Στην πρόσφατη έρευνα του ομίλου ManpowerGroup για τις Προοπτικές Απασχόλησης για το τέταρτο τρίμηνο του 2025 ενσωματώνονται πρόσθετες ερωτήσεις που εξετάζουν τις στρατηγικές προσέλκυσης και διακράτησης ταλέντων από εργοδότες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, προσφέροντας μια ολοκληρωμένη εικόνα για τις τάσεις που διαμορφώνουν το μέλλον της απασχόλησης.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, οι Έλληνες εργοδότες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις στην προσέλκυση και διακράτηση ταλέντων, με την προσέλκυση κατάλληλων υποψηφίων να παραμένει η κορυφαία δυσκολία (54%).
Οι εργοδότες στην Ελλάδα αναφέρουν ως βασικά εμπόδια:
-Βελτίωση της εμπειρίας των υποψηφίων (26%)
-Διαχείριση μεγάλου όγκου αιτήσεων (25%)
-Στελέχωση σύνθετων τεχνικών θέσεων (23%)
-Μείωση του χρόνου πρόσληψης (23%)
-Περιορισμένοι πόροι (22%)
-Ανάγκη εκμάθησης νέων εργαλείων προσλήψεων AI (22%)
-Αυξανόμενη χρήση εργαλείων ΤΝ από υποψηφίους (21%)
Αντίστοιχα, σε παγκόσμιο επίπεδο, η προσέλκυση κατάλληλων υποψηφίων είναι επίσης η μεγαλύτερη πρόκληση (46%), ενώ η στελέχωση τεχνικών ρόλων (29%) και η εμπειρία των υποψηφίων (26%) ακολουθούν.
Οι Εργοδότες στην Ελλάδα Αξιολογούν τη Διαδικασία Πρόσληψης
Μόλις 42% των Ελλήνων εργοδοτών δηλώνουν εμπιστοσύνη ότι η διαδικασία πρόσληψης που εφαρμόζουν είναι αποτελεσματική.
Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα το 10% των εργοδοτών τη χαρακτηρίζουν άριστη, το 32% καλή και το 48% δίκαιη. Μικρότερα ποσοστά τη θεωρούν κακή (ελλιπή) (7%) ή πολύ κακή (ελλιπή) (2%). Αντίθετα, σε παγκόσμιο επίπεδο, το ποσοστό εμπιστοσύνης ότι η διαδικασία είναι αποτελεσματική φτάνει το 67%, δείχνοντας μεγαλύτερη σιγουριά για την επιλογή των κατάλληλων υποψηφίων.
Εξελίξεις στη Στρατηγική Ανθρώπινου Δυναμικού
Οι μόνιμοι εργαζόμενοι παραμένουν καθοριστικοί για τις κρίσιμες λειτουργίες μιας επιχείρησης, όπως η διοίκηση, η εξυπηρέτηση πελατών και η γενικότερη λειτουργική υποστήριξη με τα ποσοστά αξιοποίησης να φτάνουν το 64%, 56% και 47%, αντίστοιχα στην Ελλάδα.
Παράλληλα, ένα σημαντικό ποσοστό μόνιμου προσωπικού αξιοποιείται και πέρα από τις βασικές λειτουργίες:
-33% για εποχιακή ή έκτακτη υποστήριξη,
-34% για κάλυψη εξειδικευμένων βραχυπρόθεσμων αναγκών,
-41% συμμετέχει ενεργά σε εκπαίδευση και αναβάθμιση δεξιοτήτων.
Την ίδια στιγμή, οι προσωρινοί εργαζόμενοι και συμβασιούχοι αξιοποιούνται κυρίως για την κάλυψη έκτακτων ή εποχιακών αναγκών (29%) και για εξειδικευμένες βραχυπρόθεσμες εργασίες (24%). Η τάση αυτή παρατηρείται και διεθνώς, με τους προσωρινούς εργαζομένους να πλησιάζουν αριθμητικά τους μόνιμους.
Η σύγκλιση αυτή δείχνει ότι οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να στηρίζονται στο μόνιμο προσωπικό για τον πυρήνα των λειτουργιών τους, ενώ αξιοποιούν τους προσωρινούς εργαζόμενους για να ενισχύσουν την ευελιξία τους και να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες και μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς.
Η αναγνώριση των εργαζομένων βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των αποτελεσματικών στρατηγικών διακράτησης, με ποσοστό 36%.
Ακολουθούν η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και ο έλεγχος του φόρτου εργασίας με 31%, η ευελιξία στο ωράριο εργασίας με 30%, τα εργασιακά καθήκοντα που ενισχύουν το ενδιαφέρον και την εμπλοκή ακολουθούν με 26% και οι ευκαιρίες εκπαίδευσης με 25%. Επιπλέον, το 23% των εργοδοτών δίνει έμφαση στη δυνατότητα επιλογής τοποθεσίας εργασίας, το 19% στην αξιοποίηση τεχνολογικών εργαλείων και το 14% στην ανάπτυξη ηγετικών δεξιοτήτων.
Η σημασία της αναγνώρισης των εργαζομένων αναδεικνύεται ιδιαίτερα έντονη σε συγκεκριμένους κλάδους στην Ελλάδα, όπως η Βιομηχανία και οι Κατασκευές (49%) καθώς και τα Χρηματο-Οικονομικά και Real Estate (42%), υπογραμμίζοντας ότι η επιβράβευση και η αναγνώριση αποτελούν κρίσιμους παράγοντες για τη διακράτηση ταλέντων σε αυτούς τους κλάδους.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής βρίσκεται στην κορυφή με 46%, ακολουθούμενη από:
-Ευελιξία ωραρίου – 40%
-Αναγνώριση εργαζομένων – 39%
-Ευκαιρίες εκπαίδευσης – 38%
-Δυνατότητα επιλογής τοποθεσίας εργασίας – 38%
-Ανάπτυξη ηγετικών δεξιοτήτων – 10%
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι στην Ελλάδα, η αναβάθμιση τεχνολογικών εργαλείων είχε αναδειχθεί ως κορυφαία στρατηγική το 2024, ενώ παγκοσμίως η ισορροπία ζωής-εργασίας διατηρεί σταθερά την πρωτοκαθεδρία.
