του N. Peter Kramer
Είναι σαφές ότι σε περιόδους έκτακτης ανάγκης οι άνθρωποι στρέφονται προς την εθνική τους κυβέρνηση, η οποία έχει οικονομικές, οργανωτικές και συναισθηματικές δυνάμεις, που υπολείπονται από υπερεθνικές οργανώσεις και θεσμούς. Οι εθνικές κυβερνήσεις, σε όλο τον κόσμο, κλείνουν τα εθνικά τους σύνορα για να περιορίσουν τον κορωνοϊό: όχι μόνο, επί παραδείγματι, μεταξύ του Καναδά και των ΗΠΑ, αλλά και μεταξύ ορισμένων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυβέρνηση κάθε κράτους μέλους έχει εισαγάγει τα δικά της μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας και περιορισμούς, μετά από όσα συνέβησαν στην Ιταλία. Οι κυβερνήσεις διαθέτουν χρήματα στη χώρα τους, προς υποστήριξη όσων έχασαν τη δουλειά τους ή αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν προσωρινά. Η οικονομική ενίσχυση για τις επιχειρήσεις προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τους εθνικούς προϋπολογισμούς. Η πανδημία έχει μετατραπεί σε εθνική επιδίωξη.
Η δραματική κατάσταση αποκαλύπτει την ευθραυστότητα των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ανεπτυγμένα έθνη θα συνεχίσουν να αποδέχονται το γεγονός ότι πρέπει να εισάγουν το μεγαλύτερο μέρος των ζωτικών ιατρικών τους προμηθειών. Η πανδημία ενισχύει τις πολιτικές τάσεις που προϋπήρχαν της κρίσης του κορωνοϊού. Ειδικότερα, η τοπικοποίηση της παραγωγής, το αίτημα για περισσότερο προστατευτισμό και για αυστηρότερους συνοριακούς ελέγχους.
Και πού είναι η ΕΕ; Όταν η Angela Merkel, η Γερμανίδα καγκελάριος, εξέδωσε επείγον διάγγελμα προς το έθνος της, δεν ανέφερε την ΕΕ ούτε μία φορά. Ούτε ο Γάλλος Πρόεδρος Emmanuel Macron κατά τη δραματική («Πρόκειται για πόλεμο!») τηλεοπτική του εμφάνιση, ενώ μια πιο ενωμένη ΕΕ ήταν ένα από τα συνθήματα της εκστρατείας του το 2017. Που ήταν η περίφημη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όταν η Ιταλία ζήτησε εσπευσμένα βοήθεια και κανένα από τα κράτη μέλη δεν ανταποκρίθηκε; Αυτό που συνέβη ήταν ότι, τελικά, η Ρωσία και η Κίνα παρείχαν ιατρική υποστήριξη στην Ιταλία. Οι δύο μεγάλοι εχθροί της ΕΕ, αν προτιμάτε να πιστεύετε τους Ευρωκράτες (και τα ευνοϊκά προς αυτούς Μέσα Ενημέρωσης) στις Βρυξέλλες.
