της Ευγενίας Τζώρτζη
Στους καλυπτόμενους κινδύνους από τα περισσότερα συμβόλαια ζωής και υγείας είναι η νόσηση από τον κορωνοϊό, καθώς η πλειονότητα των ασφαλιστικών προγραμμάτων δεν εξαιρεί την πανδημία, όπως χαρακτηρίστηκε ο COVID-19, από τις ασφαλισμένες καλύψεις. Ο γενικός αυτός όρος στις ασφαλίσεις ζωής και στα νοσοκομειακά προγράμματα ισχύει για τα περισσότερα ασφαλιστήρια συμβόλαια που διατίθενται στην ελληνική ασφαλιστική αγορά από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη χώρα, χωρίς ωστόσο να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις. Κρίσιμο είναι, λοιπόν, κάθε ασφαλισμένος να διαβάσει αναλυτικά τους όρους τους ασφαλιστηρίου συμβολαίου του και ειδικότερα τις εξαιρέσεις που περιγράφονται σε αυτό, προκειμένου να διαπιστώσει εάν πράγματι το πρόγραμμα που έχει καλύπτει ή εξαιρεί την πανδημία από την ασφαλιστική κάλυψη.
Όπως εξηγούν, ωστόσο, στην «Κ» αρμόδια στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, ακόμη και αν η κάλυψη από την πανδημία παρέχεται σε ένα ασφαλιστήριο υγείας, η ενεργοποίηση του σχετικού όρου είναι προς το παρόν «κενό γράμμα», καθώς εάν κάποιος νοσήσει από τον κορωνοϊό δεν μπορεί να κάνει χρήση του ασφαλιστήριου συμβολαίου και να νοσηλευθεί σε ιδιωτικό νοσοκομείο.
Προς το παρόν, η ευθύνη της νοσηλείας όλων των περιστατικών ανήκει αποκλειστικά στο κράτος μέσω των κέντρων αναφοράς που έχει ορίσει, στα οποία πρέπει υποχρεωτικά να προσέλθει όποιος νοσήσει από τον COVID-19. Η χρήση του ιδιωτικού ασφαλιστηρίου και κατά συνέπεια η νοσηλεία σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο θα γίνει μόνον εφόσον επιταχθεί και ο ιδιωτικός τομέας και συγκεκριμένα οι μονάδες εντατικής θεραπείας των ιδιωτικών νοσοκομείων.
Όσον αφορά τις διαγνωστικές εξετάσεις για τη διερεύνηση του κατά πόσον κάποιος έχει προσβληθεί από τον κορωνοϊό, η κάλυψη από την ασφαλιστική εταιρεία γίνεται υπό τις ίδιες προϋποθέσεις και εφόσον υπάρχει παραπεμπτικό ιατρού, αλλά και αντίστοιχος εξοπλισμός από τα διαγνωστικά κέντρα ή τα νοσηλευτήρια. Σε περίπτωση θανάτου από τον κορωνοϊό και εφόσον το ασφαλιστήριο δίνει αυτή την κάλυψη, η ασφαλιστική εταιρεία υποχρεούται να καταβάλει την αποζημίωση στα ασφαλισμένα μέλη που κατονομάζονται στο συμβόλαιο.
Δεν αποζημιώνονται οι επιχειρήσεις
Σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για την πλειονότητα των ασφαλιστηρίων ζωής και υγείας που κατονομάζουν την πανδημία μεταξύ των ασφαλισμένων κινδύνων, τα ασφαλιστήρια συμβόλαια των γενικών κλάδων περιλαμβάνουν αυτή τη μορφή κινδύνου μόνο κατά περίπτωση. Έτσι σε συμβόλαια π.χ. για την ταξιδιωτική ασφάλιση, την απώλεια κερδών ή την ακύρωση διοργανώσεων και εκδηλώσεων, η κάλυψη για πανδημία δεν κατονομάζεται συνήθως μεταξύ των ασφαλισμένων κινδύνων, εκτός και αν ο πελάτης, δηλαδή η επιχείρηση, έχει ζητήσει ειδικά αυτή την κάλυψη. Με αυτό το δεδομένο, επιχειρήσεις που ανέστειλαν τη λειτουργία τους ή υποχρεώθηκαν να υπολειτουργήσουν ως μέτρο πρόληψης κατά της εξάπλωσης του ιού, δεν αποζημιώνονται. Όπως εξηγούν στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, τέτοια γεγονότα αποζημιώνονται όταν οφείλονται σε πυρκαγιά, πλημμύρα, σεισμό, ενώ η κάλυψη απώλειας κερδών επιχείρησης λόγω πανδημίας εξαιρείται ως κάλυψη. Στελέχη της αγοράς αφήνουν, πάντως, ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν εμμέσως διεκδικήσεις από επιχειρήσεις που θα επικαλεστούν λόγους «ανωτέρας βίας». Πρόκειται για όρο που περιλαμβάνεται κυρίως σε εμπορικά συμβόλαια και μπορεί να οδηγήσει σε αθέτηση πληρωμών ή σε αθέτηση συμφωνιών, ενεργοποιώντας νομικές αμφισβητήσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε αλυσιδωτές επιπτώσεις και στην ασφαλιστική βιομηχανία.
*πρώτη δημοσίευση: www.kathimerini.gr
Από: Athanase Papandropoulos
