Η «στροφή» της Ε.Ε. απέναντι στην Τουρκία

του Peter Kramer

Ο «διαβολικός» Donald Trump έφυγε από τον Λευκό Οίκο και ο «σωτήρας» Joe Biden πήρε ήδη την θέση του, προς ευχαρίστηση σχεδόν όλων των ηγετών της Ε.Ε., αλλά και πολλών άλλων. Την προηγούμενη εβδομάδα ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ έστειλε το δεξί του χέρι, υπουργό Εξωτερικών Antony Blinken, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, για να μεταφέρει τις προθέσεις του. Όπως για παράδειγμα, να ακολουθήσουν την τακτική του και να επιβάλουν κυρώσεις στην Κίνα. Η Ε.Ε. φαίνεται να υπάκουσε αμέσως χωρίς κανέναν ενδοιασμό, παρά βέβαια την πρόσφατη επενδυτική συμφωνία μεταξύ τριών κορυφαίων ηγετών της Ε.Ε. και του Προέδρου Xi Jinping.

Αυτό που διεμήνυσε ο αγγελιοφόρος του Biden προς την Ε.Ε. σχετικά με την Τουρκία, είναι επίσης σαφές. Μέχρι πρόσφατα, ο Τούρκος πρόεδρος Erdogan χαρακτηρίζονταν στις «Βρυξέλλες» ως δικτάτορας που υπονομεύει τη δημοκρατία στη χώρα του, προκαλεί διαμάχες στην Ανατολική Μεσόγειο και ακολουθεί λάθος τακτικές σε περιφερειακές συγκρούσεις, ιδιαίτερα όσον αφορά τη Συρία και τη Λιβύη. Ωστόσο, ξαφνικά, «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στις σχέσεις Ε.Ε.- Τουρκίας. Οι ηγέτες της Ε.Ε. είναι έτοιμοι να ανοίξουν δρόμους συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένου του εκσυγχρονισμού της Τελωνειακής Ένωσης, της επανέναρξης του διαλόγου σε υψηλό επιπέδο, καθώς και της ενισχυμένης συνεργασίας για τη διαχείριση της μετανάστευσης», σύμφωνα με δήλωση του Josep Borrell, Ύπατου Εκπροσώπου της Ε.Ε. για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, και Αντιπροέδρου της Ε.Ε.

«Πρέπει να οικοδομήσουμε μια γέφυρα», δήλωσε ο Borrell. Ο Πρόεδρος Biden σίγουρα θα είναι ικανοποιημένος με την στροφή αυτή της Ε.Ε. μιας και πρωτίστως θέλει να σώσει το ΝΑΤΟ: και η Τουρκία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του Oργανισμού, δεδομένης τόσο της γεωγραφικής της θέσης όσο και των ισχυρών της (βάσει των προτύπων της Ε.Ε.) ενόπλων δυνάμεων.