Η μελέτη (“Ο αυξανόμενος ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης στην εκπαίδευση”), αποκαλύπτει τις προκλήσεις, που αντιμετωπίζει το εκπαιδευτικό σύστημα για την ενσωμάτωση του AI και των ψηφιακών εργαλείων στη διδασκαλία.
Τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν ένα άνισο και κατακερματισμένο τοπίο, όσον αφορά τη χρήση και την αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης στα σχολεία. Περίπου το 27% των μαθητών δήλωσαν ότι αισθάνονται να μένουν πίσω, όταν καλούνται να χρησιμοποιήσουν τεχνολογίες AI στην εκπαίδευση.
Η ανισότητα στην πρόσβαση γίνεται πιο έντονη για παιδιά από οικογένειες χαμηλού εισοδήματος, τα οποία έχουν λιγότερες ευκαιρίες να αποκτήσουν δεξιότητες AI σε σχέση με τους συνομηλίκους τους από εύπορες οικογένειες.
Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από την Ipsos, καλύπτοντας δείγμα 7.000 μαθητών ηλικίας 12-17 ετών σε επτά ευρωπαϊκές χώρες, αναδεικνύει σημαντικά κενά δεξιοτήτων τόσο μεταξύ των μαθητών, όσο και μεταξύ των εκπαιδευτικών. Παρ’ όλο που το 74% των μαθητών αναγνωρίζει ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη μελλοντική επαγγελματική τους σταδιοδρομία, λιγότερο από το 50% αισθάνεται ότι το σχολείο, τους προετοιμάζει επαρκώς για την αξιοποίηση αυτής της τεχνολογίας.
Έλλειψη πόρων
Η έλλειψη κατάλληλων πόρων και περιεχομένου, καθώς και η απουσία καθοδήγησης για τη χρήση του AI, καθιστούν δύσκολη την ενσωμάτωση της τεχνολογίας στη μαθησιακή διαδικασία, όπως διαπιστώνουν οι συντάκτες της μελέτης.
Οι ανισότητες στην πρόσβαση σε εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης είναι μία από τις κύριες προκλήσεις, που εντοπίζονται. Μαθητές από οικογένειες με χαμηλό εισόδημα έχουν λιγότερες πιθανότητες να αποκτήσουν τις απαραίτητες ψηφιακές δεξιότητες, γεγονός που μπορεί να διευρύνει το χάσμα ευκαιριών.
Παράλληλα, η έρευνα αποκαλύπτει αισιοδοξία για τις καινοτόμες προσεγγίσεις εκμάθησης που μπορεί να επιτρέψει η AI, όπως εξατομικευμένη διδασκαλία και βελτίωση της εκπαιδευτικής εμπειρίας.
Η έκθεση υπογραμμίζει την ανάγκη επενδύσεων στην εκπαίδευση και τη δημιουργία πόρων, που θα υποστηρίξουν την ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης στα σχολεία. Αυτό περιλαμβάνει την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, την ανάπτυξη ψηφιακών υποδομών και την παροχή ισότιμης πρόσβασης σε τεχνολογίες για όλους τους μαθητές.
*Η έρευνα μας αποκαλύπτει ένα αναδυόμενο κενό δεξιοτήτων τεχνητής νοημοσύνης, που θα μπορούσε να διευρύνει περαιτέρω τις ψηφιακές ανισότητες, ιδιαίτερα για παιδιά από οικογένειες με χαμηλό εισόδημα”, αναφέρει η μελέτη. Όπως προσθέτει: “Για να αξιοποιήσει πλήρως η Ευρώπη τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, ο εκπαιδευτικός τομέας και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να διασφαλίσουν ότι αυτή η νέα τεχνολογία θα αποτελεί μέρος του προγράμματος σπουδών για όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης ή περιοχής”.
**πρώτη δημοσίευση sepe.gr
