του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομου
Οι τελευταίες εξελίξεις στην πορεία της πανδημίας επιβάλλουν πλέον την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, τον καθολικό δηλαδή εμβολιασμό του πληθυσμού της χώρας, προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα πανδημίας, όπως τα ζήσαμε σε προηγούμενες περιόδους. Η υποχρεωτικότητα επιβάλλεται ως μία πράξη ανθρωπιάς και έκφραση ηθικής και φιλανθρωπίας προς τον συνάνθρωπο και προς τον εαυτό μας. Η άρνηση στον εμβολιασμό με επιχείρημα τον εγκλωβισμό στα ατομικά δικαιώματα και προς ικανοποίηση κάποιων ιδεοληψιών δεν γίνεται αποδεκτή από κανένα ηθικό σύστημα, γιατί, απέναντι στο δίλημμα «ζωή ή θάνατος», δεν χωράει καμία άλλη απάντηση, παρά μόνο μία: «ζωή».
Η υποχρεωτικότητα στον εμβολιασμό επιβάλλεται από τον ίδιο τον ανθρωπισμό μας. Ο πραγματικός άνθρωπος δεν μπορεί να αρνείται τον εμβολιασμό και να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του και τη ζωή των συνανθρώπων του. Αυτή είναι η ηθική διάσταση της υποχρεωτικότητας, ο τρόπος όμως με τον οποίο θα εφαρμοστεί αυτή η υποχρεωτικότητα είναι θέμα διαχείρισης από την ίδια την Πολιτεία. Μία υποχρεωτικότητα που προτρέπει για ζωή και αποτρέπει από τον θάνατο δεν μπορεί να αξιολογείται πρώτιστα μόνο από νομικά η άλλου είδους επιχειρήματα. Κανένα ατομικό δικαίωμα δεν μπορεί να ικανοποιηθεί όταν κατανοείται αυτονομημένο και αποκομμένο από το συλλογικό γεγονός της ανθρώπινης ζωής και κοινωνίας.
Ο σεβασμός στη ζωή του διπλανού μου αποτελεί την καταξίωση της δικής μας ευθύνης και του δικαιώματός μας ως ανθρώπων πραγματικών και αληθινών αλλά και τίμιων. Από τη στιγμή όμως που ο άνθρωπος γίνεται αιτία και προκαλείται ο θάνατος στη ζωή του ιδίου και των συνανθρώπων του τότε η σχέση μας προς τον Θεό, τον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας δεν εκφράζεται ως σχέση προς ζωή αλλά προς θάνατο και γι’ αυτό κατανοείται αμαρτητικά.
Όταν λοιπόν με τον μη εμβολιασμό μας γινόμαστε πρόξενοι του θανάτου στον συνάνθρωπό μας τότε αμαρτάνουμε.
Ιδιαίτερα οι πραγματικοί ευσεβείς χριστιανοί θα πρέπει να ακούσουν και να εμπιστευθούν την Εκκλησία, όπως εκφράζεται με υπεύθυνο τρόπο από την Ιερά Σύνοδο, και να κλείσουν τα αυτιά τους στις σειρήνες της παραπληροφόρησης και του αποπροσανατολισμού. Μέχρι σήμερα η στάση της επίσημης Εκκλησίας απέναντι στον εμβολιασμό και την αναγκαιότητά του είναι δεδομένη. Η πλειονότητα των ιεραρχών και των κληρικών στηρίζει αυτή την προσπάθεια, γιατί πιστεύουμε ότι το εμβόλιο είναι εφόδιο προστασίας της ζωής όλων μας. Δεν υπάρχει τίποτε το μεταφυσικό και δεν χωράει καμία δεισιδαιμονία ή συνωμοσιολογία, η οποία μπορεί να και αποτρέψει τον εμβολιασμό.
Η υποχρεωτικότητα λοιπόν καθίσταται κριτήριο τόλμης ή ατολμίας, υπευθυνότητας ή ανευθυνότητας.
