Του Τάσου Παπαδόπουλου
Την ώρα που η Τουρκία προκαλεί ποικιλοτρόπως την Ελλάδα, στην Αθήνα τα παιδία παίζει. Η απόφαση του νεοσουλτάνου να μετατρέψει το μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, την Αγία Σοφία σε τζαμί, δυστυχώς δεν έτυχε της ανάλογης αντίδρασης, από την πλευρά της παγκόσμιας κοινότητας.
Μερικές χλιαρές δηλώσεις και πάει, το κατάπιαμε κι αυτό. Όπως κατάπιαν Διεθνείς Οργανισμοί και οι μεγάλοι αυτού του κόσμου, τα όσα πράττει ο κλώνος του Χίτλερ, στη Συρία, στο Ιράκ, στην Κύπρο, στη Λιβύη και τέλος στην Ελλάδα.
Την ώρα που θα έπρεπε να έχουν ξεσηκωθεί και οι πέτρες με την Τουρκία του Ερντογάν, που θυμίζει την ναζιστική Γερμανία, τις παραμονές της έναρξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο επί των εξωτερικών κομισάριος της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ, θα εισηγηθεί μας λένε στο συμβούλιο των ΥΠΕΞ την έναρξη συνομιλιών με την Άγκυρα, για διευθέτηση των εκκρεμών ζητημάτων, λες και έχουμε να κάνουμε με μια κανονική χώρα, με την οποία συνδιαλέγεται η Ευρώπη.
Για μέτρα και για κυρώσεις ούτε λόγος. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι ο μεν Τραμπ δεν λέει κουβέντα για το νέο έγκλημα Ερντογάν, το δε Λονδίνο ψελλίζει ότι το ζήτημα είναι «κυριαρχικό θέμα» που αφορά την Τουρκία.
Δεν μένει παρά να τους συγχαρούμε όλους αυτούς, που αποτελούν καρικατούρες των μεγάλων ηγετών Ρούζβελτ και Τσόρτσιλ, που σήκωσαν το βάρος της αντιμετώπισης του προγόνου του Ερντογάν του Αδόλφου Χίτλερ.
Και την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, τα μεγάλα και σοβαρά, που όχι απλά αγγίζουν την χώρα μας, αλλά κάτι χειρότερο απειλούν ευθέως τα κυριαρχικά της δικαιώματα, όπως συνέβη με το τουρκολιβυκό σύμφωνο, στην Αθήνα έχουμε την … πολυτέλεια να ασχολούμεθα με μια χούφτα ανθρώπων που σπάνε, καίνε, βανδαλίζουν, και λογαριασμό δεν δίνουν σε κανέναν.
Και είδαμε το χειρότερο να τους χειροκροτεί και να τους καλύπτει πολιτικό κόμμα στη Βουλή, που άσκησε για τεσσεράμισι χρόνια την εξουσία και για λογαριασμό τους να μιλάει ο Ν. Βούτσης, αναφερόμενος σε μια μολότοφ και μια πέτρα, την ώρα που οι εικόνες τον διέψευδαν μια και η Β. Σοφίας είχε τουλάχιστον είκοσι φωτιές από το θεάρεστο έργο που ατιμωρητί τα κάνουν λίμπα οι μπαχαλάκηδες, τραυματίζοντας έξι αστυνομικούς.
Και φυσικό επακόλουθο ήταν, όταν ο Α. Τσίπρας από του βήματος της Βουλής μας είπε ότι θα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων το νέο νόμο, που επιχειρεί να θέσει κάποιους κανόνες σε όσους νυχθημερόν διαδηλώνουν στην Αθήνα.
Όταν αριστερό κατά δήλωση κόμμα, που άσκησε την εξουσία με ακροδεξιές μεταγραφές, επρόκειτο το 2018 να ψηφίσει την συμφωνία των Πρεσπών πραγματοποιήθηκαν πραγματικά, και όχι εικονικά, μεγάλες συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που προσέγγιζαν η κάθε μια από αυτές, το ένα εκατομμύριο.
