Εσωτερικές διαμάχες της Ισραηλινής και Παλαιστινιακής κοινότητας που ανέδειξαν οι πρόσφατες εκλογές

του Αντώνη Τριφύλλη 

Το Ισραήλ είναι ένα δημοκρατικό κράτος με την δυτική έννοια της Δημοκρατίας. Διαχωρισμός και ανεξαρτησία θεσμών, καθολική ψηφοφορία κλπ. Αυτήν η επιλογή επιβλήθηκε από τους ιδρυτές του προερχόμενους από δυτικές κοινωνίες και διανοούμενους, που έζησαν στο πετσί τους και επέζησαν του πιο φριχτού μαζικού εγκλήματος των ναζί.

Με αυτήν την λογική, οι 4500 ασθενείς σε νοσοκομεία που βρίσκονται στην εντατική, μπόρεσαν και ψήφισαν από τις ΜΕΘ με ειδικά μέτρα που έλαβε το Κράτος. Τα αποτελέσματα ήταν η μια από τις εκπλήξεις των εκλογών, τρίτων σε σειρά τον τελευταίο χρόνο. Τα 2/3 των ασθενών ψήφισαν υπέρ του Κεντροδεξιού κόμματος ‘’Μπλε και Άσπρο’’ του στρατηγού Γκαντς. Και όπως γνωρίζετε τα αποτελέσματα αυτά δεν ακολούθησαν την γενικότερη τάση που έφερε τον κ. Νετανιάου και το Λικούντ μαζί με δυο από τα μικρά θρησκευτικά κόμματα της συγκυβέρνησης, απρόσμενα στην πρώτη θέση σε ψήφους και έδρες στην Κνεσέτ (Βουλή), χωρίς όμως να τους εξασφαλίσουν τις απαραίτητες έδρες για αυτοδυναμία.

Στους N.Y.Times, λίγες ημέρες πριν είχε δημοσιευτεί ένα άρθρο σχετικά το Σύστημα Υγείας και την κατάσταση στα νοσοκομεία του Ισραήλ. Η αδυναμία ή αδιαφορία των υπευθύνων για εκσυγχρονισμό του συστήματος, είχαν ως αποτέλεσμα την θλιβερή πρωτιά σε θανάτους από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Φυσικά διαψεύστηκε και καταδικάστηκε από το κυβερνών κόμμα. Ωστόσο, η καθημερινότητα δεν έπαιξε ρόλο στις εκλογές.

Και να η δεύτερη έκπληξη.

Στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση πρώτο κόμμα είχε αναδειχθεί το νέο κεντρώο σχήμα ‘’Μπλε Λευκό’’. Το κόμμα αυτό, όπως και το Λικούντ υποστηρίζει το σχέδιο που παρουσίασαν οι κ. Τραμπ και Νετανιάου για την σταδιακή δημιουργία κράτους των Παλαιστινίων. Ένα σχέδιο που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, τόσο στο Ισραήλ, όσο και στα κατεχόμενα, Όμως προεκλογικά δεν έπαιξε ρόλο στην αναμέτρηση. Ο μεν στρατηγός επικεντρώθηκε στην επικείμενη δίκη του Πρωθυπουργού για διαφθορά, ο δε Νετανιάου στην άμεση προσάρτηση του 30% των εδαφών που διοικούνται από την παλαιστινιακή Αρχή στην Δυτική Όχθη. Η λέξη ‘’προσάρτηση’’ περιοχών στις οποίες έχουν δημιουργηθεί ‘’παράνομες’’ κατά τον ΟΗΕ εγκαταστάσεις εποίκων και την εύφορη πεδιάδα στα σύνορα με την Ιορδανία, πριν καν αρχίσουν οι συνομιλίας της προτεινόμενης συμφωνίας που θα υποκαταστήσει την συμφωνία του ‘Οσλο, έφερε πολλούς ψηφοφόρους του Λικουντ που απείχαν στις προηγούμενες εκλογές, ξανά στις κάλπες.

Η τρίτη έκπληξη ήταν η ισχυρότερη, πιο συγκροτημένη και ορθολογική παρουσία των Αράβων του Ισραήλ. Το κόμμα αυτό μοιάζει να εκπροσωπεί μια νέα γενιά Παλαιστινίων, που δεν επιθυμεί να χάσει την ισραηλινή υπηκοότητα που προβλέπει σε βάθος πενταετίας η ‘’συμφωνία του αιώνα’’, με την παραχώρηση εδαφών που κατοικούν στο υπό δημιουργία κράτους της Παλαιστίνης. Αλλά εκφράζει και την αντίθεσή του στην μέχρι τώρα άκαμπτη στάση της Χαμάς και εν μέρει της Παλαιστινιακής Αρχής.

Προφανώς δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι θα συμβεί τις επόμενες ημέρες. Ωστόσο οι τρεις ‘’εκπλήξεις’’ προδικάζουν μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη σε σχέση με τις αντιμαχόμενες παρατάξεις.

Δηλαδή τους Άραβες μεταξύ των παραδοσιακών σκληρών και των αναφυόμενων δυνάμεων του ρεαλισμού, και την βαθιά αντίθεση μεταξύ των Ισραηλινών της Ευρωπαϊκής κουλτούρας (Ασκενάζι), και των ‘’Μιζραχίμ’’, δηλαδή των Εβραίων της Ανατολής- Αιθιοπία, Μαρόκο, Ρωσία κλπ-, που αποτελούν το φτωχότερο κομμάτι της κοινωνίας και υποστηρίζουν διαχρονικά τον Νετανιάου).