του Δρ. Νίκου Ερρ. Ιωάννου
Μόνο κακόπιστοι και μονόπλευροι παρατηρητές δεν αναγνωρίζουν την ποιότητα, τη συνέπεια και την αυστηρή προστασία των δημοκρατικών αξιών στο κοινοβουλευτικό σύστημα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Βεβαίως αυτές, δεν λειτουργούν ανάλογα και για τα άλλα κράτη ή λαούς με τους οποίους συναλλάσσεται ή πολύ περισσότερο έχει διαφορές.
Κάτι επίσης, το οποίο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε είναι πως αντλούμε ανεκτίμητες πληροφορίες για θέματα που αφορούν την Πατρίδα μας μέσα από τα σταδιακά αποδεσμευόμενα Βρετανικά αρχεία.
Η πρόσφατη αναγγελία της συναντήσεως του Κύπριου Προέδρου με τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών αναπτέρωσε κάποιες ελπίδες για την προοπτική παρεμβάσεως της υπερδυνάμεως υπέρ των δικαίων μας. Βεβαίως καμία ελπίδα δεν μπορεί να εδράζεται μόνο στο δίκαιο, παραβλέποντας ότι η κινητήριος δύναμη για τις αποφάσεις των Μεγάλων, είναι πρωτίστως το ίδιο συμφέρον.
Και είναι προφανές ότι το ενδιαφέρον των ΗΠΑ δεν αφορά αποκλειστικά την Κύπρο, αλλά τις γεωπολιτικές εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, με ήδη ανοικτά πολεμικά μέτωπα.
Εκ πρώτης όψεως η στάση του Προέδρου Χριστοδουλίδη ήταν αξιοπρεπής αφού ετόλμησε να διορθώσει λεκτικό ατόπημα του Προέδρου Μπάϊντεν όσον αφορά το διαμορφωθέν μετά την εισβολή καθεστώς.
Και όμως πέραν της αρχικής γλυκιάς γεύσης από την κίνηση αυτή, παραμένει η πικρή γεύση που διαμορφώνεται στην κατάποση της επωδού ότι εμμένουμε στην επανέναρξη των συνομιλιών για Δ.Δ.Ο.
Με ποιους; Τα ανδρείκελα που βυσσοδομούν για δημιουργία δύο κυρίαρχων κρατών; Με την εκκολαπτόμενη νέα πενταμερή στην οποία θα έχουν τον απόλυτο έλεγχο οι δήθεν εγγυήτριες δυνάμεις Μεγάλη Βρετανία και Τουρκία;
Η Αμερική θέλει να διασφαλίσει τα στρατηγικά της συμφέροντα και καλά κάνει.
Η Τουρκία εποφθαλμιά να καταλάβει ολόκληρη την Κύπρο.
Το Ηνωμένο Βασίλειο θέλει να διατηρήσει τα υπολείμματα της κοσμοκρατορίας του με τις κυρίαρχες στρατιωτικές βάσεις στην Κύπρο και την δοκιμασμένη αγαστή συνεργασία με την Τουρκία.
Ελλάς και Κύπρος έχουμε μόνο το δίκαιο υπέρ μας, ενδεχομένως και την χλιαρή υποστήριξη της ανίσχυρης Ευρώπης.
Η μόνη δύναμις που μπορεί να μας παράσχει πρακτική υποστήριξη είναι οι ΗΠΑ δεδομένης και της αναξιόπιστης «συμμαχικής» συμπεριφοράς της Τουρκίας.
Μήπως είναι ευκαιρία να αναβιώσει και να εφαρμοστεί η συμφωνία κυρίων Καραμανλή-Μεντερές στο περιθώριο της συμφωνίας της Ζυρίχης-Λονδίνου για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ που τορπίλισε η Μεγάλη Βρετανία;
Μακάρι εκτός από πνεύμα συνεργασίας μεταξύ των ηγετών μας να υπάρξει και ετοιμότης για αληθινά τολμηρές κινήσεις.
*Καρδιολόγος
