Μνημείο κρατισμού η έκθεση Ντράγκι

του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος απαντά σε ερωτήσεις της εφημερίδας "Απογευματινή" και σχολιάζει

1.Βάζει τέλος στην ευρωπαϊκή πολιτική λιτότητας η έκθεση Ντράγκι;

Με την έννοια της δημιουργίας ενιαίου μετώπου χρέους πραγματικά βάζει τέλος στην ευρωπαική πολιτική λιτότητας. Γι’ αυτό όμως ακριβώς είναι εξαιρετικά δύσκολο μεχρι και τελείως ανέφικτο να γίνει αποδεκτή. Απο τις χώρες του Βορρά. Που θεωρούν τους Νότιους σπάταλους κι’ έτοιμους να δημιουργήσουν νέα χρέη. Ενα ειδος γενικού δανεισμού, επιμερισμενου σε όλους, εφαρμόσθηκε μόνο στα χρόνια της πανδημίας. Και τότε, με μεγάλες δυσκολίες.

Η έκθεση προβλέπει γιγαντιαίες δαπάνες για να αποφευχθεί η ευρωπαική συρρίκνωση και παρακμή. Ο Ντράγκι όμως, εκτός των δημοσίων επενδύσεων - κρατικούς πόρους δηλ - δεν εξηγεί απο που θα προκύψουν αυτοί οι πόροι. Αυτό ο καθένας θα μπορούσε να το σκεφθεί. Αγοράζεις δηλ την εξοδό σου από το πρόβλημα.

2.Πόσο εφικτή είναι η εφαρμογή της;

Δυσχερέστατη. Οσοι σκέφτονται μια υγιή δημοσιονομική πολιτική και περιορισμό δαπανών απο τα πράγματα θα σταθούν απέναντι. Ο Ντράγκι δεν λέει κουβέντα για πολλες ευρωπαικές καταστρεπτικές πολιτικές. Που εχουν προκαλέσει την σημερινη στασιμότητα. Όπως η λεγόμενη "πράσινη ανάπτυξη" που εξωθεί τα λαικά στρώματα σε οικονομική δυσπραγία. Οπως και η απόλυτη συνταύτιση με τις ΗΠΑ στον πόλεμο στην Ουκρανία. Οπου η Ευρώπη υφίσταται οικονομική αφαίμαξη ενώ οι ΗΠΑ και η Ρωσία σωρεύουν κερδη κι’ ενισχύονται. Δεν μπορεί ο Νότος της Ευρώπης να φέρει μόνος του το βάρος της ενεργειακής επάρκειας της Ουκρανίας ενώ ο Βορράς παρακολουθεί και οι ΗΠΑ οικονομικά κερδίζουν. Η Ευρώπη ήταν πολύ ψηλά στο θέμα της οικονομικής ευημερίας. Ξόδεψε ουσιαστικά πολλούς πόρους για να βρεθεί στο δρόμο της παρακμής. Τότε επρεπε να είχε υπάρξει αντίδραση. Κι ο κ. Ντράγκι είναι συνυπεύθυνος γιατί βρισκόταν τότε σε θέσεις ευθύνης. Απο ποιούς ζητάει τώρα να σγοράσουν την έξοδό τους απο τον δρόμο της υποβάθμισης;

3.Υπάρχουν κάποιες χώρες που επωφελούνται περισσότερο; Η Ελλάδα είναι μέσα σε αυτές;

Σίγουρα όσες είναι χρεωμένες ή έχουν την τάση να δημιουργούν μεγάλα χρέη. Μεταξύ τους και η Ελλάδα. Ποιός όμως θα πληρώσει τον λογαριασμό γιά ολα αυτά; Γιατί η Ελλάδα να υφίσταται τις συνέπειες, κυρίως οικονομικές, μιάς πολιτικής που ξοδεύει για την ενεργειακή επάρκεια της Ουκρανίας και που περιθωριοποιεί τον φτηνό λιγνίτη γιατί δεν τολμά να αντισταθεί στις εντολές των ευρωπαίων περιβαλλοντολόγων και προπαγανδιστών της κλιματικής αλλαγής; Γι’ αυτό ακριβαίνει το ρεύμα και γίνονται σταδιακά απλησίαστα πολλά καταναλωτικά προιόντα. Μόνο αν αντιδράσουμε στις πολιτικές αυτές μπορεί να βγούμε απο τα αδιέξοδα. Κι όχι με τις μυθικές δημόσιες δαπάνες που οραματίζεται ο κ. Ντράγκι. Η έκθεσή του θα μείνει στην ιστορία σαν μνημείο κρατισμού.