Δεν άνοιξε σε αυτές τις διαδηλώσεις ούτε ρουθούνι. Αντίθετα την Πέμπτη με αφορμή την ψήφιση του ν/σ για τον τρόπο διεξαγωγής των διαδηλώσεων προκειμένου να προστατεύεται ταυτόχρονα και το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη να διαμαρτύρεται και ταυτόχρονα όσων θέλουν να κυκλοφορούν ανεμπόδιστα, είχαμε τη γνωστή ιστορία των μολότοφ, των λεγόμενων μπαχαλάκηδων γράφε κατά δήλωσή τους αναρχικών, με βανδαλισμούς σε δημόσιους χώρους και κτίρια.
Ο Σύριζα και οι συν αυτώ επιχείρησαν να εμφανίσουν μια διαφορετική εικόνα, από αυτή που έβλεπαν οι πολίτες από τους δέκτες τους, μιλώντας για προβοκάτορες που αμαύρωσαν την εκδήλωση διαμαρτυρίας των αριστερών για το νόμο περί συναθροίσεων.
Έφτιαξαν με περισσή επιπολαιότητα και ένα αφήγημα, που το εκφώνησε στην Βουλή ο Ν. Βούτσης, του οποίου ο γιός συμβαίνει να είναι ο καλύτερος φίλος του Κουφοντίνα, ισχυριζόμενοι ότι ο αστυνομικός με πολιτικά που ήταν στο περιστύλιο της Βουλής έδινε εντολές άκουσον – άκουσον στους αναρχικούς που έκαιγαν και έσπαζαν.
Όμως στην Πανεπιστημίου συνέβη το ανήκουστο. Αστυνομικός με πολιτικά, που υπηρετούσε στον Σύριζα, εμπόδισε συνάδελφό του να συλλάβει άτομο που βιαιοπραγούσε. Αργότερα μας είπαν οι Συριζαίοι ότι ο εν λόγω αστυνομικός, που παρεμπόδισε άλλον αστυνομικό να κάνει το καθήκον του, προστάτευε δήθεν ιστορικό στέλεχος της αριστεράς. Γελοία και παιδαριώδη ψέματα.
Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι οι μπαχαλάκηδες ξεφυτρώνουν από τον όγκο των συγκεντρωμένων και δεν μπορούν να ελεγχθούν από αυτούς που ειρηνικά διαμαρτύρονται.
Οι λεγόμενοι και γνωστοί άγνωστοι είναι διακριτοί όμως δια γυμνού οφθαλμού… Κι αυτό γιατί εν μέσω θέρους έχουν σακίδια, προφανώς για τα πολεμοφόδια, και μάσκες για να αντιμετωπίσουν τα δακρυγόνα. Κι αυτό, γιατί πάνε σε … πόλεμο.
Όμως αυτή την αθλιότητα για την οποία κονταρομαχούν οι μεν και οι δε στη Βουλή, την πληρώνουν εμβληματικά ξενοδοχεία που αποτελούν κόσμημα γι’ αυτή την πόλη, μια και οι αναρχικοί με σφυριά σπάνε τα μάρμαρα των σκαλοπατιών τους και γράφουν συνθήματα στους τοίχους τους.
Αυτούς τους ξενοδόχους ποιος θα τους αποζημιώσει; Και να σκεφθεί κανείς ότι για μήνες έμειναν κλειστά λόγω κορονοϊού και τώρα που ανοίγουν, θα είναι σχεδόν κενά, μια και στην Αθήνα δεν θα έρθουν οι τουρίστες των προηγούμενων ετών.
Ο επιχειρηματίας που το ξενοδοχείο του υπήρξε για μια ακόμη φορά στόχος των αναρχικών, είχε στο πρόσφατο παρελθόν επισκευάσει με δικά του έξοδα, ολόκληρη την πλατεία Συντάγματος.
Αντί να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην επιθετικότητα του Ερντογάν και στο πως θα επανατροφοδοτήσουμε την οικονομία, φτιάχνοντας μια φιλόξενη πόλη για ξένους και ντόπιους, την καταστρέφουμε και διώχνουμε τους ανθρώπους από το κέντρο, με τέτοιου είδους απαράδεκτες συμπεριφορές.
Είναι καιρός να σοβαρευτούν πρώτα απ’ όλα οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, προκειμένου να δώσουν το αντίστοιχο παράδειγμα στους πολίτες και να απομονωθούν οι ελάχιστοι, που με την βίαιη συμπεριφορά τους αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας…
