Το «μάθημα» Χότζα με τους «άριστους μαθητές» του

του Δημήτρη Στεργίου 

Φαίνεται ότι το «μάθημα» του Νασρεντίν Χότζα, του δημοφιλούς κεντρικού ήρωα μύθων, παροιμιών, ανεκδότων, είναι κορυφαίο για τους Έλληνες πολιτικούς και ιδιαίτερα πρωθυπουργούς, καθώς και ο σημερινός κ. Αλέξης Τσίπρας μιμήθηκε όλους σχεδόν τους προηγούμενους με τα νέα «ψίχουλα» που έδωσε από άδεια ή καλύτερα υπερχρεωμένα δημόσια ταμεία.

Επειδή η επανάληψη της ιστορίας, σύμφωνα με τον Μαρξ, τον «σύντροφο» του κ.  Αλέξη Τσίπρα και στελεχών του, εμφανίζεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη φορά ως φάρσα, παραθέτω το «μάθημα» του Χότζα» για να μη το «ξεχάσουμε»!

Ένας φτωχός οικογενειάρχης, που ζούσε σε ένα δωμάτιο με την πολυμελή οικογένειά του, πήγε στον Χότζα και του ζήτησε ένα πιο μεγάλο σπίτι για να ανασάνει λίγο η ταλαιπωρημένη οικογένειά του.

– Αγαπητέ μου Χότζα, θέλουμε ένα πιο μεγάλο σπίτι, γιατί δεν μπορούμε να ζούμε η γυναίκα μου και εγώ, τα τόσα μας παιδιά και συγγενείς όλοι μαζί σ΄ένα δωμάτιο, έκλαψε ο δύσμοιρος άνθρωπος.

Ο Νασρεντίν τον ρώτησε αν έχει ζώα στην αυλή του.

– Έχω, του απάντησε.

– Τότε απόψε βάλε και τις όρνιθες μαζί σας, τον συμβούλεψε ο Νασρεντίν.

Τις βάζει ο άνθρωπος και πάει το επόμενο πρωί στον Χότζα.

– Αγαπητέ μου Χότζα, είμαστε χειρότερα, σκάσαμε όλοι μαζί και με τα ζώα.

– Έχεις και άλλα ζώα; τον ρώτησε ο Νασρεντίν.

– Έχω, είπε ο άνθρωπος, σκύλο και γάτο.

– Απόψε βάλε και αυτά μαζί.

Τα βάζει ο καημένος και πάει ξανά το επόμενο πρωί για να κλάψει
απαρηγόρητος.

Ο Νασρεντίν τον ρωτάει και πάλι:

– Μήπως έχεις και κανέναν γάιδαρο στην αυλή;

– Ναι, του απαντά ο άνθρωπος.

– Απόψε βάλε και αυτόν και έλα αύριο.

Την επομένη πάει απαρηγόρητος. Τότε ο Νασρεντίν του λέει:

– Απόψε βγάλε το γάιδαρο έξω και έλα αύριο.

Την επομένη ο άνθρωπος πάει χαρούμενος και του λέει:

– Ευχαριστούμε Χότζα μου, είμαστε λίγο καλύτερα.

– Απόψε βγάλε λοιπόν και τις όρνιθες, αύριο το σκύλο και μεθαύριο τη γάτα.

Έτσι κάνει ο άνθρωπος και πάει χαζοχαρούμενος στον Χότζα και τον ευχαριστεί θερμά για τη βοήθειά του και του λέει:

– Να ‘σαι καλά Χότζα μου, τώρα ανασάναμε, σε ευχαριστούμε πολύ, πολύχρονος να ‘σαι! Και, προφανώς , (αυτό λέω εγώ) κούνησε το κεφάλι του για το... ζωικό βασίλειό του!