Του
Παναγιώτη Σ. Ανδρικόπουλου*
Υπό το πρίσμα της απόφασης για την καθαρίστρια του Βόλου και της στρεβλής εφαρμογής του νόμου 1608/1950 περί καταχραστών δημοσίου, τέθηκαν σε διαβούλευση, που λήγει στις 27 Μαρτίου 2019, δύο πολύ σημαντικά νομοθετήματα, ο Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, τα οποία επηρεάζουν άμεσα όχι μόνο την καθημερινότητα των λειτουργών της δικαιοσύνης, δικαστών , εισαγγελέων, δικηγόρων κλπ., αλλά και του κάθε πολίτη.
Εντελώς αποσπασματικά κάνω τις εξής παρατηρήσεις:
Α) Καταργούνται όλες οι πταισματικές παραβάσεις.
Β) Οι περισσότερες πλημμεληματικές ποινές θα εκτίονται ως κοινωφελής εργασία.
Ως εδώ μπορούν να γίνουν πολλές διαπιστώσεις για τις υπεραπλουστεύσεις αλλά δεν υπάρχει κάτι που να θίγει το αίσθημα δικαίου.
Γ) Σταχυολογώντας κάποιες ειδικότερες διατάξεις διέκρινα τα εξής:
Άρθρο 370Α του νέου Ποινικού Κώδικα για την καταγραφή των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων: αυτή μετατρέπεται από κακούργημα με εύρος ποινής έως τα δέκα έτη σε απλό πλημμέλημα, δηλαδή μπορεί να επιβληθεί ποινή έως πέντε έτη.
Άρθρο 187 του νέου Ποινικού Κώδικα για τη διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης: όπου με τον ισχύοντα Π.Κ. προβλεπόταν εύρος ποινής από δέκα έως είκοσι έτη κάθειρξη, με τον νέο κώδικα μειώνεται στο ήμισυ από πέντε έτη έως δέκα έτη.
Άρθρο 272 του μέχρι τώρα ισχύοντα Ποινικού Κώδικα σχετικά με τις εκρηκτικές ύλες προβλεπόταν
«
1. Όποιος κατασκευάζει, προμηθεύεται ή κατέχει εκρηκτικές ύλες ή εκρηκτικές βόμβες με σκοπό να τις χρησιμοποιήσει για να προξενήσει κοινό κίνδυνο σε ξένα πράγματα ή κίνδυνο για άνθρωπο ή να τις παραχωρήσει σε άλλον για τέτοια χρήση, τιμωρείται με κάθειρξη.
2. Όποιος κατασκευάζει, προμηθεύεται, παραδίδει, παραλαμβάνει, φυλάσσει, αποκρύπτει ή μεταφέρει εκρηκτικές ύλες ή εκρηκτικές βόμβες για τις οποίες γνωρίζει ότι προορίζονται για την εγκληματική χρήση της παραγράφου 1, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών.
Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος, ενώ γνωρίζει ότι κάποιος άλλος έχει σκοπό να κάνει εγκληματική χρήση εκρηκτικών υλών ή εκρηκτικών βομβών της παραγράφου 1, τον καθοδηγεί με οποιονδήποτε τρόπο για την κατασκευή, χρήση, προμήθεια, παράδοση, μεταφορά ή φύλαξή τους.»
Και στο νέο άρθρο 272 ορίζει ότι:
«Όποιος κατασκευάζει, προμηθεύεται ή κατέχει εκρηκτικές ύλες ή εκρηκτικές βόμβες από τις οποίες μπορεί να προκληθεί κίνδυνος για άνθρωπο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών».
Πίσω λοιπόν από το κάλυμμα της φιλελευθεροποίησης και της αντίφασης με το κοινό περί δικαίου αίσθημα της απόφασης για την καθαρίστρια στον Βόλο που οδηγήθηκε στο ακροατήριο με την διάταξη του Ν.1608/50 περί καταχραστών δημοσίου, κρύβεται η ανοχή σε συγκεκριμένες παραβατικές ομάδες της κοινωνίας.
Ιδιαίτερα δε αν λάβει κανείς υπόψιν και το γεγονός ότι πολλές από αυτές τις περιπτώσεις είχαν ακολουθήσει τη βαριά διαδικασία των κακουργημάτων, πράγμα που σημαίνει ότι οδηγούνται στο ακροατήριο μετά από οκτώ έτη, με τον νέο νομικό χαρακτηρισμό ως πλημμελήματα, αφού θα έχει περάσει ο χρόνος παραγραφής των πλημμελημάτων, που είναι πέντε έτη, θα κριθούν ως παραγεγραμμένες και οι δράστες δεν θα τιμωρηθούν ούτε με τη νέα επιεική ποινή.
*Δικηγόρος
