Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Διαπρεπής και διεθνούς επιπέδου νομικός, σχολαστικός και ευφυής συγγραφέας, γιος του αείμνηστου Κωνσταντίνου Στεφανάκη, υπουργού της Ενώσεως Κέντρου, ο βενιζελογενούς προελεύσεως Γεώργιος Κ. Στεφανάκης είναι πριν απ’ όλα, φορέας σπινθηροβόλου πνεύματος και υπό αυτό το πρίσμα χαίρεται κανείς να συζητά μαζί του.
Συγγραφέας πρόσφατα του βιβλίου «Αποστασίας Ανατομή» (Εκδόσεις Σιδέρη),ο Γ.Κ. Στεφανάκης, προσπαθεί να αποδείξει και το πετυχαίνει κατά τη γνώμη μας, ότι η αλήθεια ως απόλυτη αξιολογική κρίση δεν ανήκει στον παρόντα κόσμο.
Πέρα όμως από τα ιστορικά γεγονότα που το 1965 σημάδεψαν την πρόσφατη ελληνική ιστορία, ο Γ.Κ. Στεφανάκης, παρουσιάζοντας το βιβλίο του, αναφέρθηκε και στην κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Τόνισε έτσι ότι η είσοδός μας στην ευρωζώνη ήταν απαραίτητη αν θέλαμε η Ελλάδα να παραμένει μεταξύ των αναπτυγμένων χωρών του πλανήτη, πλην όμως την περίοδο της ενταξιακής στην ευρωζώνη προετοιμασίας δεν έγιναν σε βάθος μεταρρυθμίσεις, ώστε η χώρα να επωφεληθεί τότε από το φθηνό ευρωπαϊκό χρήμα, στο οποίο είχε πρόσβαση.
Χρήμα που κατασπαταλήθηκε σε κατανάλωση, χωρίς καμιάν σχεδόν παραγωγική αναδιάρθρωση.
Σήμερα λοιπόν η Ελλάδα βρίσκεται με χρέος που αντιπροσωπεύει το 180% του ΑΕΠ της και υπό το βάρος αυτό, παρά τις όποιες διευκολύνσεις και ελαφρύνσεις, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει ποτέ να ξεπεράσει τις χρηματικές της επιπτώσεις.
«Υπάρχει όμως και τρόπος, τονίζει ο Γ.Κ. Στεφανάκης. Να μετατραπεί η Ελλάδα σε Μονακό της Ν.Α. Μεσογείου. Να γίνει το πιο ακριβό οικόπεδο της Ευρώπης. Έχει όλα τα προσόντα για να το καταφέρει. Πολύ καλό κλίμα, βαριά πολιτιστική κληρονομιά, μεγάλη ιστορία και σχετικά καλές υποδομές, που με τον καιρό μπορούν να γίνουν καλύτερες.
Αν λοιπόν η χώρα υιοθετήσει ένα ελκυστικό φορολογικό καθεστώς και προσελκύσει υψηλού επιπέδου οικιστικές επενδύσεις, όχι μόνον θα έχει εξαφανίσει το χρέος της, αλλά θα προστατεύεται και έναντι οποιασδήποτε τουρκικής επιβουλής. Αν στα νησιά μας υπάρχουν σημαντικές ευρωπαϊκές επενδύσεις, δεν θα είναι εύκολο για τον Τούρκο να τους βάλει χέρι. Ας τα σκεφτούμε λοιπόν σοβαρά όλα αυτά γιατί ο χρόνος επείγει».
Ας σημειωθεί ότι παρεμφερής με τον κ. Γ.Κ. Στεφανάκη είναι και μια πρόταση του κ. Άντριου Λιβέρη, προέδρου της Ελληνικής Πρωτοβουλίας και διεθνούς επενδυτή, ο οποίος μιλώντας στην «Καθημερινή» είπε:
«Μια ακόμη ιδέα που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί είναι η δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών γύρω από ένα ή περισσότερα από τα νησιά μας. Ποιος δεν θα ήθελε να ζήσει εκεί; Να προσκαλέσουμε τον κόσμο να έρθει, να εφεύρει και να καινοτομήσει εκεί. Χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Ολλανδία ή και το Ισραήλ έχουν ήδη προχωρήσει σε παρόμοιες κινήσεις.
Θα μπορούσε και η Ελλάδα αντίστοιχα να δημιουργήσει ζώνες με κίνητρα διαμορφωμένα στις ανάγκες των κλάδων που αξιοποιούν τα πλεονεκτήματα της χώρας μας. Είναι τόσο απλό και εύκολο, που θα έπρεπε να έχει γίνει ήδη. Αυτό που χρειάζεται μόνο είναι αποφασιστικότητα από πλευράς πολιτικής ηγεσίας».
Υποθέτουμε ότι με παρόμοια νέα, η εγχώρια διαπλοκή και οι κολαούζοι της στην γραφειοκρατία ήδη προβληματίζονται. Σε κάποια στιγμή έτσι θα αρχίσουν και τα γνωστά παρατράγουδα.
