεργάσθηκα, δείχνει πόσο σωστές υπήρξαν τότε οι επιλογές μου!
Το κρίσιμο ομως ζήτημα είναι τι γίνεται σήμερα. Και νομίζω πως δίχως καχυποψίες μπορώ να εκφράσω την γνώμη μου. Οι επερχόμενες ευρωεκλογές εχουν μεγάλη σημασία για δυο βασικά λόγους. Ο ένας είναι πως οι καινούργιοι ευρωβουλευτές θα βρεθούν σε ένα εντελώς νέο για την Ευρώπη πολιτικό περιβάλλον με την ενίσχυση των δυνάμεων του λαικισμού. Αυτό λογικά προυποθέτει γνώση και ιδιαίτερες ικανότητες για τα πρόσωπα που θα αναλάβουν να φέρουν σε πέρας τις όποιες αντιπαραθέσεις επιχειρημάτων ώστε να εξασφαλισθεί η αναγκαία ευρωπαική ισορροπία. Ο άλλος λόγος είναι πως η ΝΔ αντιμετωπίζει μιά πολύ σοβαρή πολιτική πρόκληση. Μετά τον θρίαμβο των τελευταίων βουλευτικών εκλογών η ΝΔ είναι υποχρεωμένη να δείξει σχετικά αλώβητη και σε θέση να συνεχίσει να παίζει ηγεμονικό ρόλο στην ντόπια πολιτική σκηνή.
Για την επιτυχία του στόχου αυτού θα πρέπει να φροντίσει δύο κυρίως τομείς. Ο ένας είναι η ορθολογική, και κατά το δυνατόν επιτυχής, αντιμετώπιση των πιό σοβαρών εσωτερικών προβλημάτων. Το δυστύχημα των Τεμπών πχ αντιμετωπίσθηκε με μάλλον ατυχή τρόπο. Η κυβέρνηση αντί να συμπαρασταθεί στον πόνο των γονέων και των συγγενών των θυμάτων βρέθηκε, άγνωστο πως και γιατί, στην αντίπερα όχθη αντιμετωπίζοντάς τους σαν αντιπάλους και δυνάμει εχθρούς. Ενώ λογικά δεν είχε κανένα λόγο ανησυχίας ούτε και απόκρυψης ευθυνών, φάνηκε δημόσια να κινείται σε αντίθετη πορεία. Ούτε Υπουργός της λογικά, ούτε βέβαια η ηγεσία της κυβέρνησης, δεν θα μπορούσε να έχει την οποιαδήποτε ευθύνη για το συμβάν. Θα ήταν έτσι λογικότατο να σταθεί δίπλα στους γονείς επιδιώκοντας να χυθεί άμεσα πλήρες φώς σε όλες τις πτυχές της τραγωδίας. Και να έθετε η ίδια πολλά απο τα ερωτήματα. Τι μετέφερε το κατερχόμενο τρένο; Ποιός είχε εγκρίνει το φορτίο του; Αν είχε υπάρξει λαθρεμπόριο καυσίμων, όπως σημειώνουν πολλοί, από ποιούς διεκινήθη και πως; Αντί να είναι μπροστά σε αυτά τα ερωτήματα η κυβέρνηση φάνηκε να επιχειρεί να τα αποφύγει. Γιατι και με ποιά επιδίωξη;
Στο ζήτημα της ακρίβειας επίσης, ενώ δείχνει πρόθεση να την καταπολεμήσει, δεν ακουμπά την ουσία του προβλήματος. Τα μέτρα για την πράσινη οικονομία σε ποιό βαθμό ευθύνονται για το ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα και πως αντιμετωπίζεται το ζήτημα; Δεν μπορεί ο κόσμος, και τα λαικά στρώματα ιδιαίτερα, να ρίχνονται στο χάος των ασταμάτητων ακριβών τιμών επειδή κάποιοι επιμένουν - διχως έγκυρα επιστημονικά στοιχεία - πως το περιβάλλον θα σωθεί αν καταργηθεί ο λιγνίτης και περιορισθεί το πετρέλαιο και το αέριο... Η Ευρώπη, κάτω απο την καθοδήγηση της Αμερικής του Μπάιντεν, οδηγείται έτσι σε οικονομικό αδιέξοδο.
Στο μεταναστευτικό επίσης κάτω από την, εμφανέστατα λαθεμένη, καθοδήγηση των Βρυξελλών η χώρα γίνεται λεία των ορμητικών μουσουλμανικών ροών. Αντί να τιμωρούνται οι παραβιάζοντες τα σύνορα και να επαναπατρίζονται, δικαιώνονται για την παρανομία που διαπράττουν και εξετάζονται οι αιτήσεις ασύλου που υποβάλλουν. Δυσαρεστούνται έτσι οι γηγενείς πολίτες και στρέφονται κατά της κυβέρνησης.
Όσον αφορά τα πρόσωπα που επιλέγονται για υποψήφια, ελάχιστα τηρούν τα απαραίτητα κριτήρια. Γνώση προβλημάτων, επαφές και γνωριμίες στο εξωτερικό, ευχέρεια σε γλώσσες, δυνατότητα εξοικείωσης με ζητήματα άλλων ευρωπαικών χωρών. Δεν εκλέγονται για να "τακτοποιηθούν" κομματικές υποχρεώσεις. Μπαίνουν στο ψηφοδέλτιο για να βοηθήσουν τη χώρα.
