του Peter Kramer
Μόλις το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ε.Ε. κατέληξαν σε συμφωνία στα τέλη Δεκεμβρίου, η Ελβετία ανέλυσε το κείμενο της Συμφωνίας της Αποχώρησης και τους όρους διαπραγμάτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου εν όψει Brexit που η Ελβετία δεν έλαβε από την Ε.Ε. Και πράγματι, ανακάλυψαν δύο πράγματα: το πρώτο θέμα που προκάλεσε τη δυσαρέσκεια των Ελβετών είναι ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (με εκπροσώπους από τα 27 κράτη- μέλη της Ε.Ε.) δεν παρενέβη στις διαφωνίες της Ε.Ε. και του Ηνωμένου Βασιλείου. Το δεύτερο είναι ότι οι Βρετανοί δεν υποχρεούνται να ακολουθούν «δυναμικά» τους κανόνες της εσωτερικής αγοράς της Ε.Ε. Από την άλλη πλευρά, η Ελβετία οφείλει να το κάνει.
H δυσαρέσκεια της Ελβετίας για το Brexit ξεκίνησε από ένα αιχμηρό σχόλιο της κορυφαίας εφημερίδας «Tages- Anzeiger», που δήλωσε ότι το Brexit ήταν επίσης μια ιστορική στιγμή για την Ελβετία: «Επιτέλους, μετά από χρόνια απομόνωσης στο κέντρο της Ευρώπης, έχουμε γίνει επίσης πιο ελεύθεροι. Ποτέ δεν θα είμαστε ξανά μόνοι απέναντι στην Ε.Ε., αλλά με την Μεγάλη Βρετανία. Υπάρχει, πλέον, ένας γίγαντας που επιδιώκει τα ίδια συμφέροντα με εμάς: τον νάνο πίσω από επτά βουνά».
Η Ελβετία, ως χώρα εκτός της Ε.Ε., έχει συνάψει με τα χρόνια περισσότερες από 120 διμερείς μεν, αλλά χαλαρές συμφωνίες με τις «Βρυξέλλες». Αυτό καθιστά τις σχέσεις αρκετά ασαφείς και ασταθείς. Εάν και οι δύο πλευρές ακυρώσουν μια συμφωνία, οι υπόλοιπες συμφωνίες επίσης θα ακυρωθούν. Ουσιαστικά, η Ε.Ε. ανάγκασε την Ελβετία να συνάψει συμφωνία- πλαίσιο. Αλλά οι Ελβετοί δεν θέλουν να υπογράψουν αυτήν τη συμφωνία. Οι κοινωνικοί εταίροι, τα συνδικάτα, οι αγρότες, η ένωση εργοδοτών και άλλες ομάδες απαιτούν αλλαγές στη συμφωνία, αλλά οι «Βρυξέλλες» ακόμα με την απογοήτευση από τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων για το Brexit, αρνούνται κατηγορηματικά.
Η Ελβετία δικαιούται μια πιο δίκαιη διπλωματική προσέγγιση από την Ε.Ε.- και όχι αλαζονικές υπαγορεύσεις που βασίζονται στην απογοήτευση, και να καλύψει τα κενά της δική της ανικανότητας.
Από: Athanase Papandropoulos
