του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Αν υπάρχει ενα κράτος στον κόσμο που με την ύπαρξή του και μόνο εκφράζει τον πολιτικό διχασμό, είναι σήμερα το Ιράν. Με ηγέτη της χώρας, υπεράνω και του Προέδρου, μια θρησκευτική προσωπικότητα - τον Αγιατολλάχ Χαμεινί - που είναι αυθεντικός εκφραστής του Σιιτισμού, το Ιραν εκφράζει τους "άπιστους" του Ισλάμ που σύμφωνα με τον κυρίαρχο στην θρησκεία αυτή Σουνιτισμό συνιστούν μια βλάσφημη υποδιαίρεση - αίρεση, που τιμωρείται απο το Κοράνι με εξόντωση.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, που αυτη την στιγμή συνθέτουν ενα στεφάνι καθεστώτων που περικλείουν αυτή την στιγμή τη λεγόμενη "Ευφορη Ημισέληνο" της Μέσης Ανατολής (Ιράν, Ιράκ, Συρία, Λίβανος (Χετζμπολάχ), Ισραήλ (Γάζα - Χαμάς)) και ατενίζουν απειλητικά από Βορρά την Ιορδανία και τις περισσότερες χώρες της Αραβικής Χερσονήσου. Γιά τους πιστούς μουσουλμάνους, η παρουσία του Ιράν και του Σιιτισμού συνθέτουν μιά υπαρξιακή απειλή που μάλιστα, μέσω των Φρουρών της Επανάστασης, έχει μαχητικά εκδηλώσει δράσεις σε πολλες περιοχές εκτός των συνόρων της χώρας του.
Ως εκ τούτου, η απώλεια σε πρόσφατη πτώση ελικοπτέρου του πρωθυπουργού του Ιράν Εμπραχίμ Ραισί, του γνωστού και σαν "σφαγέα της Τεχεράνης", σηματοδοτεί σίγουρα ένα σόκ για την εσωτερική πολιτική σκηνή της χώρας. Υπεύθυνος για σκληρές και ανένδοτες διώξεις αντιφρονούντων και διεκδικητών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Ραισί εκπροσωπούσε την πιό απάνθρωπη εικόνα του θεοκρατικού καθεστώτος του Ιράν. Από τους πιο σκληρούς πολιτικά και ιδεολογικά αδιάλλακτους μουλάδες της χώρας και θεωρούμενος πολύ ψηλά στη σειρά διαδοχής του πνευματικού ηγέτη της χώρας Χαμεινί, αφήνει σίγουρα ένα σοβαρό κενό στην πολιτική ηγεσία του Ιράν.
Αλλά και στην εξωτερική πολιτική της χώρας η απώλειά του προκαλεί μούδιασμα. Αρχιτέκτονας, κατα πληροφορίες, των πολιτικών αντιποίνων μέσω πυραύλων και ντρόνς κατά Ισραήλ, έδειξε όμως κι’ αποφασιστικότητα τελευταία στην σταδιακή εξομάλυνση σχέσεων η στην επαναλειτουργία διαλόγου με χώρες όπως η Αίγυπτος, τα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία. Υπάρχουν επίσης εκτιμήσεις πως είχε εγκρίνει και την έναρξη μυστικών συνομιλιών με τις ΗΠΑ. Ολα αυτά βέβαια τώρα παγώνουν μεχρι να επέλθει μιά νέα ισορροπία στα εσωτερικά θέματα του Ιράν και να αποφασισθει η κατεύθυνση που θα ακολουθηθεί.
Για τον μουσουλμανικό κόσμο η απώλειά του μπορεί να σημάνει νέα κατολίσθηση του Ιράν σε σοβαρές αντιπαλότητες με τις μεγάλες χώρες του Σουνιτισμού, κυρίως Βαχαμπική Σαουδική Αραβία και ίσως Αίγυπτο. Οι καινούργιες διαμάχες που έτσι θα αναδειχθούν, πιθανότατα με έναν αδύναμο απο πλευράς υγείας υπέρτατο πνευματικό ηγέτη, πιθανώς να οδηγήσουν σε σοβαρή οπισθοδρόμηση την ειρήνη και να προκαλέσουν νέες συγκρούσεις. Όλα αυτά βέβαια θα ακούγονται σαν μουσική στα αυτια του Ισραήλ.
Για εμάς οι εξελίξεις δεν είναι καθησυχαστικές. Η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή μιάς παγκόσμιας πυριτιδαποθήκης. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Ιδιαίτερα με τον σημαντικό μουσουλμανικό πληθυσμό που φιλοξενούμε στη χώρα - κάποιοι μάλιστα ήδη πολιτογραφημένοι - που δυνατόν να οδηγηθούν σε εσωτερικές ακραίες αντιπαλότητες που θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσουν οι εσωτερικές αρχές ασφαλείας. Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε πως αυτές οι ενδεχόμενες μεσαναρολιξες συγκρούσεις μπορουν να μας αφορούν άμεσα. Και καλο θα είναι έγκαιρα να βάλουμε σε τάξη τα εσωτερικά μας ζητήματα με προτεραιότητα στο μεταναστευτικό.
