του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου
Τον Ιούνιο του 2021, σχεδόν 4 εκατομμύρια Αμερικάνοι παραιτήθηκαν από τις εργασίες τους ενώ ο συνολικός αριθμός παραιτήσεων σκαρφάλωσε στα 24 εκατομμύρια μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2021. Τα ποσοστά παραιτήσεων στην Ευρώπη κυμάνθηκαν από 2% έως 6% το 2021, σημαντικά αυξημένα σε σχέση με την προ πανδημίας περίοδο. Και αν αυτά τα μεγέθη ακούγονται ανησυχητικά, τότε τα ποσοστά από 82% έως 95% των εργαζομένων που δηλώνουν έτοιμοι να παραιτηθούν από την εργασία τους είναι μάλλον σοκαριστικά. Θέλουν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι να σταματήσουν την εργασία τους; Όχι απαραίτητα. Ωστόσο, περίπου 3 εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ, έκαναν αυτήν την επιλογή, θεωρώντας ότι ο ρόλος τους στην οικογένεια τους πρόσφερε μεγαλύτερη ευχαρίστηση από αυτόν στην εργασία. Ο τεράστιος αριθμός των ανθρώπων που εγκαταλείπουν τη δουλειά τους έχει σαν κύρια αιτία τις ψυχολογικές αλλαγές που δημιούργησε η πανδημία, η οποία έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά στον φόβο του θανάτου. Οι εργαζόμενοι αναζητούν εργασίες με περισσότερο νόημα ή ακόμα και ρόλους που δεν υπάγονται άμεσα στο γνωστό πλαίσιο της αμειβόμενης εργασίας.
Η περιέργεια ως δεξιότητα είναι πιο πολύτιμη από ποτέ
Προκειμένου οι οργανισμοί να κρατήσουν τους εργαζόμενους τους θα πρέπει να βρουν κίνητρα που θα λειτουργήσουν ελκυστικά. Μια παραδοσιακά επιτυχημένη λύση είναι η αύξηση των μισθών, την οποία ήδη παρατηρούμε, περισσότερο όμως στο πλαίσιο της ανάγκης να καλυφθούν τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει ο πληθωρισμός αλλά και εξαιτίας της έλλειψης προσφοράς εργασίας σε σχέση με τη ζήτηση.
Μια έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από τη SΑS, την ηγέτιδα εταιρεία παγκοσμίως στον τομέα ανάλυσης δεδομένων, προτείνει ως εναλλακτική λύση τη δημιουργία ενός εργασιακού περιβάλλοντος που θα τονώσει την περιέργεια των εργαζομένων. Η έρευνα Curiosity@Work πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή περίπου 2.000 διευθυντικών στελεχών παγκοσμίως και εκτενή ανάλυση δεδομένων από το LinkedIn κατά το περασμένο έτος.
Στον σχεδίασμά της έρευνας η περιέργεια ορίζεται ως το ένστικτο για αναζήτηση νέων πληροφοριών και εμπειριών και τη διερεύνηση νέων δυνατοτήτων, υπογραμμίζοντας τη μεγάλη αξία αυτού του χαρακτηριστικού, ανεξάρτητα από τον ρόλο ή τη θέση του εργαζόμενου στην επιχείρηση. Η έρευνα έδειξε ότι σχεδόν τα τρία τέταρτα (72%) των στελεχών πιστεύουν ότι η περιέργεια αποτελεί ένα πολύτιμο χαρακτηριστικό, ενώ το 59% των συμμετεχόντων συμφωνεί ότι εξασφαλίζει καλύτερα επιχειρηματικά αποτελέσματα και το 51 % ότι οι εργαζόμενοι με μεγαλύτερη περιέργεια σημειώνουν υψηλότερες επιδόσεις.
Το μίγμα δράσεων που θα οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα διαφέρει από χώρα σε χώρα, αλλά και μεταξύ οργανισμών της ίδιας χώρας Στη Γερμανία για παράδειγμα, οι managers θεωρούν ότι η περιέργεια είναι ένα πολύτιμο χαρακτηριστικό που πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι σε όλα τα επίπεδα - από το C-Level μέχρι και το entry level. Θεωρούν ότι μπορεί να συμβάλει θετικά στην αντιμετώπιση σημαντικών ανησυχιών τους όπως την ενθάρρυνση της συνεργασίας και της ομαδικής εργασίας (50%), την ενίσχυση της δημιουργικής σκέψης (53%) και την αύξηση του engagement (51%) τόσο στον εργασιακό χώρο όσο και μεταξύ των εργαζομένων.
Στη Βραζιλία, οι managers πιστεύουν επίσης ότι η περιέργεια αναπτύσσει τη δημιουργική σκέψη (83%), αυξάνει την αποδοτικότητα (79%) και ενθαρρύνει τη συνεργατικότητα (74%), ενώ δηλώνουν ότι σήμερα είναι πιο απαραίτητη από ότι 5 χρόνια πριν (68% | στον υπόλοιπο κόσμο είναι στο 51%). Στη Βρετανία, η ηθική της εταιρείας και μια σταθερή πορεία προς το όραμα είναι μεταξύ ίων σημαντικών παραγόντων που επηρεάζει θετικά η περιέργεια. Αντίστοιχα, στην Ινδία όπου η ανάγκη για technical skills στην Τεχνητή Νοημοσύνη (67%) και data analysis (65%) είναι μεγάλη, δηλώνουν ότι η περιέργεια ως δεξιότητα στους εργαζόμενους έχει θετικό αντίκτυπο στην εύρεση καινοτόμων λύσεων (61%), στην ανάλυση δεδομένων (56%) και στην επίλυση πολύπλοκων προβλημάτων (55%). Όπως επισημαίνει ο Jay Upchurch, CIO της SAS, «η έρευνά μας δείχνει ξεκάθαρα ότι η περιέργεια δεν είναι πλέον απλώς μία χρήσιμη δεξιότητα, αλλά απολύτως απαραίτητη για την αντιμετώπιση των προκλήσεων των επιχειρήσεων και την προώθηση της καινοτομίας».
Η περιέργεια δεν είναι κάτι που μπορούμε να διδάξουμε, είναι κάτι που πρέπει να καλλιεργήσουμε. Αυτό συμβαίνει μέσα από το περιβάλλον που δημιουργούμε, τις συμπεριφορές που ενθαρρύνουμε και τις προσωπικότητες των ηγετών της ομάδας μας. Εάν δίνουμε το παράδειγμα (ως ηγέτες), αμφιβάλλοντας για τις μέχρι σήμερα εφαρμόσιμες πρακτικές και αναζητώντας νέες καινοτόμες ιδέες, δίνουμε στους υπόλοιπους την ελευθερία να ακολουθήσουν. Η περιέργεια είναι εκείνη που μας επέτρεψε -μέχρι σήμερα- να προχωρήσουμε και υλοποιήσουμε το πλάνο μας για τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό και είναι εκείνη που θα μας επιτρέψει να ανταποκριθούμε στις μελλοντικές ανάγκες ενός post-pandemic ανθρώπινου δυναμικού.
