του Jason Fried
«Δεν πρόκειται ποτέ να δουλέψει στον πραγματικό κόσμο». Είναι η φράση που ακούτε συνέχεια από τους άλλους όταν τους παρουσιάζετε μια φρέσκια ιδέα.
Απ’ ό,τι φαίνεται, αυτός ο πραγματικός κόσμος είναι μάλλον ένα ιδιαίτερα καταθλιπτικό μέρος για να ζει κανείς. Είναι το μέρος όπου οι νέες ιδέες, οι ασυνήθιστες προσεγγίσεις και οι ξένες αντιλήψεις πάντα χάνουν. Τα μόνα που κερδίζουν είναι αυτά που οι άλλοι ήδη γνωρίζουν και εφαρμόζουν, ακόμα και αν πρόκειται για πράγματα προβληματικά και ανεπαρκή.
Αν κοιτάξετε παραμέσα, θα δείτε ότι οι κάτοικοι του «πραγματικού κόσμου» είναι γεμάτοι απαισιοδοξία και απελπισία. Το έχουν σίγουρο ότι οι νέες ιδέες είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Υποθέτουν ότι η κοινωνία είναι είτε ανέτοιμη είτε ανίκανη για αλλαγή.
Το χειρότερο είναι ότι θέλουν να σύρουν και τους άλλους στον ίδιο τάφο. Αν είστε αισιόδοξοι και φιλόδοξοι, θα προσπαθήσουν να σας πείσουν ότι οι ιδέες σας είναι ανεφάρμοστες. Θα πουν ότι χάνετε το χρόνο σας.
Μην τους πιστεύετε. Μπορεί για τους ίδιους αυτός ο κόσμος να είναι πραγματικός, δεν σημαίνει όμως ότι εσείς είστε αναγκασμένοι να ζήσετε σ’ αυτόν.
Το ξέρουμε γιατί η εταιρεία που διατηρώ έχει κοπεί στο τεστ του «πραγματικού κόσμου» με όλους τους τρόπους. Στον πραγματικό κόσμο, δεν γίνεται να έχεις καμιά εικοσαριά υπαλλήλους διασκορπισμένους σε οκτώ πόλεις δύο διαφορετικών ηπείρων. Στον πραγματικό κόσμο, δεν γίνεται να προσελκύεις εκατομμύρια πελάτες χωρίς πωλητές ή διαφήμιση. Στον πραγματικό κόσμο, δεν γίνεται να αποκαλύπτεις τη συνταγή της επιτυχίας σου στους άλλους. Κι όμως, εμείς τα έχουμε κάνει όλα αυτά και πετύχαμε.
Ο πραγματικός κόσμος δεν είναι μέρος, είναι δικαιολογία. Είναι δικαιολογία για να μην προσπαθήσεις. Δεν έχει καμία σχέση με εσάς.
Η σημερινή πραγματικότητα είναι αλλιώς. Τώρα, όλοι μπορούν να ασχοληθούν με τις επιχειρήσεις. Εργαλεία που κάποτε θεωρούνταν απρόσιτα τώρα είναι εύκολο να βρεθούν. Τεχνολογία που κάποτε κόστιζε χιλιάδες δολάρια σήμερα στοιχίζει μόλις λίγα δολάρια ή και τίποτα. Ένα άτομο μπορεί να κάνει δουλειά δύο ή τριών ατόμων – ή ακόμα και ενός ολόκληρου τμήματος. Πράγματα που μόλις λίγα χρόνια πριν ήταν ακατόρθωτα σήμερα είναι απλά.
Δεν είναι ανάγκη να δουλεύετε εξοντωτικά ωράρια των εξήντα, ογδόντα, εκατό ωρών την εβδομάδα για να τα καταφέρετε. Δέκα με σαράντα ώρες την εβδομάδα είναι αρκετές. Όπως δεν χρειάζεται να ξοδέψετε όλες τις οικονομίες σας ή να πάρετε τεράστια ρίσκα. Η διατήρηση της πρωινής σας εργασίας παράλληλα με το στήσιμο της επιχείρησής σας θα σας φέρει το ρευστό που έχετε ανάγκη. Δεν χρειάζεστε καν γραφείο. Σήμερα, μπορείτε να δουλεύετε απ’ το σπίτι ή να συνεργάζεστε με ανθρώπους που δεν έχετε συναντήσει ποτέ και οι οποίοι ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Είναι καιρός να δώσουμε στη δουλειά νέο περιεχόμενο. Πάμε λοιπόν.
